Kasvetim kara bulutlardı.
Bilir misin?
Rengarenk olan senin feleğindi.
Benim gökkuşağım hâlâ siyahtan yanadır.
Hayıflanışımdan ötürü ganit yüreğim .
Ağrıtsa da saçlarımı,
Sığınırım ruhuma olan darbelerine.
Hazin olan satırlarım var.
İtinayla hüznüm erişiyor kalemime.
Biraz ağlıyorum kana bürünmüş her şeye,
Biraz umutlanıyorum beni ayakta tutan eyleme.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VUSLAT
PoetryKalemimi harekete geçiren Eylül'de duyulan çığlığımın sesiydi. Her satır intihara yelteniyor yıllardır, yaşamaya hevesi kalmamış kağıdın gözyaşları... Annemin dediği gibi "Satırlara dökülen mürekkebim kadar konuşsaydı keşke dilim." Bazen gözyaşı dö...
