İdil Feray Boyhan

🍊31.Bölüm🍊

Aklımda binlerce soruyla arabadan inip, hastaneye giriş yaptım. Sakince asansöre bindim.

Bir yandansa Barlas'a soracağım soruları düşünüyordum. Sakince sormayı deneyecektim. Aniden parlamam gerekiyordu. Sonuçta iyiliğimi düşünmüştü.

ONA, NE LAN DA BENİM İYİLİĞİMİ DÜŞÜNÜYOR. ONA, NE?

Sakin ol. Sakin ol ve nefes al. Çocuk zaten yaralı bir de sen üstüne saldırma.

Asansör durduğunda hızlıca çıkıp, Barlasın odasının kapısının önüne geldim. Bir kaç kere tıklatıp, içerden Alya'nın gel demesiyle kapıyı açıp içeri girdim.

Göz ucuyla Barlası süzdüm. İyi görünüyordu. Alya ise hemen abisinin yanına oturmuştu.

Beni gören Barlas olduğu yerden toparlanmaya çalışmıştı. Alya ise abisinin bu hallerine kıkırdıyordu.

" Hoş geldin İdil." dedi Alya gülümseyerek. Gülmemek için kendini tuttuğu çok belliydi.

" Hoş buldum." gözlerim Barlasla buluşunca azıcık bakışmıştık. Gözlerinde ki mutlulukla birlikte bana altan altan gülümsüyordu.

Gözlerimi ondan ayırıp Alyaya çevirdim. " Alya, rica etsem abinle beni bir kaç dakika yalnız bırakabilir misin?" dedim.

Alya imalı bir gülümsemeyle kafasını sallayıp oturduğu yerden kalktı. Abisinin yanağından makas alıp odadan çıktı.

Barlas'a biraz daha yaklaştım. Yukardan ona sorgulayan bakışlar atıyordum. Oysa hâlâ bana gülümseyerek bakıyordu.

" Oturmayacak mısın?" dedi hâlâ gülümserken.

" Peşime neden adam taktın?" dedim onun ifadesinin tersiyle.

Hafif kaşlarını çatıp biraz düşündü sonradan aklına gelince çatık kaşlarını havaya kaldırdı.

" Sen, Polat'ı kast ediyorsun." dedi.

" Anlaşılan başkaları da var." dedim kinayeyle. Bir birimize bakışlar atarken, sol elini hafif kaldırıp yatağına vurdu.

" Gel." dedi sakin ses tonuyla. Oturmaya çekindiğimi fark edince. "Korkma Ay ışığı. İnsan yemiyorum." dedi alayla.

Gözlerimi devirmemek için kemdini tutup yatağın ucuna doğru oturdum. Barlas'a kendini biraz daha dikleştirdi. Bir anda elleri bulunca ne yaptığını anlayamamıştım. Sinirle ellerine vuruyordum. Barlas ise beni yatağın ucundan kurtarıp daha rahat oturmamı sağlamıştı.

" Düşmek üzeresin ama kedi gibi beni cımraklama derdindesin." dedi alayla. "Çok şirin oluyorsun böyle yapınca."

Aynı alayla " İstersen o güzel yüzünü cırmalayayım. O zaman sende çok şirin olursun." dedim.

" Mutlu olacaksan olur."

Konunun dağıldığını fark edince kendimi toparlayıp, gözlerimi Barlas'a diktim.

" Bir daha soruyorum." dedim ciddiyetle. " Neden peşime koruma taktın?"

" Güvenlik için Ay ışığı."

Sahte bir şaşkınlık numarası yapıp "Gerçekten mi? Bu nasıl benim aklıma gelmedi." dedim. " Bana bak Barlas düzgün cevap ver. Niye taktın?"

Barlası derin bir nefes aldı. Gözlerini gözlerimden ayırmazken, ellerimi ellerinin arasına almıştı.

" Bir kaç yıldır yaptığım araştırmalar sonunda meyve vermeye başladı." dedi sakinlikle. " Ve bundan haberi olan kişiler bunu engellemek istiyor. Benim en büyük iki zaafım sen ve Alya olduğunuz için peşinize koruma takma ihtiyacı duydum. Size söylemeden çünkü asla kabul etmezdiniz. Bunu biliyorum."