"4 saat aralıksız uyuduğum uykudan sonunda uyanabilmiştim. Uyandığımda, evet yanımda Arda vardı. Uyandığım zaman onu görmek gerçekten harika."
"Biraz mışıl mışıl uyuyan Arda'yı izlemiştim.. Gerçekten çok tatlı uyuyordu. Saçlarını okşarsam rahatsız olup uyanır mı diye düşünmüştüm. Ama hissetmez diye düşünerekten saçlarını okşamaya başlamıştım.."
"Ama biraz sonra Arda gözlerini açmıştı. Kendimi biraz kötü hissetmiştim, çünkü o gideceği antrenmana enerji toplamak için uyuyordu, ben de onu gereksiz yere uyandırdım. Çok mu kafaya takıyordum?"
Arda: Günaydın sevgilim..
-Günaydın.. Rahatsız ettim mi??
Arda: Hayır, hayır..
-Tamaam..
-Arda bir şey diyeceğim..
Arda: Söyle güzelim
-Abimle bu saate kadar hiç konuşmadık.. Bana çok kızgındır, eve gitmeliyim..
Arda: Sen nasıl rahat hissedeceksen öyle yap sevgilim. Benim için senin mutluluğun önemli..
-İşte seni sevmemin sebeplerinden biri de bu!
Arda: Ben de seni çooookkk seviyorum!"Arda yaklaşıp dudağıma ufak bir öpücük kondurmuştu.. Karnımdaki kelebekler heyecandan etrafa çarpıyorlardı."
"Evet biraz sonra kalkıp üstümü giydim ve Arda ile vedalaşacaktım."
"Ayakkabılarımı giydikten sonra ellerimi Ardanın boynuna sardım, o da ellerini belime sardı."
-Antrenmanın çoook güzel geçsin sevgilim..
Arda: Sen öyle diyorsan, öyle olacağına inanıyorum Sevgilim..
-Antrenman sonrası konuşur muyuz?
Arda: Yorgun olsam bile evet
-Ya yorgun olursan benimle konuşmak zorunluluğunda hissetme.. Sen kendi istediklerini yapmakta özgürsün sonuç olarak..
Arda: Güzel kızım.. Böyle saçma konuları kafana bu kadar takmanı sağlayacak o kafandaki şey ne?
-nasıl anladın?
Arda: anlarım ben söyle bakiyim.
-Abimle aramı nasıl eskisi gibi yapacağımı düşünüyorum..
Arda: Sevgilim.. O senin abin. Sonuç olarak sana asla küsmez biliyorsun dimi?
-biliyorum ama.. Of bilmiyorum işte
Arda: Şimdi sen eve git güzelce abinle konuş.. Eminim ki aranız düzelir, hem antrenmanda bende konuşurum, eğer istersen.
-Teşekkür ederim sevgilim.. Evde konuşmayı denerim.."Ardayla birbirimize sıkıca sarıldık ve ben artık evin yolunu tutmuştum.."
"Yarım saat sonra eve varmıştım. Anahtarımla kapıyı açmaya çalıştım ama arkada anahtar olduğu için açılmamıştı. Bu yüzden zile bastım ve kapıyı abim açmıştı."
"Sadece bir Hoşgeldin diyerek kalktığı koltuğa geri oturmaya gitmişti."
"Böyle yapması beni çok üzüyordu."
-Hoşbuldum.
"Eşyalarımı kapının yanına bırakıp, gidip abimin yanına oturmuştum."
-Abi?
Altay: Vay, bir abin olduğu aklına geli demek ki?
-Abi yapma lütfen, beni üzüyorsun
Altay: Sende beni unutuyorsun, bende buna üzülüyorum Lavin!
-Abi hayır.. Benim seni unuttuğum falan yok..
Altay: Eve bile geç geliyorsun, okula Ardaların arabasıyla, Akşam geç saatlere kadar Ardaylasın. Bana baya vakit ayırıyormuşsun!
-Abi bağırmayı keser misin lütfen?
Altay: Hayır kesemem!
-Başıma ne gelip gelmediğini bilmeden boş boş konuşma artık abi!
Altay: Ben mi boş konuşuyorum? Lavin odana git!"Eşyalarımı alıp ağlayarak odama çıktım. Başıma ne geldiğini bile bilmeden, dinlemeden bana bu şekilde davranması çok kalp kırıcı.."
"O kadar üzülmüştüm ki, ağlamamı asla durduramıyordum."
"Keşke yanımda Arda olsa.."
"Ardayı aramalı mıydım? Hayır..""Kendi kendime oturup ağlarken bir an yaşadıklarım aklıma geldi ve sinirle aşağıya indim."
-Sen benim neler yaşadığımı biliyor musun!?
"Abim cevap vermedi."
-Bugün Antrenman sonrası soyunma odasında, benim hakkımda yetim diye konuşup dalga geçiyorlardı!? Okulda konuştuğum 1 ya da 2 kişi var. Artık yakın arkadaşım yok. Sadece Arda var! Sen bana kötü davranıyorsun? Beni önemsemiyorsun bile! Sonra ben bunlar yüzünden gidip Ardaya sokulunca olay bana patlıyor! Neymiş sürekli Ardayla berabermişi! Gece onunlaymışım! Evet çünkü bana böyle davrandığın sürece o davranışlarının bende yarattığı üzüntüyü paylaşabileceğim tek kişi şu anda benim sevgilim olan Arda! Bilmem anlatabildim mi!?
Altay: Güzelim.. gel buraya..
"Abime gidip sıkıca sarıldım.. Buna uzun zamandır ihtiyacım vardı."
-Bir daha bu hallere düşmeyelim..
Altay: Bu son.. Artık hep yanındayım, her zaman olduğu gibi.."Abim saçlarımı koklayarak bir öpücük bıraktı.."
-Seni çok seviyorum Abim.
Altay: Bende seni güzel kızım.."Abimle ayrıldıktan sonra, abim yüzümü avuçları içine aldı ve baş parmaklarıyla göz yaşlarımı sildi.."
-Ben.. Bir daha konuşmayız, konuşamayız diye çok korktum..
Altay: Öyle bir şey olabilir mi sence?
-Olamazmış.."Abime sıkıca sarıldım ve daha sonra birbirimizden ayrıldık. Onun yarım saat sonra antrenmana gitmesi gerekiyordu."
Sevgili okurlarım.
Bölümü bu sefer geç attım, sınav haftamda olduğum için. Bölümü beğendiyseniz, oylamayı, yorum atmayı ve beni takip etmeyi lütfen unutmayın. Şimdiden teşekkür ederim. 🩷
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlatamam | Arda Güler'
FanfictionBazen mucizelere inanmayı bıraktığın zaman gerçekleşirler, o yüzden inanmayı asla bırakma.. "Kalbimin ortasında bir yere koydum seni.." "Seni Fenerbahçe kadar seviyorum.. 🤍" "Bir Fener, bir sen.." Arda Güler FF.