"9"

2K 79 7
                                    

"Sahile doğru yürüyorduk Minel ve İsak bizden önce gitmiş bir banka oturmuşlardı. Biz de yanlarındaki banka oturduk."
Minel: oo assolistlerimiz de gelmiş
-tabii. Biliyosun askim cok seviyorum en son gelme olaylarını
Minel: bilmez miyim hayatım
"Minele bir opucuk attim."
İsak: abi antrenman ne zaman
Arda: oğlum dur daha yeni tatile girdik
-isak bi destur cocugum
Minel: HWHDJWJDKWJDLWJD
-HWJFLWKFPWKDLWKDL
Arda: espriler de cok super
-oyledir aslanım
Arda: son kelimeyi bir daha soylesenee
-aslanimm
Arda: efendimm
-gerizekalı yemin ediyorum ya
Arda: alınıyorum
-alınma cocum
Arda: tamam senin hatrına alınmıyorum
"Minel ve İsak bu hallerimize gülüyordu. Ve gülmekte haklıydılar, çünkü aşırı komik gözüküyorduk.. Ben sahile her geldiğimde denize doğru dalıp giderim.. Bazı şeylerle yüzleşirim. Gözlerim dolmuş denizi izliyordum, arkadan Minel ve İsakın gülüşme sesleri geliyordu. Minel'in mutlu olması benim için çok önemliydi. O benim kardeşim gibiydi çünkü. Yediğimiz içtiğimiz hiç bir zaman ayrı gitmemişti. Onun mutluluğu benim mutluluğum demekti.. Peki ya, Arda ve ben? Biz iki yakın dost gibi görünüyoruz, benim ona karşı hislerim var. Onun hislerinin olup olmadığını bilmiyorum henüz.. Umarım bir gün öğrenebilirim.. Biraz düşündüm de bana bir şey olsaydı yanımda olacak kişilerden birisi abim ve Minel'di başka kim olabilir ki? Belki İsak ve Arda sadece 4 kişi.. Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir şey var, biliyorum;

Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum;
-Orhan Veli Kanık
(Orhan Veli'nin sevdiğim şiirlerinden.. Eklemek istedim. -yazardan..)

"Orhan Veli'nin bu şiiri, bazen yaşadıklarımı çağrıştırıyordu bana. O yüzden her zaman ezberimdedir. Sıkıldığım her zamanda içimden okurum.."
Arda: Lavin, iyi misin? Dalıp gittin
-ha, evet iyiyim. Dalmışım öyle
Arda: farkettim. Üşüdüysen gidebiliriz?
-ama daha hiç bir şey yapmadık ki
Arda: yapanlar olabilir belki
-nasıl?
Arda: kafanı sağ tarafa çevir de bir bak
"Diyerek yüzüne hafif bir gülümseme koymuştu Arda.. Yüzümü sağa doğru döndüğümde Minel ve İsakın sarmaş dolaş olduklarını, yani Minelin İsakın omzuna yattığını, iyice İsaka doğru gömüldüğünü gördüm.. Aşırı tatlı gözüküyorlardı."
-yaa aşırı güzel gözüküyorlar..
Arda: evet..
"Onlara öylece bakarken biraz üşümüş gibiydim, hafif bir titreme gelmişti."
Arda: üşüdün mü?
-biraz evet..
"Arda ceketini çıkartıp bana doğru uzattı."
-ama sen, üşümeyecek misin?
Arda: ben değil, sen üşüme.
-teşekkür ederim :)
"Ardaya hafif kızarmış yanaklarımla ve utanmış ifademle teşekkür edip gülümsedim o da karşılığını verdi. Belki de yavaş yavaş oluyorduk ne dersiniz? Bunları düşünürken telefonum çaldı ve baktığımda abim arıyordu."
——-————————-——-———————-
-efendim abicim?
A: abim benim acilen şehir dışına çıkmam gerekiyor.. Hatayda bir kaleci eğitimine, seminere gideceğim.. Evde kalabilir misin yalnız? İstersen Mineli falan çağırabilirsin.
-Kalırım abicim Mineli de çağırırım da gitmek zorunda mısın?
A: maalesef güzelim
-içime hiç sinmiyor abi.. ama eğitimin içinde bir şey diyemem.. Neyse ben şimdi eve geliyorum o zaman vedalaşmadan gitme lütfen.
A: tamam abicim
-şey abi, Ardalar da gelebilir mi?
A: gelsinler tabii
-tamam abicim, geliyoruz biz şimdi.
——-——————————————————-
"Telefonu kapattım ve Ardaya doğru döndüm."
Arda: bir şey mi oldu?
-abimin kalecilik semineri için Hatay'a gitmesi gerekiyormuş..
Arda: hemen bugün mü?
-evet.. Hadi kalkalım eve gidip vedalaşalım..
"Ardayla ayağa kalktık Minel ve İsakı da alıp evin yolunu tuttuk.. Hiç mutlu değildim, abimin gitmesini istemiyordum çünkü içimde kötü bir his vardı ona bir şey olmasından korkuyordum.. Eve vardık ve kapıyı çalıp içeri girdik salonda biraz oturduk abimin eşyalarını hazırlamasına yardım ettim ve kısa sürelik de olsa vedalaşma zamanımız gelmişti.."
-abi..
"Dolu gözlerle abime sarılmıştım, daha doğrusu dolu gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı bile.."
A: bebeğim ağlama lütfen.. Beni de üzüyorsun böyle..
-ama gitmeni istemiyorum..
A: bak hemen geleceğim hem 2 gün çok az. Hadi ağlama lütfen..
"Abim elleriyle başımı avuçlarının içine aldı ve baş parmaklarıyla akan göz yaşlarımı sildi.. benden sonra Minel, İsak ve Arda da abimle vedalaşmışlardı sonra abime bir kere daha sarıldım.. Ve abim gitmişti.. kapıyı kapatıp içeriye girdik salondaki koltuklardan birisine oturdum kucağıma bir yastık aldım ve yastığa sarılarak kara kara düşünüyordum.. Arda yan tarafımdaki tekli koltuğa oturmuştu Minel yanımdaydı İsak'ta Minelin yanındaydı.."
-Minel kalacaksın dimi benimle
Minel: tabii ki kalacağım hayatım. Ama ikimiz sıkılmaz mıyız iki kişi daha olsa
-kim ki onlar
İsak: yenge alındım şimdi
-ne yengesi be, nerden yengen oluyorum ben senin
Arda: evet doğru nerden yengen oluyo isak
-of neyse şu an bunu tartışamıycam da bizde kalacak diğer iki kişi kim Minel?
Minel: Eğer kabul ederlerse Arda ve İsak da bizimle kalsın. Başımızda erkek olmuş olur hem
-tabi tabi kesinlikle başımızda erkek olması olay yani tabi istiyorsanız kalabilirsiniz
İsak: bana uyar. Arda?
Arda: bana da uyar
"Arda bizim evde kalacaktı.. Arda bizim evde kalıyordu.. ALLAHIMMM SEN DUYDUN DUALARIMI YARABBİM SANA ŞÜKÜRLER OLSUUN evet biraz fazla sevinmiştim. Ama sorun yoktu çok mutluydum."

Arkadaşlar merhaba, 06.02.2023 tarihinde ülkemiz çok acı bir sabahla uyandı maalesef.. Herkes iyi mi? Umarım herkes iyidir.. Allah yâr ve yardımcınız olsun. Tüm dualarım ve dileklerim sizlerle..

Anlatamam | Arda Güler'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin