Allah'ım niye ben misafirlerden kaçamıyorum. Niye ya niye?
Benim gibi masum bir kızla bu misafirlerin derdi ne?
Masumu çıkar oradan çıkar.
Tamamen masum değilim ama yine de bende bir masumluk var mı var yani.
Ulan biyo annemle yengemlerle de yazık. Sırf aşiret kadınları gelecek diye her şeyin en ince detayına kadar uğraştılar.
Biyo annem bu misafirler için bu kadar uğraşırken sırf ben istemezsem diye onları geri çevirecekti.
Vay be. Kadın seni çok umursuyor.
Demeki annelik böyle bir şeymiş.
Sen nasıl bir yardımda bulunuyorsun derseniz bana hiç iş vermediler. Teklif ettim bırakın yardım edeyim diye ama gerek yokmuş.
Bende teklif var ısrar olmadığı için küçük yiğenlerimle oynuyorum.
" Halaaa" diyen Işıla dikkatimi onlara verdim.
" Efendim Halacığım"
" Yiğit bana bloklarını vermiyor"
Kafamı Yiğiten tarafa çevirdim.
" Yiğit niye vermiyorsun Halacığım?"
" Ama Hâlâ bloklar bana lazım. Işıl bloklarım ile o eşek kadar olan bebeğine koltuk yapmak istiyor"
" Sensin eşek. Benim bebeğim ile düzgün konuş senin saçını başını yollarım" diye ayaklandı Işıl.
" Sen kimin saçını başını yoluyorsun acaba asıl ben seninkini yollarım" diyip Yiğite ayaklandı.
Şimdi normal şartlarda başkasının çocuğu olsa bende gaz verip birbirlerini dövmelerin sağlarım ama bunlar benim yiğenlerim, artı eğer ben bu ikisinin kavga etmesine izin verirsem hem yengelerimi hem de daha bana gelmemiş büyük abilerimi kaybederim o yüzden artık başka zamana.
" Çocuklar yapmayın Aghhh" diye sahte bir acı ile inledim.
İkisinin de dikkati bana döndü.
" Hala noldu?" diyip yanıma geldiler.
" Sizi ayırmak için ayağa kalkacaktım ama biraz hızlı kalkınca bileğimi zorladım ve şuan çok acıyor"
Denizde kum bende yalan çok. Artık bu yalan söyleme benim mesleğim oldu.
" Hala çok özür dileriz biz böyle olacağını hiç düşünmedik" diye gözleri doldu Işılın.
" Daha bizim eve yeni geldin ama biz seni yaraladık" diye ağlamaklı bir sesle konuştu Yiğit.
Ulan çokta korkutmayayım.
" Tamam çocukla üzülmeyin üzülmeyin. Hadi gelin sizinle bir anlaşma yapalım"
Yoksa gidip herkese buz halamızı yaraladık diyip benide yalancı durumuna düşürme gibi bir ihtimaliniz var.
" Ne anlaşması hala?"
" Siz bir daha kavga etmeyin güzelce anlaşın bende hızlıca iyileşeyim. Siz de bu küçük sırımızı kimseye anlatmayın"
" Tamam hala söz" diyip ağızına fermuar çekti Işıl.
" Söz veriyorum" diyip Yiğite çekti.
" Söz" diyip bende çektim. " Hadi siz anneleriniz neler yapıyor bakın bakalım. Şöyle güzel yemek varsa haber edin bana ona göre misafirlerin yanına gelecem"
Kafalarını sallayıp koşarak gittiler.
Anlaşılan benim bu çocuklarla daha işim var.
Neyse gideyim de bari hazırlamayım. Millete bu mükemmelik abidesini göstereyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İdil Feray Boyhan
Teen FictionBen İdil Feray Korkmaz ya da artık Boyhan. Öğretmenlerimin bundan olmaz dediği öğrenci tipiyim. Onlara uymayan şeylerim ise fikirlerim ve tavırlarım. Ailenin ne kadar da tek çocuğu olsam da ailemde beni çok takmıyor. Hoş bende onları takmıyorum. 17...
