Barlasın ufakta olsa bu hareketi ile hepimizin içine bir umut dolmuştu.
Alya'nın gözündeki mutluluk kendini belli ediyordu. Barlas'a ne kadar kırgın olsa da en sevdiği abisi yine Barlastı.
Mutluluktan koşarak doktorlara haber vermişti. Şuan ise Barlasın odasında doktorun çıkmasını bekliyorduk.
Karahanlılar ise bana ters ters bakıyordu. Hepsinin beni suçladığına yüzde yüz emindim. Ne de olsa ben bir Boyhandım. Kesin Karahanlılara zarar vermem lazımdı.
Doktor odandan çıkınca hepimiz etrafını sarmıştık. Adamcağız biraz korkasa da derin bir nefes alıp gülümsedi.
" Ateş Bey'in durumu gayet iyi. Hatta aranızdan birisi ile de görüştürebiliriz de. Kendisi Alya Feray diye birini sayıklıyordu. Kimdir kendisi?" dedi.
Herkesin gözü bize dönünce elimi Alya'nın sırtına koyup gülümsedim. Utangaç gözlerle bana bakıyordu.
" Abin seni bekliyor. Ben senden sonra girerim." dedim sırtını sıvazlarken.
Alya bana minnetle gülümsedi. Hiç beklemeden kısa bir anlığına bana sarılıp, abisinin odasına girmek için doktorun peşine takıldı.
Kollarımı bir birine kavuşturup Karahanlılarla bakışmaya başladım. Adamların konuşacakları bir şey vardı belli ki. Konuşsunlar da bari rahatlasınlar.
" İdil Feray Boyhan. Sen ve Ateş ne alaka?" dedi Cenk kaşları çatık şekilde.
" Dilimizde bir durumu açıklamak için daha güzel ifadeler, kelimeler var. Lütfen onları kullanın ki derdinizi anlayayım Cenk Karahanlı." dedim alyala.
Cenk derin bir nefes alıp, yüzüne alaylı bir gülümseme yerleştirdi. Bana doğru iki adım attıp üsten aşalayıcı bakışlarını gönderdi.
" Kardeşim ile çıkıyor musun İdil Feray Boyhan?"
Bu soru bizim tarafın erkeklerini gerginleşmesine sebep oldu. Hastane de olmasaydık eminim ki Cenk'in tipini kaydırırlardı.
" Varsa ne yapabilirsin ki?" dedim aynı alayla. Gözleri seğirmeye başlamıştı.
Tek tek bütün parmaklarını kütletmeye başladı. Üstüne birde boynunu sağa yatırıp kütletmişti.
Kütletme şov yapıp beni korkutmaya mi çalışıyor bu salak? Eğer öyleyse sadece karşımda rezil oluyor.
" Sen, Ateş ile çıkmazsın. Çıkmazsınız. İmkanı yok."
" Niye? Seni zehirlerim diye mi korktun?"
Hırsla üstüme eğilip " Sen Ateşi sevmiyorsun. Sen sadece beni sinir etmeye çalışıyorsun." dedi tıslayarak.
Yüzümdeki gülümsemeyi genişletip "Ben Ateş Barlas Karahanlıya aşığım." dedim emin sesimle.
Bütün erkekler şaşkınlıkla bana bakıyordu. Onca olandan sonra böyle bir şeyi beklemiyorlardı. Doğrusu ben bile kendimi bunu itiraf edebileceğimi düşünmüyordum. Ta ki gidip herkesin içinde bunu söyleyene kadar.
Cenk şaşkınlıkla benden uzaklaştı. Dediklerimin etkisinden çıkmadığı için melül melül etrafa bakıyordu.
Bu sefer ben Cenk'in üzerine yürümeye başladım. Her şeyin bir karşılığı olması lazımdı bu dünya da. Öyle değil mi?
" Barlasla biz çıkıyoruz." dedim ona inat. Yalandan kim ölmüş ki de ben öleceğim.
" Ve sen." İşaret parmağımı sert bir şekilde göğüsüne bastırdım. " Eğer ki aramıza girmeye çalışırsan. Seni mahvederim Cenk Karahanlı. Canını öyle bir yakarım ki hayatta başlayacak gücü kendinde bulamazsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İdil Feray Boyhan
Teen FictionBen İdil Feray Korkmaz ya da artık Boyhan. Öğretmenlerimin bundan olmaz dediği öğrenci tipiyim. Onlara uymayan şeylerim ise fikirlerim ve tavırlarım. Ailenin ne kadar da tek çocuğu olsam da ailemde beni çok takmıyor. Hoş bende onları takmıyorum. 17...
