Nereden bilebilirdim ki?

44. Bölüm

„haydi Burcu haydi Burcu haydi tam zamanı tam zamanı şimdiiiiiiiiiii" marşlar tezahüratlar? Gözlerimi açmaya çalıştım olmuyordu, çok aydınlıktı odam. Gözlerimi iyice sıkarak açtım ve yatağımda doğruldum. Gıcık gıcık uyandıran Abime baktım. Şarkı açmış Hakan Peker-Ateşini yolla bana çalıyordu. Ona sinirle çatılmış kayşlarla baktım.

„sen gerizekalımısın? Böylemi uyandırılır insan?!" diye isyan ettim.

„beni birisi böyle uyandırsa.... Seve seve hemen kalkardım. Hadi kalk." Diyen Abim odamdaki sandalyeye oturdu.

„tamam kalkıcam okulum var sonuçtada. Sana neoluyor ben birtürlü anlamadım." Dedim uykulu uykulu.

Engin Abim sırıtarak „hop bugün Okul yok, bugün beşiktaşın macı var." ve tekrar şarkıyı açtı sesli sesli söyledi, bu şarkı Beşiktaş maçlarında söylerler maç başlamadan önce.

„nedemek okul yok?" şaşkınca baktım ona.

„keep calm and beşiktaşın maçı var. Hadi yeni forma alıcaz kalk." Diye israr etti Abim.

„Abi benim formam var almamıza gerek yok." dedim yatağımda doğrularak.

Engin Abim düşünceylen etrafa baktı ve ofladi „off yeni formalar var burcu yeni sezonun. Hadi ama bak maca götürmem. Ha telefonunu ver." diye emretiyinde yok dahaneler bakışı attım.

„nedenmiş o?"

„ver diyorum. Sen beni en son nezaman sorguladın?"sorduğunda, Ben baş parmağımla cenemi sıvazlarayak düşündüm.

„neoldu düşündün biraz? Ben cavaplıyim hiç ve şimdide sorgulamak yok." Abim güldü ve yanımdaki telefonu alarak)

Ben yataktan kalktım ve tuvalette girdim. Yemin ederim gerizekalı bu çocuk. Neyseki beni Beşiktaşın macına götürücek birşey demedim.

Duş aldım, dislerimi fırcaladım ve odama geri girdim. Abim yatağımın üzerine uzanmış, telefonuyla uğraşıyordu. Ben ona baktım kısık gözlerle.

„eee çikarmısın giyinicem?!"

„bak ne giyiceğini hazırladım sandalyenin üzerinde" sandalyeyi gösterek kapıya doğru yöneldi.

„beşiktaş forması" dedim ve güldüm.

„evet hadi hazırlan şimdi"

Ben saate baktım. Ne saat 10 geçiyordu. Benim saatim niye calmadı, yani ben bugün okula gitseydim geç kalırım. Neyse boşveriyim şimdi. Pantalon ve formamı giyindim. Tabiki okul formamı değil beşiktaş formamı. Saçımı fönledikten sonra, Saçımı sıkıca yukarıdan topladım ve bağladım. Hafif makyajımıda unutmadım. Canta alıcaktımki gecen maçta çanta gerçekten rahatsız ettiyini hatiüırladım ve yanıma sırf kimliğimi aldım. Telefonumda abimde olduğu için ihtiyacım yok cantaya.

Arabaya bindik. Radyonun sesini açtım iyice. Yabancı şarkı calıyordu. Hava iyidi aşırı soğuk hava yoktu. Bir AVMye park ettik ve AVMeye girdik. Ben mazaların icine bakıyordum dışarıdan, beğendiğim birşey olduğu sıra içeri giriyordum fakat abim beni dışarı sürüklüyordu. Off alış veriş canı çekiyor insanın, hemde abi parasıyla Daha zevkli oluyor. Koskoca AVMede kartal yuvasını sonunda bulduk ve iceri girdik. Bir kadın birde erkek calışıyordu. İkisininde üstüne besiktaş t-shirtleri vardı. Kız bize geldi „nasıl yardımcı ola bilirim?" diye sordu. Abim formalari göstererek „S bedenleri istiyoruz" dedi. Abim beni kabine soktu. Deli ha hiç etrafa bakamadan. Bana bir forma uzattı. Kırmızı formaydı onu denedim. Iyi olmuştu güzeldi ve beyazınıda denedim ama bu daha iyi olmuştu. Sonunda siyahı denedim bu şahane oldu ve onu istedim. Kabinden çıkıp abimede gösterdim ve o da siyahını daha çok yakıştırdı. Biz onu aldık çıktık kartal yuvasından. Bir cafeeye oturduk. Abimin elinde telefonu, birisiyle yazışıyor herhalde. Benimde telefonumu aldı elimden pislik, knedisi ama benimle ilgilenmiyor bile.

"abi ya şu telefonu elinden bırak yada benimkini ver." dedim elimi uzatarak. abim bana baktı sonra elinden telefonu bıraktı. Ama ben düşünmüştümki bana telefonumu verir. niye aldığını bile anlamadım.

Bir 15 dakika sonra kaltık çıktık AVMeden. Neyse zaten sıkılmıştım burada. Daha maçın başlasına 3 saat var.

______________

Şuan yoladayız stada doğru. yolar her maç öncesi gibi dolu. Biz 1 saattir yoladız ve benim içim şişdi. Ben radyoda güzel şarkılar bulmaya çalışıyordum ama sağolsun heryer reklam. tekrar abimin CDlerini açtım. Sonuçta onlarda güzel.

Bir yarım saat sonra vardık stada. yani bir bucuk saatir yoldayız. otoparkta parkyerleri arıyorduk. Çok kalabalık çok. sonunda arbadan indikten sonra, yürüdük stada. herlezin siyah beyaz formalı, t-shirt leri vardı. cok güzel bir ortama.

"sen burada bekle ben su filan alıyim geliyim." dedi abim ve ben onayladım. ben etrafıma bakınıyordum. beşiktaş kamzonuda gelmiş her maçdaki gibi. Çekirdek saatlar, su saatanlar ve tabi beşiktaş şalı ve diğer beşiktaş mazemelri. abimin geri bana doğru yürüdüğünü görürken, birden çarşı geldi ve tazaüratlar yapmaya başladılar. Neoluyor ya birden? deli gibi hoplayıp zıpladılar. ben abime bakındım ama oda kayıp olmuştu. sanırım oda katılmıştı. ben çılgınlara bakarken birden bir kız geldi yanıma.

"ne komikler değilmi?" dedi kız bana.allah allah beni tanıyormu acaba? ben ona sadece gülümsedim ve kafamı saladım onaylayarak. kız sarışındı, yeşil gözleri vardı, dudaklarına kırmızı ruj sürmüş ve tabikide beşiktaş forması giyinmiş.

"ben zeynep." diye tanıştırdı kendisini. bende ona elimi uzattım ve kendimi tanıştırdım. kız bana gülümsedi.

"zeynep nerdesin be kızım, seni arıyo....." diyen kişiye şaşkınca baktım. nasıl ama? yoksa kız arkadaşımı? onun kız arkadaşı varmıydıki. bilmiyorumki okdar tanıyamadım daha.

"burcu?" dedi şaşkınca. ben ona baka kaldım, oda bana.

_________

normalde öyle bitirmem bölümü ama yarısını yazmıştım ve bilgisayarım bozuldu. cok sinirlendim ve bilmiyorum nezaman yapılır. herşey onda kayıtlıydı bunun daha fzlası bile, sırf türce harlerle yazıcaktım ama işte olucağı varmış. devamını en kısa zamanda yazmaya çalışıcam.
ve 10 bin okuyucum olduğuna inanamıyorum halen. sizi cok seviyorum ve oy larınızı, yorumlarınızı bekliyorum. oy demişken almanyada oy kulanılabiliyor bile ve bende ilk oyumu kulandım, çok mutluyum 18 yaşında olmanın avantajları.

└（★ｏ★）┐└（★ｏ★）┐└（★ｏ★）┐└（★ｏ★）┐