|| 4 ||

351 4 0
                                    

POV LANDO
Ik zet mijn wekker uit. Ach, de kater valt nog wel mee. Zo dronken was ik nou ook weer niet. Ik weet wel wat ik echt een van de domste fouten ooit gemaakt heb. Ik zoende Elle, hoe kan ik dat ook doen? Wat bezielt me?! Ik wou haar alleen helpen! Maar ik hoefde haar niet te zoenen? Ugh, al mijn gevoelens van afgelopen maanden hebben mijn brein weer overgenomen. Sinds ik naar Monaco verhuisd ben, is Elle een groot deel van mijn leven. Al die tijd was ik al verliefd op haar. Ik had het zelf niet eens door, pas toen ik wegging. Toen voelde het opeens als een propje in mijn maag. Het propje werd afgelopen maanden alleen maar minder, eindelijk. Maar nu is alles weer terug op zijn plek. Heb ik Max zijn aanwijzingen nou niet begrepen? Hij wil dit niet hebben. Dat zie je duidelijk. Nu heb ik ook nog een ruzie veroorzaakt tussen Elle en Max. Geweldig hoor. Hoe ga ik Elle nu nog normaal aankijken? Ze zoende wel terug... Nee Lando. Het was allemaal gewoon voor de show. Elle voelde er vast helemaal niks bij. Ik stap uit bed. Kut, misschien heeft iemand het wel gefilmd. Dan heb ik pas echt een groot probleem. Oh ja, en als andere coureurs het nog gezien hebben moet ik ook nog helemaal aan hun gaan uitleggen hoe dit in elkaar zit. Kan ik vandaag niet gewoon in mijn bed blijven liggen? Vandaag is de kwalificatie, op een vrijdag. Dat is ook best zeldzaam, dus ja, ik ben hier niet helemaal op berekend. Dit word toch niks, ik kan mijn hoofd er waarschijnlijk toch niet bijhouden. Het gevoel alleen al dat Elle zit te kijken is a vreselijk. Niet omdat ik niet wil dat Elle kijkt, maar omdat ik het waarschijnlijk toch wel verpest. Zodra ik aangekleed ben en alles klaar heb loop ik naar de ontbijtzaal van het hotel. Ik zie Elle net binnenkomen via een andere ingang. We hebben meteen oogcontact. Ze loopt snel door. Schaamt ze zich? Ja tuurlijk doet ze dat Lando. Moet ik het niet even rechtzetten? Ik loop naar haar toe, hopend dat ze niet boos is. "Hee Elle.." Elle glimlacht. "Hoi Lando." Wat awkward dit. "Ik uh wou mijn excuses even aanbieden voor gisteravond.. het was echt mijn bedoeling.. ik wou je alleen helpen.. niet in de problemen brengen ofzo." Elle glimlacht weer. "Nee nee, Lando je hoeft je echt nergens schuldig over de voelen joh. Max doet gewoon moeilijk voor geen reden. Je hebt me ook enorm geholpen." Ik glimlach terug. "Oké mooi, zullen we dit dan maar vergeten?" Nooit dat ik dit kan vergeten maar ja, ik hoop dat zij dat wel kan. Elle lacht. "Ja lijkt mij een goed plan." Zie je wel Lando, ze wil het super graag gewoon vergeten. Ze voelt niks voor je. Gelukkig? Denk ik? Ik heb echt geen idee hoe ik me moet voelen. Ach ja, hopelijk vergeet ze het gewoon en kan ik gewoon goed acteren zodat we gewoon normaal kunnen doen. Ik zie uit me ooghoeken Max aankomen. Kut, ik moet hier weg.

 Haven't i given Enough ~ Ft. Lando NorrisWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu