Siyahın Beyazı

28. Bölüm

Her son güzel mi biter? İki günün üzüntüsünü yok etmiştim dün gece. O tutkuyu hissetmek, her zerremin ona telim olmasını hissetmek, her zerresini bana teslim etmesi. Bunlar cidden çok kusursuz bir duyguydu. Birine güvenmek, ona kendini açmak öyle küçük şeyler değildi. Ben razıyım, eğer cidden Savaş'la bu kadar mutlu ve özel bir an paylaşacaksam gerekirse tekrar kötü günler yaşarım. Aşk ve sevgi buydu bence, benim kılavuzumda buydu. Sevdiğin için her şeyi göze almak. Benim için her şeyi yok saymıştı, iğrenç hallerimi, tutarsız hareketlerimi, onu üzmemi. Her şeyi sırf benim için yok saymıştı. Gerçekten onu çok seviyorum.

Sırtım Savaş'ın göğüsüne yaslıydı ve Savaş'ta bana sıkıca sarılmıştı. Boynuma değen dudaklarıyla gözümü kapattım. Tarih edilemez bir huzur. ''Bugün seni bir yere götürmek istiyorum.'' Dedi Savaş. Gözlerimi açıp ona döndüm, tebessümü beni benden alıyordu. ''Nereye?'' Dedim merakla. Günümü onunla geçireceğim hemde her bir saniyesini. ''Gidince görürsün.'' Dedi ve ikimizde duraksadık. İçerden ses mi geliyor? Kaşlarımız aynı anda çatıldığı gibi kapı açıldı. O kadar ani olduki, duyduğum bağırış ve Savaş'ın beni kendine çekip yorganla üstümü kapatması bir olmuştu. Ben daha bir şey anlamazken Savaş, ''Kapı çalmak diye bir şey var Umur.'' Dedi bağırarak. Umur mu? Umur mu açtı kapıyı? ''Çok çok özür dilerim gerçekten.'' Dedi ve kapı kapandı. Tanıdık biri olması beni rahatlatsada keşke bizi böyle görmeselerdi. Şimdi Mert öğrenecek belki annemlerde öğrenir ve ben bunu istemiyordum. Yüzümün kızarmasıyla battaniyeyi itekleyip giyinmeye başladım.

''Umur'u öldüreceğim.'' Dedim ve giyinmeye başlayan Savaş'a döndüm, tebessüm ediyordu. Bu durum hoşuna mı gitti? Sinir işte. ''Gülmesene.'' Diyip yastığı attığımda yastığı tutup kahkaha attı. ''Umur bir şey söylemez merak etme.'' Diyerek yanıma geldi, yastığı yatağa attığı gibi belimden tutup beni çekti. Çekici olduğunu söylemiş miydim? İçimdeki heyecanı körüklemek konusunda çok başarılı. Savaş dudaklarımdan öptü ve ''İnsan kendini sevebilmesi için ilk sevilmesi lazım. Beni sevdiğin için ve seni sevmeme izin verdiğin için teşekkür ederim.'' Dedi, fısıltısı tenimi yakmıştı. Ne demekti bu? Kendini sevmiyor muydu? Merak ediyordum, Alp amcayla ne oldu tam olarak? Ya da eskiden ne oldu Savaş'a?

''Yaralarımızı beraber saracağız.'' Dedim yanağını okşayarak. Artık şu sakalları kesmeliydi. ''Saralım.'' Diyip avuç içimi öptüğünde gülerek ondan ayrıldım. Bakışlarındaki huzur hipnoz ederdi insanı. Gömleğim gizli yerde kaldığı için sadece üstümde body vardı ama sorun olacağını sanmıyorum. İkimizde giyindikten sonra salona geçmiştik. Yine herkes burada, süper. Derin bir nefes alıp koltuğa oturduğumda Savaş'ta yanıma oturdu. Etraf garip bir şekilde sessiz ve gergindi. Neden böyle olduki? Benim yüzünden mi acaba?

''Abin yakışıklı.'' Dedi Hande bir anda. Bunu beklemediğim için şaşkınca Hande'ye döndüm. Gergin ortamın rahatlaması beni güldürürken herkes şaşkın şaşkın Hande'ye bakıyordu, özelliklede Mert. Hande omuz silkip, ''Yakışıklı yalan mı söyliyeyim?'' Dedi Mert'e doğru ama Mert ciddi görünüyordu. ''Sevgilim şakaydı.'' Diyip Mert'e sarıldı Hande. Ortamı yumuşatmak için böyle bir şey demişti ve Mert bunun farkındaydı.

''Son ayın gecesini yapacak mıyız?'' Dedi Emre. Son ayın gecesi mi? Gece'nin kaşları hızla kalkarken doğruldu. ''Çok mantıklı, bizde yapmalıyız.'' Dedi hemen ardından. Son ayın gecesi ne ya? Hem bu ay bitti mi? Ne kadar hızlı geçti. ''O zaman bu akşam yapıyoruz.'' Dedi Savaş. Ne olduğunu bilmiyorum ama hoşuma gidecekti buna emindim. Mert çalan telefonunu açarken Umur bu akşam hakkında konuşmaya başlamıştı. Tam Umur'a odaklanmıştımki Mert'in 'Hocam' demesiyle ona döndüm. Bunu tek bizim doktorlarla konuşurken derdi. Mert'in bakışları bana kayınca telefonu bana uzattı. ''Mustafa hoca arıyor.'' dedi. Mustafa hoca mı? Neden arıyorki? Doğru ya, hisseler satılmıştı ve yeni biri gelmişti. Bu bu kadar kolay olmamalıydı. Telefonu elime aldığım gibi ayağa kalkıp ilerlemeye başladım.