POV LANDO
"Gisteravond was leuk." Zeg ik terwijl ik mijn haar nog een beetje probeer te redden. "Voor mij dan." Voeg ik toe. Elle glimlacht. "Vond ik ook. Het was.. gezellig." Ik glimlach terug, maar mijn gezicht gaat al snel weer terug. "Je weet toch de camera die ik in mijn gang heb hangen en die vanaf 11 uur s'avonds aangaat?" Elle knikt, maar haar ze lijkt een beetje geschrokken, en ik weet waarom. "Je hebt me gister thuis gebracht." Elle knikt. "Ja, je was heel dronken dus ik durfde je niet alleen te laten lopen." Ik glimlach kort. "Ja heel lief, maar een kwartiertje later ging je huilend weg. Wat heb ik je aangedaan?" Elle kijkt me vragend aan. "Niets, ik weet zelf ook niet helemaal waarom ik huilde. Je bent wel heel lief als je dronken bent." Zegt ze glimlachend. Ik frons. "Zeker? Je leek echt van slag.. ik heb je toch niet gekwetst ofzo? Of dingen gezegd die ik beter niet kon zeggen?" Ik zie Elle nadenken, het is me duidelijk dat ik dat wel gedaan heb. Elle zucht. "Weet je wat het is Lando? Ik zat gister bij jou op bed, wachtend tot je echt in diepe slaap zat hé.. en toen kwam het besef dat alles weer normaal zou worden vandaag. Dat voelt gewoon zo kut, want als een van ons dronken is, of ons allebei, dan voelt alles zo 10x beter, ook tussen ons, alsof we gewoon nog samen zijn. En dat ligt vast aan de drank, maar ik.. ik vind het gewoon zo moeilijk dat ik de helft dan wat er dan allemaal gebeurd is niet eens meer kan herinneren en dat het een soort vage herinnering word waarvan ik alleen kan herinneren dat het zo goed voelde. En ik snap niet waarom we alleen zulke dingen doen als we dronken zijn, alsof we alleen ons durven laten zien als we dronken zijn."
JE LEEST
Haven't i given Enough ~ Ft. Lando Norris
Fanfic"Elle, maak een keuze, breek me of heel me." Vanaf dat moment wist ik het zeker, Elle was doodsbang om keuzes te maken. Misschien omdat alles zo fucking Toxic is. Hoihoi! Leuk dat je dit boek aangeklikt hebt! Dit boek bevat geen voorwoord, er valt...
