Nereden bilebilirdim ki?

29. Bölüm (Gölgem)

„Abi?“ diye arabada oturan abime baktım ve yanındaki arkadaşına. O camı açtı „senin burada bu saate, en çokta sokakta ne işin var?“ diye bir soru sordu. Ben ona tam cevap vericektimki tekrar konuştu. „çabuk bin arabaya!“ emrederek. Ben hemen arka kapıyı açtım ön taraf dolu olduğu için ve oturdum.

Engin Abim: sen cezalı değilmiydin?

Ben: evet ama annemden izin aldım. 

Engin abim: eee……?

Ben: arkadaşdaydım ve şimdi eve gidiyordum. Taksiyi arıyordum, sonra sen geldin.

Engin abim: iyi (diye sustu)

Yanındaki arkadaşınında kim olduğunu bilmek isterim aslında, neyse. Onlar aralarında birşeyler konuşuyordu. Ben ilgilenmedim tabi. Elimde telefonla instagramda dolaşıyordum.

Sonra arkadaşının telefonu çaldı. Telefonunu açtı ve „alo“ diye cevapladı. Sustum ve onu dinledim. Zaten susmaktan başka birşey yapıcak değilim ya. „ne kim seni dövdü dedin?“ şaşkınca sordu ve sonra kahka attı. „engin kardeşimi bir kız dövmüş ve o kızı bana şikayet ediyor.“ Diye kahkasının arsından konuşuyordu. „oğlum sen kıza neyaptınki kız seni dövdü?“ Ben şüpelenmeye başladım ama bu o çocukmu? Hani benim şu dövdüğüm. Olabilirmi? „ben az sonra evdeyim zaten…….. tamam sustum yeter.“ Telefon konuşmasını sonlandırdı. Sorsammı? Yok ya şimdi kızar. Soriyim ya. ismini hatırladığım kadarıyla Sinanmıydı? Yok neydi ya? dur bir sorayımde aklıma gelir. Öne eğildim sormak için ama sonra vaz geçip arkama yaslandım. „senin kardeşinin ismi ney?“ dediğimde ellimle ağizimi kapadım. Ben ne yaptım ya? nasıl söyledim şimdi? Abim bana aynadan bir bakış attı. Arkadaşı biraz durdu ve sonra cevap verdi „Selim, neden sordun?“ ah hayır o işte. Tamam abisinden özür dilemem lazım bu kesin. Anlatmalıyım şimdi. „ben dövdüm kardeşini.“ Dedim kısık bir sesle ve gözlerimi kapadım sıkıca, sanki saklanıyor gibi. 

Abim birden arabayı frenledi arkasını döndü „sen ne yaptın?“ diye bir bağırdı. „şimdi bende seni döviyimi?“ salakya senin kizkardeşine neler dediğini duysan. „abi bak onun suçu“ dedim o dahada kaşlarını çattı. Sonra arkadaşı döndü arkaya. „peki neden? ne yaptı?“ al işte ne diyiceksin şimdi? „şey…. Bana terbiyesizlik yaptı, sabretim sabretim onu uyardım hemde kaç kere ama oda az değil yani ağızı iyi laf ediyor saygısızın.“ diye sözümü bitirdim. Abim arkadaşı gülmeye başladı. „ne demeye çalışıyorsun? Sana sarktımı? O sarmazki kızlara.“diye devam güldü. „he evet bende zaten öylemesine dövdüm, yani hiç bir sebebi yok“ diye gözlerimi devirdim.  „sen dur deniz“ diyen abimdi. „ne dedi sana? Veya ne işi vardı senin yanında?“ abim süper sorular sruyor. „Arkadaşımdaydık ve oda ordaydı“ cavapladım sorusunu. „ne dedi dedim sana?“ diye bağırdı. „bir sürü şey dedi hangi birini söyleyim?“ bende bağirdim. „seni onu dövmenin son noktasını getiren.“ Ah hayır bu senin sinirlini bozabilir abi ama demem lazım. „ben onun yakasını tuttum. Ben onun yanında bayağı küçük kaldım ve parmak uçlarımın üzerinde ona söyle dedim ,seni maf ederim, ve sonra oda ,oo sabredemedin demek biraz daha yaklaş, gibi birşey dedi unutum bile ama siz anladınız.“ Abimin arkadaşının yani deniz abinin gözleri kocaman oldu. „sen merak etme kardeşim cezasını ben vericem“ diye cabucak arbadan ayrıldı. Bende arbadan inip ön koltuğa oturdum. Abim bana çatık kaşlarla baktı. Ben ona neden öyle baktığını sordum. Birden gülmeye başladı, bende ona baktım ve bende güldüm. „iyi yapmışsın sen yapmasaydın ben gecirirdim ona“ dedi gülerek. „resmen yumruk attın değilmi?“ diye sordu. „evet“ diye cevapladım.