Dışım on yedi
İçim yetmiş yaş.
Acılarımı da umutlarıma assınlar.
Krater olsam da bilirim anlamayacaklar.
Yüreğimde ki acı geçmedi ki.
Acılarım bile müptezeldi,
Senin yaşın küçük bir kelebekti
Dağlar da hisseder olmuştu bedenindeki dikişleri.
Eylül ayı viranedir
Kara günler geçmezki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VUSLAT
ПоэзияKalemimi harekete geçiren Eylül'de duyulan çığlığımın sesiydi. Her satır intihara yelteniyor yıllardır, yaşamaya hevesi kalmamış kağıdın gözyaşları... Annemin dediği gibi "Satırlara dökülen mürekkebim kadar konuşsaydı keşke dilim." Bazen gözyaşı dö...
