Dünden kalan rüyanın bitaplığındayım.
Günün akıbetinde olsam da,
Tekdüze olan acılarımın,
Geçmeyen yüreğimin ağrılarına hayıflanıyorum.
Geriye kalan tek temennim,
Gözlerimi yummaya cesaret ettiğimde
Rüyalarıma misafir olman.
Ve sen yalnız rüyalarımı adımlarken,
Dünden çok özlüyor
O gün müjganlarımın nemlenişini hissediyor
Belki de çok daha sayrı oluyorum.
Aslında alışmış gibi yapıyor
Bilakis delirmekten öte bir yolda yürüyorum.
Gözlerimi araladığımda gök gürüldüyordu.
Benimle ağlıyordu sanki gökyüzü.
Yokluğun kadar korkmuyordum çakışan şimşeklerden
Rüyamın rivayetidir beni sersemleştiren.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VUSLAT
PuisiKalemimi harekete geçiren Eylül'de duyulan çığlığımın sesiydi. Her satır intihara yelteniyor yıllardır, yaşamaya hevesi kalmamış kağıdın gözyaşları... Annemin dediği gibi "Satırlara dökülen mürekkebim kadar konuşsaydı keşke dilim." Bazen gözyaşı dö...
