Nereden bilebilirdim ki?

21. Bölüm (İstanbul tepeleri)

Burcu´dan

Ben hemen ceketimi aldım indim aşağı. Neden geldi akşam akşam? Hiç anlamadım. Onu park yerinde Arabasına yaslanmış gördüm.

Ben: Selçuk, ne işin var burada?

Selçuk: Burcu bin Arabaya!

Ben: Ne? Neden bineyim söyle, ne diyeceksen

Selçuk offlayarak: Burcu, binermisin? Konuşmamız lazım. Burada olmaz.

Ben: Nereye gidicez?

Selçuk: Bizi kimse rahatsız etmeyeceği bir yere.

Ben: Ne yani ısız yere gidicez. Ben akşam akşam bir Erkekle ısız yere gidicem.

Selçuk: Bak Burcu burada konuşa biliriz, herkez duyar ne konuştuğumuzu. Sonra derki komşularınız. Bu kız akşam akşam park köşlerinde bir erkekle fingirdeşiyor. Böyle birşeymi istiyorsun?

Ben birşey demeden Arabaya bindim. Haklıydı aslında. Kemerimi bağladım. Selçuk hızlıca siteden çıktı. Çok hızlı sürüyordu. Bu beni rahatsız etmiyordu. Ben severim Araba hızlı sörününce, Arabalarıda sevdiğim için. Yada dizilerdeki gibimi yapsaydım? ''yavaşla!'' ''durdur!'' hahahahaha içimden güldüm. Selçuğun kulandığı Araba Mercedes, siyah, güzel bir Araba. Yokuş yukarı çıkıyorduk. Bayağı yüksek yerdeydik. Ve araba durdu. 

Ben: geldikmi?

O birşey demeden arabadan çıktı. Bende peşinden çıktım ve yanına giderken, şok oldum. Çok güzel bir yer. Tüm istanbul gözüküyor. Manzara süper. Her yer ışık. Muhteşem bir manzara. Ben şaşkınca etrafa bakarken, Selçuk bana birşey sordu. Ben anlamadım, dinlemediğim için.

Ben: Anlamadım?

Selçuk: Burcu, neden yapıyorsun bunu?

Ben: Ne yapıyorum ben?

Selçuk: Benim kafamı karıştırıyorsun

Ben: Benmi kafanı karıştırıyorum? Peki neypıyorum?

Selçuk: Burcu, bir iyisin bir kötüsün. Ben seni anlamıyorum. Doğum gününde bir anda kızdın bana. Sonra gidiyorsun, hoşlanmadığın çocuğun Arabasına biniyorsun. Beni görmemezlikten geliyorsun. Senin amacın ney?

Ben: Ben Kaanla aramı düzelttim, Arkadaşız biz. Biliyorum, nedenini söylemedim neden sana kızdığımın. O an sana sinirliydim ama geçti, yani artık sinirli değilim. Senden özür dilemek istiyorum, bu yüzden.

Selçuk: Neden bana sinirliydin? 

Ben: Boşver onu, sen birşey yapmadın. Benim kafamda olan birşeydi geçti.

Selçuk bağırdı: Burcu? Sen ciddimisin? Bana gerçekten anlatmicakmısın neden kızdığını? Sen varya aptalsın. Gercekten.

Ben Selçuğa öyle gözlerine baktım, o güzel kehribar regindeki gözlere. Neyse ciddi olalalım şuan. Bu nediyor şimdi?

Ben: Selçuk, yeter ama bana böyle davranamazsın!

Selçuk: hayır, sen bana sinirlisin ve anlatmıyorsun neden. Sen onun Arabasına biniyorsun. Sen çok acayip bir kızsın. Sen benim kafamı karıştırıyorsun. Kaan bana geldi hesap sordu, seni ağlatamazmışım, seni üzemezmişim ve daha neler neler. Ben seni neden ağlattım? Sen benim yüzümdenmi ağladın? Bunu bana anlatmicakmısın?