21. Uzaklaşmak

565 71 49
                                    


Bölümü okurken görüşlerinizi bildirirseniz sevinirim.


Keyifli okumalar.


🧷


"İstemiyorum baba"

"Sana fikrini sormadım İdil!" Evi inletecek şekilde bağırdığında korkuyla bir adım geri attım. Bazen bu  adamın babam olmasına lanet ediyordum. Yine de onun sesine tezat sakin bir şekilde konuştum.

"Baba bir kez daha olmaz,anladın mı beni? "

"Bağırmayı kes!"Bunu söylerken kendisinin evi inletecek şekilde bağırması komikti.

"Ben hiçbir yere gelmiyorum"

"Sözümü dinleyeceksin"

"Hayır baba,istemiyorum" gözlerinde ki ifade beni yok edecek gibiydi. Yine de karşısında küçük duruma düşmeyecektim. Ben onun kuklası değildim. Her istediğini yapmayacaktım.

"Ne halin varsa gör " tükürür gibi söylediği söz şaşırmama sebep olmuştu.

Gerçekten mi? İkna oldu mu yani?

"Kabul ettin mi?"

"Evet, gelmiyorsan burada kalır başının çaresine bakarsın " Yüz ifadesi ne halin varsa gör  der gibiydi.

"Merak etme, ben her türlü kendi başımın bir çaresine bakabilirim"

"Pişman olacak ve yanıma geleceksin,bunu ikimizde çok iyi biliyoruz"

🧷

Geçmişte ki anıyı hatırlamak vücudumun buz kesmesine sebep olmuştu. Abimin benden istediği şeyin olması imkansızdı. Bunu asla yapmayacaktım.

Ya da hiçbir şey için asla dememek gerekiyordu.

"Sen ne dediğinin farkında mısın abi?" sıkıntıyla nefesini verip sağ elimi iki eliyle kavradı. "Biliyorum şu an mantıksız geliyor ama inan bana hak vereceksin" hızla elimi dokunuşundan kurtarıp öfkeyle bağırdım.

"Ben o adamın olduğu yere asla gitmem!"

"Gitmek zorundasın"

"Değilim!"

"Gideceğiz İdil. En azından yaran iyileşip kendine gelene kadar"

"Ben o adama asla yanına gelmeyeceğimi söyledim"

"Her ne kadar bunu inkar etsekte o adam bizim babamız" gözlerimi devirmemek için kendimi zor tutuyordum. O adam benim hiçbir şeyim değildi.

"Abi-"

"Uçak hazır İdil,.yarım saat sonra gidiyoruz"

"Sen gidebilirsin, ben gelmiyorum "

"Geliyorsun"

"Gelmiyorum dedim!"

"En azından iyileşene kadar orada kalacağız " Ne kadar engellemeye çalışsam da beni dinlemeyecekti. Bir kez daha benim duygularımı düşünmeden hareket ediyordu.

Başımı diğer tarafa çevirip konuşmamızın bittiğini anlatmak istedim. Anlamış olacak ki yerinden doğruldu ve adım seslerini duydum. Odanın kapısı kapanmadan önce son duyduğum şey abimin hemşerilere çıkış işlemlerini yapmak istediğini söylediğiydi.

Kesin kararlıydı ve ne kadar itiraz etsem de beni dinlemeyecekti.

Öylece karşında ki beyaz duvarı izlerken kapının açılma sesini duydum. Abimin geldiğini düşünüp umursamazca beklemeye başladım. Leyla'nın neşeli sesini duyunca hızla başımı ondan tarafa çevirdim.

Nefesini Hisset (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin