Nereden bilebilirdim ki?

Tanıtım

Evet dostlarım bunu sadece size anlatıyorum, yani bu yazdığım mektubu birgün kim okursa. Ne saçmalıyorum, ben bu mektuba içimi döküp atıçamki. Ben bunu genelikle yaparım, bilmiyorum kimseye anlatmam düçüncelerimi, yazarım. Kimse okuyamaz yani. Evet anlatmaya başlıyım. Herşey türkiyeye taşınmamızla başladı, yada okula başlamamlamı desem? Aman her ikiside. Ben türkiyeye adımımı attığımda biliyordum hayatımın değişiceğini ama bukadar değişiceni bilmiyordum. Düşünsenize ilk günden arkadaş edinmiştim. Hele okulum, asıl konu okul değil. O! evet O, ben gidipte neden ona bulaştımki? Bazen keşke bulaşmasaydım, bazende iyiki bulaşmışım diyorum. Heleki odunluk yaptığında, çok sinir bozucu oluyor. Ben bazen odunları elime alıyorum ve diyorumki. 'Bu odun bile ondan daha iyi davranıyor bana, hiç beni kırmadı daha.' Tabi böyle birşeyde var o odun, benim odunum de…….

„Burcu, ne yapıyorsun?“ bana doğru yürüdü ve bakmaya çalıştı neyaptığıma. Kendimi basılmış hissettim.

„hiç“ kağıdımı saklayarak. 

„sen yine o saçmasapan mektuplardanmı yazıyorsun? Ver bakalım, kağıdı! Saklayacak ne var?“

„ya benim özelim“ 

„aramızda özelmi kaldı. Hani bizim gizlimiz saklımız olmıyacaktı“

„o nereden çıktı? Hiç öyle birşey konuştuğumuzu hatırlamıyorum.“ 

O tabi durmadı ve elimden almaya çalıştı. Ben mektubumla evin içinde koşmaya başladım. Yatak odasına girip kapıyı tuttum. Ama malesef o kapıyı acmayı başardı. Benimde öyle kaslarım olsa…. Neyse. Bana sırıtarak baktı, yanağımdan öptü ve elimden mektubu aldı. Ben sinirli ve merakla ona bakıyordum ne tepki vericek diye. Okumaya başladı. Kaşlarını çattı ve bana baktı.

 „ciddimisin? Benim hakımda daha güzel şeyler yazamadınmı?“

„ya onlar benim düşüncelerim“ diye sitem ettim.

Benim üstüme gelmeye ve bana baygın bakışlarla bakmaya başladı. Kendimi birden duvarla Onun arasında buldum. Bana daha da yaklaşdı. Benim yüzümü ellerinin arasına aldı ve okşamaya başladı. Benim dudaklarımı öptü „benim hakında düşündüğün bunlarmı?“ sesizce fısıldayarak.

 „yazamadımki herşeyi, bitmedi'' diye aynı onun yaptığı gibi fısıldadım. Ben onun bu sakinliyinden faydalanıp ondan kurtuldum ve koşarak odadan çıktım. 

„ama bebeğim sende hep engüzel yerinde kaçıyorsun“ diye sittem etti.