30. Piyon

409 45 62
                                    

Keyifli okumalar canlar🧡

Merhaba sevgili okurlarım.

Bölümlerde yorum yaparak görüşünü bildiren, ayrıca oy verip destek olan herkese teşekkür ediyorum. Bazen yazmakta zorlandığım oluyor fakat sizin desteğiniz sayesinde pes etmiyorum.
Sizleri seviyorum🧡🌼

Sessiz okurlar sizlerde seviliyorsunuz ve iyi ki varsınız (:

🧷
🔪


Mavi ile gizlendiğimiz duvarın arkasından duyduğumuz sese dikkat kedildiğimizde ağzım şaşkınlıkla açılmıştı. Duyduğum ses anneme aitti. Onun burada ne işi vardı? Düşünmeyi kesip annem ve abimin komuşmalarına odaklanmıştım.

"Meriç ne işin var senin burada?" Sadece sesleri duyuyordum. Boyum küçük olduğu için onları duvarın arkasından göremiyordum.

"Asıl senin bu adamla ne işin var anne?" Adam mı? Şu an hiçbir şey anlamıyordum.

"Arkadaşım o benim" Abimin güldüğüne dair sesini duymuştum.

"Sence bu aptal yalana inanır mıyım?" Onlar konuşmaya devam ederken bakışlarımı Maviye'ye çevirmiştim. Gözlerimin büyümesine neden olan bir diğer şey ise Mavi olmuştu. Yüzünde öyle korkunç bir ifade vardı ki korkudan bir adım geriye doğru adımlamıştım. Ellerine baktığımda ise iki elininde yumruk olduğunu gördüm. Mavi'yi sinirlendiren şey neydi?

Tam konuşacaktım ki abimin yüksek sesi buna engel olmuştu.

"O adam bu yaptığını öğrenirse ne olur biliyorsun değil mi?"

"Sen o aptal çeneni kesersen kimse hiçbir şey öğrenmez!"

"Susacağımı nereden çıkardın anne?"

"Susmak zorundasın"

"Hiçbir zorunluluğum yok"

"Emin misin sevgili oğlum?"

Onlar konuşmaya devam ederken bir kez daha Mavi'ye baktım. Bu sefer yüzündeki ifade meraklıydı. Yanına doğru adımlayıp elini tuttum.
"Mavi, onları görmek istiyorum yardım eder misin?" Sesimi duyduğunda yüzünde küçük bir gülümseme olmuştu. Bana doğru eğilip bedenimi kucağına alarak havaya kaldırmıştı. Gülümseyip meraklı gözlerle annemleri izlemeye başladım.

Annem ve hemen yanında sessiz bir şekilde bekleyen adama baktığımda, daha önce bir yerde gördüğümü anımsamıştım. Onu daha önce gördüğüme emindim. Karşılarında ise öfkeden deliye dönmüş olan abimi gördüm. Adam neden hiç konuşmuyordu? Dilsiz miydi acaba?

"Sakın beni tehdit etmeye kalkma anne! Yaptığın pislik elbet ortaya çıkacak."

Annem ne yapmıştı da abim ondan nefret ediyordu çok merak ediyordum.

"Susacaksın Meriç. Kendin için değilsede kardeşin için susacaksın. Eğer baban bunu öğrenirse önce bana daha sonra kardeşin ve sana zarar verir."

Evet babam sert bir adamdı ama bize zarar vermezdi ki. O bizi seviyordu sadece belli etmiyordu. Biliyordum babam bizi seviyordu.

Abimin vereceği cevabı bekledim ama hiçbir şey söylemeden arkasını dönüp koşar adımlarla bulunduğu yerde uzaklaşmıştı.

Mavi bedenimi yere indirip yere çömeldi.  Boyumuz şu an eşitti ve gözlerimin içine bakıyordu. Ama yüzünde o sevgi dolu ifade yoktu fazla soğuk bakıyordu. Az önce gayet iyiydi şimdi değişen ne idi?

Nefesini Hisset (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin