" Çocuklar n'oluyor?"
Annem panikle salona girmişti. Benim yüzümü görünce daha da panik oldu.
Koşarak yanıma gelip yüzümü elleri arasına aldı.
" Anneciğim noldu? Niye ağlıyorsun benim güzel kızım?"
Ağladığımın bile farkında değildim.
" A-anne"
Sesimi umursamadan anneme sıkı sıkı sarıldım. Annem de beklemeden bana sarıldı.
" Annen sana kurban olsun. Güzel kızım. İdilim, Feray'ım noldu sana? Söyle de derdine derman olayım."
Annem kafasını yengemlere çevirdi.
" İzel, Işık noldu burada? İdil niye böyle oldu?"
" Valla anneciğim, onu eşek akıllı çocuklarınıza soracaksınız. Eşekler deminden beri İdil'e demediklerin bırakmadılar" dedi Işık yengem sinirle.
" Sizinle görüşücez" dedi Babam.
" Güzel kızım hadi biz odana çıkalım. Gel elini yüzünü yıkayalım."
Arkamda kalan kimseyi umursamadan hızlı hızlı merdivenleri çıkmaya başladım.
Annemse bana yetişmiş beni kolunun altına almıştı. Annemin şevkatini orosbu damgası yedikten sonra alacağım hiç aklıma gelmezdi ama olmuştu işte.
Yazarın anlatımıyla:
Ayaz bey kızı odadan çıktıktan sonra hırsla oğullarına döndü.
" Benim kızım niye ağlıyor? Benim kızım neden göz yaşı döküyor?"
Ama hiç bir oğlu cevap vermedi.
Ayaz bey bu sefer gelinlerine döndü.
" İzel kızım, Işık kızım siz anlatın bari ne olduğunu?"
İzel ve Işık önce bir birlerine sonra erkeklere baktı.
Işık derin bir nefes aldı.
" Biz salonda sakin sakin oturuyorduk. Sonra içeri bu sığır sürüsü geldi. Agah abi İdil'i kolundan sürükleyerek gelmişti. Karşındaki insan değilmiş gibi İdil'i fırlatı. İdil dengesini sağlamasa düşüp bir yerini yaralayabilirdi."
Işık durunca İzel devam etti.
" Birden İdil'e bağırmaya başladı Agah. Ateş ile nasıl görüşürsün. Magazin de boy boy fotoğraflarınız vardı. Karahanlılar ile derdin ne dedi? İdil de hangi hakla karışıyorsunuz dedi. Agaha ise sinirle vazoyu parçaladı. Abilerin olarak diye cevap verince. İdil de artık içindekiler tutamadı ve patladı. Dediklerinin özeti ise; siz benim hiç abim olmadınız ki. Kısaca bu."
" Siz kardeşinize orosbu muamelesi mi yaptınız?"
Ayza hanım İdil'i sakinleştirip inmişti aşağı. Gelinlerinin anlattıkları ile şoka uğramıştı.
" Anne öyle değil biz-"
" Sus Kuzey!!"
Tekrar oğullarına döndü.
" Siz hiç unutanmadınız mı benim kızıma bu lafları söylerken. Başka kadına, kıza bu lafların demesine izin vermezsiniz ama kendi öz mü öz kardeşinize bunu dersiniz. Ya siz bir kez olsun Selene demediniz bunu. Ve Selen'in yaptıklarını bildiğiniz halde bu lafları onlara söylemediniz."
Erkekler annelerinin yüzlerine bakamıyordu.
" Sırf İdil Karahanlılar ile dostluğu oldu diye mi bunu yaptınız benim kızıma. Size verdiğim emeklere yazıklar olsun. Ben size hiç bir şey öğretememişim"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İdil Feray Boyhan
Ficção AdolescenteBen İdil Feray Korkmaz ya da artık Boyhan. Öğretmenlerimin bundan olmaz dediği öğrenci tipiyim. Onlara uymayan şeylerim ise fikirlerim ve tavırlarım. Ailenin ne kadar da tek çocuğu olsam da ailemde beni çok takmıyor. Hoş bende onları takmıyorum. 17...
