İdil Feray Boyhan

🍊26.Bölüm🍊

Alya

Arka ahçeye çıkıp derin nefesler almaya başladım. Onun burada ne işi vardı? İdil çağırmadığına eminim. O zaman kim haber vermişti?

" Güzelim." Ercem'in sesini duyunca kafamı ondan tarafa çevirdim. Hızlı adımlarla yanıma gelip yüzümü ellerinin arasına aldı.

" İyi misin bebeğim?" dedi merakla. Gülümseyip sağ elinin avuç içini öptüm.

" İyiyim merak etme. Sadece.. bir yıl sonra a-abimi görmek biraz koydu sanırım." dedim sesimi sabit tutmaya çalışarak.

" İstersen gidelim güzelim. Uzaklaşmak ister misin?"

Tam cevap verecektim ki birden "Alya." diye bağıran Atakan'ın sesini duydum.

Tam da zamanında gelmişti para bozuğu. Ercem ellerini yüzümden çekip bedenini Atakan'a çevirdi.

Atakan ise çoktan Ercem'in karşısına dikilmişti. Bir birlerine nefret dolu bakışlarını gönderiyorlardı.

" Bu kim Alya?" dedi Atakan bağırarak.

Ercem'in yüzünde alaylı bir gülümseme oluştu. Yine aynı alayla elini Atakan'a uzattı.

" Ercem Tunalı. Alya'nın hem kişisel asistanı hemde sevgilisiyim." dedi büyük bir rahatlıkla.

Atakan büyük bir kahkaha patlatıp Ercem'in eline sertçe ittirdi. Ercem sanki eline demin vurulmamış gibi büyük bir rahatlıkla elini cebine koydu.

" Sevgilisi öyle mi?" dedi Atakan büyük bir alayla. Ani bir hareketle Ercem'in yakasına yapıştı.

" Sen Alya'nın hayatında olabileceğini mi sanıyorsun? Hangi kafayla bunu düşünürsün? Alya seni sever mi sanıyorsun?"

Ercem yüzünde ki gülümseme hiç kaybolmadı aksine daha fazla genişledi.

" Evet." dedi emin sesiyle. " Ben Alya'nın hayatının içindeyim Atakan ama sen kendi ellerin ile bu şansı yok ettin. Şimdi gelip Alya'nın önünde kısıtlayıcı erkek modeline girme. Alya bu numaraları yemeyecek kadar olgun bir kız."

Atakan'ın yüzü kıpkırmızı olmuştu. Hızlıca Ercem'in sağ yanağına bir yumruk geçirip aynı anda yakasını da bırakmıştı.

Ercem sert bir şekilde yere düşünce yanına gitmek için adım atmıştım ki Atakan beni kollarımdan sıkıca kavrayıp kendine çevirdi.

" Doğru mu söylüyor o adam?" dedi beni sarsarak. " Doğru mu söylüyor bu orosbu çocuğu? Seviyor musun onu?"

" SEVİYORUM." Bütün gücümle bağırdım yüzüne karşı. Şaşkınlığa bürünmüş gözleri ve sağ-sola sakladığı kafası kabullenmediğini gösteriyordu.

Birden bana doğru atak yapınca kolumu ondan kurtarıp yüzüne sert bir yumruk indirdim.

Aniden yediği darbe ile geriye doğru sürüklendi. Patlamış kaşını tutup yüzüme sinirle baktı.

" Bittin." dedim emin sesimle. " Sen her şeyinle bende bittin."

Hırsla arkasını dönüp buradan uzaklaştı. Ayağa kalkan Ercem alnını alnıma yasladı.

" Sakin ol bebeğim. Sakin ol. Geçti, bitti sana bir daha bir şey yapamaz."

Melodik sesi biraz bile olsa beni sakinleştirdikten sonra dudağına küçük bir öpücük kondurdum.

" Lütfen gidelim buradan."

" Gidelim bebeğim."

Atakan, Ayla ve Ercem'in mutluluk dolu tablosunu uzaktan uzağa izledi. Ne kaybettiğini o zaman anladı. Canı yandı ama ağzını açmadı. Hak ettiğini bulduğunu fark etti.
Belki de en başında beri bunun başına gelmesi gerekirdi. Ne kaybettiğinin farkına varması için...