ZEMHERİ | S.Ç.Y. |

'Davetsiz Misafir'

67. Bölüm : 'Davetsiz Misafir'

Zaman tüm yanlışıyla akıp geçerken, dudaklarımdan dökülen kelimeler dünyamızın durmasına neden olmuştu. "Baba mı oluyorum?"

Okyanus mavisi gözleri aniden dolmaya başlarken duyduklarını idrak edememişçesine etrafına baktı. "Gerçekten baba mı oluyorum?" kafamı olumlu anlamda yavaşça salladım. Birden belime sarıldı ve hızlıca etrafında döndürdü.

"İçimde tarif edemediğim duyguların buruk bir sesi var... Baba oluyorsun Akel!"

Silmeyi umursamadığı yaşların akmasına izin verdi ve beni iyice kendine doğru çekti. "İlk önce bana aşık olmayı tattırdın, şimdi ise babalık duygusunu tattırıyorsun. Sen ne büyüleyici bir insansın Zemheri! Minik adımları ile bu kocaman dünyaya adım atacak bir can..."

İçi içine sığmazcasına cümleler rastgele dudaklarından döküldü. "İlk adımlarını görebileceğimiz, ilk konuşmasına tanık olacağımız ve daha nice ilklere tanıklık edebileceğimiz... Ama en önemlisi de senden ve benden bir can olması."

Beni tekrar etrafında döndürdü. "Tüm dünyaya doğru baba oluyorum diye haykırasım var!"

"Tüm dünyayı sadece Efran ve Gece ile sınırlandırsak daha mantıklı gibi."

"Evet haklısın." Sesi birden hüzünleşmişti. "Hatta kısa bir süre daha onlara söylemesek bile çok iyi olur."

"Anlamayacaklar mı? Hem bu kadar paronayak olma Zemheri, bir şeylerden ne kadar çok korkarsan o kadar çok çekersin."

"Bu korktuğum için değil, sadece küçük bir önlem. Hem hesap yaptığımda evlilikten önce olmuş oluyor Efran'ın dilinden kurtulamayız."

"Eğer bir şey söyleyecek olursa bizde cevabını veririz."

Kahkahası kulaklarımda yankılanırken kapı aniden açıldı ve kapıda Efran belirdi. "Neyi benden saklıyorsunuz!"

Gözlerim kocaman açılırken, bize sorgular bakışlarla bakan Efran'ın bakışları altında Akel' e sığındım. Akel'in bu durumu kontrol altına alıp bir şeyler yapmasını beklerken karşılaştığım sessizlik şaşırmama neden olmuştu.

"Sizden bir cevap bekliyorum?"

Akel' e baktığımda dilini yutmuşçasına sessizliğini bozmadı. Kelimelerin zihninde yaşattığı yoğunluk diline sessizlik olarak yansırken, Efran küçük bir sinirle cümlesini tekrarladı.

"Benden neyi saklıyorsunuz? Sizden bir cevap bekliyorum!"

"Hamileyim!"

Bu cevabı ben kendimden beklerken Akel'in söylemiş olması şaşırmamıza neden olmuştu. İlk kendine gelen Efran olurken büyük bir kahkaha ile bu cevaba gülmüştü. Ben şaşkınca etrafıma bakarken kendimi tutamadım ve Efran'ın kahkahalarına eşlik ettim.

Akel şok olmuşçasına bize bakarken bir süre sonra söylediklerini idrak edip o da gülmeye başladı. Efran birden gülmesini sonlandırırken ciddi bir tavıra büründü. "Tamam şimdi gerçeği söyleyin, Akel'in hamile olma ihtimali yok benden ne gizlemek istiyordunuz."

Baştan beri ondan br şeyler saklayacak olmamız zaten saçmalıkken daha fazla içimde bu mucizevi haberi tutmak istemedim. "Efran ben hamileyim!"

Efran'ın gözleri benimle Akel'in arasında mekik dokurken söylediklerimi ilk başta idrak edemedi ve bir süre sonra bana doğru yaklaştı. "Ben doğru mu duyuyorum?"

Efran'ın gözleri hafifçe dolarken onu görmem beni de etkilemişti. Hafif dolmuş olan gözlerimden yansıyan ifadeler Efran'ın her şeyi anlamasını sağlamıştı. "Şaka mı? Ben amca mı oluyorum gerçekten ?"