POV LANDO
Ik hoor de deur zachtjes open gaan. Het werd wel tijd, het is al 1 uur. Waar is ze heen gegaan? Elle haalt haar neus op. Volgens mij huilt ze. Kijk nou wat je gedaan hebt Lando, je hebt Elle echt pijn gedaan. Het was mijn bedoeling niet, maar de woede in mijn hoofd nam de overhand. Ik wou haar niet slaan, en dat zou ik nooit doen. Maar blijkbaar had Elle dat niet echt door. Ik had zelf niet eens verwacht dat ze überhaupt nog terug zou komen. Zij dacht natuurlijk dat ik haar wel echt zou slaan, arme Elle, ze was vast bang. Ik doe alsof ik slaap, zodat ze niet het gevoel heeft dat we nog een gesprek moeten voeren. Ik zie door een kiertje dat Elle mijn trui, die ze geleend had, uit doet en haar eigen trui aandoet. Normaal zou ze een andere trui van me aangedaan hebben. Of misschien stel ik me wel aan en is ze weer oké en lijkt ze gewoon heel verdrietig. Nee laat maar, ik hoor haar snikken. Ik voel me slecht, heel slecht. Maar als ze nou eens had geweten wat er afgelopen weken in mijn hoofd afgespeeld heeft... ik wil het haar wel uitleggen, maar volgens haar is het nu te laat. Misschien is dat ook wel zo, meestal zijn we heel open over alles rond mental health. Nu kon ik het gewoon niet, ik had zelf niet eens door dat het zo erg met me was. Ik dacht dat het gewoon een klein dingetje was, maar dat bleek niet zo te zijn. Elle verdwijnt in de badkamer en ik voel een traan over mijn wang gaan. Ik wou haar geen pijn doen, echt niet. Hoe moet ik de rest van de week nog overleven? Ik open mijn ogen voorzichtig, omdat ze nu weg is. Ik veeg mijn tranen snel weg, voordat Elle terugkomt en ziet dat ik wel gewoon wakker ben. De tranen blijven maar komen. Ik kan niet meer, ik kan niet zo doorgaan. En nu heb ik Elle ook nog van me afgeduwd, terwijl Elle mijn steun ook nog wel kan gebruiken. We hebben elkaar gewoon nodig, heeft Max al die tijd misschien wel gelijk gehad? Misschien ben ik het slechte vriendje wel en ben ik te onvolwassen voor een vriendin. Hoe moet ik dit ooit gaan oplossen? Ik hoor de badkamer deur open gaan. Kut. Ik draai me snel om. Ik hoor Elle zwaar ademen, gaat het wel? Ik moet haar wel helpen. Ik sta op. "Elle, gaat het wel?" Nee het gaat niet. Ze trilt helemaal. Ik wil naar haar toe lopen en haar een knuffel geven, maar ze deinst achteruit. Is ze bang voor me ofzo? Ze schud haar hoofd. "Het gaat Lando." Ik frons. "Elle, kom eens hier dan." Elle schud haar hoofd. "N-nee." Ze gaat in het bed liggen. "I-k, ik ga gewoon even slapen."

JE LEEST
Haven't i given Enough ~ Ft. Lando Norris
Fanfiction"Elle, maak een keuze, breek me of heel me." Vanaf dat moment wist ik het zeker, Elle was doodsbang om keuzes te maken. Misschien omdat alles zo fucking Toxic is. Hoihoi! Leuk dat je dit boek aangeklikt hebt! Dit boek bevat geen voorwoord, er valt...