Haven't i given Enough ~ Ft. Lando Norris

|| 65 ||

POV ELLE:
"Ik wil met jou trouwen." Zegt Lando dronken. Ik glimlach. "Trouwen?" Lando valt bijna om over zijn eigen deurmat. Ik heb Lando nog nooit zo dronken gezien. "Ja je bent echt de liefde van mijn leven jij." Ik lach kort. "Lando waar zijn je huissleutels?" Ik breng Lando maar thuis, aangezien ik nog een beetje nuchter ben en er geen taxi's meer rijden om 4 uur s'nachts. Lando voelt in zijn zakken. "Ik weet het niet." Ik zucht kort. Oké dat is ook handig, waar zou Lando zijn sleutels bewaren? "Voel eens in je broekzak Lando." Lando schud zijn hoofd. "Daar zit ie niet hoor." Ik voel in zijn jasje, die ik aanheb. Oh laat maar ik heb t al. Ik open de deur. "Kom Lando." Ik reik mijn hand naar hem. Hij stapt naar binnen. "Het was heel gezellig vanavond." Mompelt Lando. Ik knik. "Ja zeker." Ik loop de keuken in en Ik hoor Lando naar boven lopen. Ik kijk in het kastje. Ik had altijd speciale pilletjes tegen een kater, voor in een glas water. Die moeten hier nog ergens liggen. Ja, inderdaad. Ik gooi een pilletje in het glas water en roer rond met een lepeltje. Ik hoor boven allemaal dingen vallen. Als dat maar niet de televisie was... ik loop snel naar boven. Lando slaapt al volgens mij. Ik trek de dekens nog goed over hem heen en zet het glas neer op het nachtkastje. Ik ga naast hem op het bed zitten. "Elle waarom wil je mijn vriendin niet zijn?" mompelt hij. Ik lach kort, droomt hij nou over mij? Het lachen is al snel over, aangezien ik het besef krijg dat hij er niet alleen over droomt, dat hij er ook gewoon over na denkt in het dagelijkse leven. Moet ik hem geen duidelijkheid geven? Ik geef hem voorzichtig een kus op zijn wang. "Ik wil heel graag jou vriendin zijn hoor." Fluister ik in zijn oor terwijl ik nog een keer door zijn krullen aai. Ik weet dat we nooit zo ver gaan komen als we nuchter zijn, we maken het gewoon te moeilijk voor onszelf. Ik sta op. Plotseling begin ik heel hard te huilen, en ik heb geen idee waarom. Ik loop snel naar beneden. Wat is mijn probleem opeens? Ik weet dat ik hier eigenlijk weg moet, aangezien dit niet mijn huis is en het niet netjes is om zomaar bij iemand thuis te hangen die zelf niet eens weet dat je er bent. Lando ligt te slapen, en morgen als hij wakker word is hij alles weer vergeten wat er gisteren gebeurd is, de zoen, de knuffels, de leuke gesprekken. Juist de leuke momenten worden gewoon vergeten, omdat we blijkbaar alleen leuk kunnen doen als we dronken zijn. Ik krijg geen lucht en ik zie wazig, maar toch loop ik naar de deur. Kan ik niet gewoon een klein glaasje water hier drinken? Ik hou mijn hand voor mijn mond op geen geluid te maken. Ik merk dat ik Lando's jas ook nog aan heb. Ik hang het aan de kapstok, naast de voordeur. Ik kijk nog een keer achterom. Het is beter voor me om nu gewoon te vertrekken.