Bir de toprak kokusu vardır.
Nice sevgilinin kokusu sinmiştir.
Meftuna benzemiştir yeryüzündeki...
Bazı satırlar da vardır, yazılır ancak okunmaz. Hıçkırarak dökülür mürekkep lakin dönüp bakılmaz.
Dönüp bakarsan şayet,o vakit anlaşılmaz. Anlaşılmaz yaşayıp yaşamadığın,
Susup konuşamadığın.
Sonra duyguların tümü öfkeye dönüşür,
Gamzelerin bile soğuk nevale olur.
Artık sersemleşmiştir ruhun ve bedenin, Satırların ve yazmaya cesaret edemediklerin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VUSLAT
PoesieKalemimi harekete geçiren Eylül'de duyulan çığlığımın sesiydi. Her satır intihara yelteniyor yıllardır, yaşamaya hevesi kalmamış kağıdın gözyaşları... Annemin dediği gibi "Satırlara dökülen mürekkebim kadar konuşsaydı keşke dilim." Bazen gözyaşı dö...
