နှောင်ကြိုးဖြင့် တွယ်ငြိရာ [Completed]

Chapter 30

တစ်ပတ်ခန့်ကြာပြီးနောက်။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် အချိန်ကာလတွေ ကူးပြောင်းလာခဲ့သည်မှာ ဒီဇင်ဘာလလယ်သို့ပင် ရောက်ရှိနေခဲ့ပြီ။

ရှားအတွက် သူ့မွေးနေ့ဖြစ်သည့် အောက်တိုဘာ 28 ရက်နေ့က ထောင်ထဲမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့ရသည်မှာ နောက်လ တစ်ရက်နေ့ဆိုရင်ပင် ဒယ်ဒီ့မွေးနေ့တောင် ရောက်တော့မည်။ သူလည်း ဒယ်ဒီ့အတွက် သူ ကိုယ်တိုင်စည်းထားပြီး အလှဆင်ထားသည့် နှင်းဆီဖြူလေးတွေကို ပေးချင်မိ၏။ ကိုယ်တိုင်ကိတ်မုန့်ဖုတ်‌ပေးချင်၏။ မွေးနေ့မှာတော့ အတူရှိချင်မိ၏။ ထိုကဲ့သို့ တွေးမိတိုင်း သူ ဝမ်းနည်းလာတတ်သည်။

သူ ဒီတစ်ပတ်လုံး ဒီဟိုတယ်ခန်းထဲမှာသာ နေဖြစ်ပြီး သူ့ကျန်းမာရေးက အပြည့်အဝနီးပါး ကောင်းမွန်လာခဲ့ပေပြီ။ သို့သော် သူ့စိတ်ကတော့ အမြဲလစ်ဟာနေပြီး အထီးကျန်သလို ခံစားရသည်။ သူ ဘယ်သူနဲ့မှ မတွေ့ချင်တော့တာကြောင့် ဒီဟိုတယ်ခန်းထဲကတောင် သိပ်မထွက်ဖြစ်တော့ပေ။ သူ ဒီတစ်ပတ်လုံး အချိန်တိုင်းနီးပါး ဒယ်ဒီ့အား စိတ်ပူနေမိပြီး ဒယ်ဒီ့ကိုသာ အရမ်းလွမ်းနေခဲ့သည်။ သူ ဒယ်ဒီ့ကို ခဏလေးမဟုတ်ဘဲ နာရီကြာကြာ ထွေးပွေ့ထားချင်သည်။

"အာ့~ ဒယ်ဒီ"

ဟိုတယ်ခန်းထဲရှိ ရေချိုးခန်းထဲမှ နှစ်ယောက်စိမ်လို့ရသည့် ဇိမ်ခံရေချိုးကန်ထဲ၌ ဆပ်ပြာမှုန့်များ ဖွေး‌ဖွေးလှုပ်နေ၏။ ထိုကန်ထဲမှ ရေများက ရေကန်ထဲရှိ ဝစ်လစ်စလစ်ကောင်လေး၏ လူးလွန့်နေမှုကြောင့် ကန်ထဲရှိ ရေများ တစ်ချက်တစ်ချက် အပြင်လျှံထွက်လာသည်။

အချိန်ကား ညဆယ်နာရီကျော်ခန့်ရှိနေပြီး အပြင်ဖက်၌ ‌ချမ်းအေးနေသော ရာသီဥတုဖြစ်နေသော်လည်း ရှားကတော့ ရေချိုးကန်ထဲ၌ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်း၏ တင်းမာပူလောင်နေမှုအား ‌သူ့လက်ချောင်းများဖြင့် ဖြေလျှော့နေရစဉ် သူ့နှုတ်မှလည်း ဒယ်ဒီ့အား အကြိမ်ကြိမ် ရေရွတ်နေမိသွားခဲ့သည်။

သူ ဘယ်အချိန်မဆို ဒယ်ဒီ့ကိုသာ အနားမှာရှိစေချင်နေတာမို့ ဒယ်ဒီသာ သူ့ကို အကြာကြီးခွဲသွားရင်၊ ဒယ်ဒီသာ ထောင်ထဲဝင်သွားရရင် သူ ဘယ်လိုနေရတော့မလဲပင် မသိတော့အောင်အထိ ဒယ်ဒီ့ကို မခွဲနိုင်ဖြစ်နေသည်မှာ အခုလို တစ်ပတ်ကျော် မ‌တွေ့ရချိန်၌ ပိုလို့ပင် ရူးမတတ် သတိရနေခဲ့သည်။