Selaaam biraz geç bir saatte yazıyorum ama bilirsiniz genel olarak gece kuşuyummm..
İyi okumalar nilüfer çiçeklerim ~
Şarkı Önerisi:
Jungkook - Falling (Cover)
.
"Biraz daha ister misin?"
"Hayır teşekkür ederim, Ryujin-ah."
"Hadi ama, annemle beraber hazırladık."
"Tamam, bir tane daha alabilirim kekten."
Ryujin Han'ın tabağına biraz daha kek koyarken Hyunjin ısrarla telefonda gazetecileri ikna etmeye çalışıyordu.
"Bakın! Diyorum ki size. Bu olay tamamen bir suikast. Bunu farklı bir şekilde halka entegre ederseniz- Canınız cehenneme! Dava açayım da görün. Tek bir hatalı lafınıza bak- Nasıl olur da suratıma kapatır?! Ah delireceğim."
"Tamam Hyunjin, sevgilim oturur musun artık? Sana sıcak bir kahve yapayım."
Minho Han'ın elindeki kurabiyelerden birini alıp ağzına attığında kısa olan şaşkınlıkla onu izledi.
"Hey! O benim kurabiyemdi."
"Eğer tatlı istiyorsan öp?"
Minho sırıtarak bakış attığında Han onun omzuna vurdu.
"Çok bencilce!"
"Kesinlikle."
Han gözlerini devirip masaya uzandığında Minho tekrar eline vurdu.
"Aish! Ne kadar inatçısın?~ Öpmek istemiyorum milletin içinde."
"Diyene bak, gazetecilerin önünde öpüşen başkası mıydı?"
Felix sırıtarak kadehini yudumlarken Minho gülerek Han'ın bacağını okşadı.
"Rahat dur~ Zaten bacağım sakat."
Minho omuz silkerek gülümsedi ve kurabiyelerden birini alıp Han'ın ağzına tuttu.
"Haaam~"
Hepsi toplanıp Minho'nun evine gelmişlerdi. Bangchan, San, Hyunjin, Felix, Ryujin, Eun ve Han.
"Hey, Yeosang'ı göremedim. Nerede kaldı?"
Etraf bir anda sessizliğe büründüğünde Hyunjin ve San birbirine baktı.
Ryujin boynundaki kolyeyle uğraşmaya başladı ve Han'ın sorusu belki de sonsuza kadar askıda kalacaktı. Minho çalan şarkıyı durdurdu.
"Mutlu olduğu bir yerde."
Sessizliği bozan Bangchan olmuştu.
"Umarım sonsuza kadar mutlu olur."
"Ne?"
Han ve Minho geçen gün hastaneden çıkmıştı. Han bir süre ayağındaki alçıdan dolayı Minho'nun evinde kalacaktı ama ikisinin de olaylardan haberi yoktu.
Minho ile Han birbirlerine baktığında Eun boşalan şarap kadehlerini doldurdu.
"Hadi biraz film izleyelim." demesine rağmen kimse onu kâle almadı.
"Balkona çıkmak i-istiyorum. Nefes almam lazım."
Ryujin kasılan karnını tutarak balkona ilerlediğinde Bangchan San'a işaret etti ve Eunla beraber hemen arkasından gittiler.
"Bilmek istiyor musunuz?"
"Lafı dolandırma Hyunjin. Ne. Ol. Du?"
Minho masada tuttuğu deftere dolma kalemiyle bir şeyler yazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Can Hear U || MinSung
FanfictionBu gürültülü hayatımda kendi sesimi duyamıyorum ben. Ben seni duyuyorum Minho... Ben sessiz çığlıklarını görüyorum. Beni tamamlayan, boşluklarımı dolduran tek kişi sensin Han... ----- Angst değildir ama sonuna kadar ağlatır . Dram içerir ama mutlu...