We vertellen de jongens hoe het was en hoe Matthy mij als zijn vriendin heeft gevraagd. De jongens hangen tijdens ons verhaal aan onze lip en ze luisteren heel aandachtig. 'Wat leuk voor jullie!' zegt Raoul als we ons verhaal hebben afgerond.
Ik sta op en loop naar de gang om onze tassen te pakken. Ik neem ze mee naar de kamer van Matthy en daar zet ik ze op bed. Ik pak allebei de tassen uit en daarna doe ik de was in de wasmachine en zet ik deze aan. Daarna ruim ik de rest van de spullen op, zoals onze tandenborstels enzo.
Het is nu begin van de middag en de jongens zijn aan het opnemen in de tuin. Ik besluit om alvast de lunch klaar te maken, want dan kunnen ze zo gelijk aanschuiven als ze klaar zijn. Ik doe afbakbroodjes in de oven en ik kook wat eieren. Ondertussen dek ik de tafel en zet ik wat te drinken klaar.
Precies wanneer de broodjes klaar zijn komen de jongens naar binnen lopen. 'Oh lekker hoor, dankjewel Yaar!' zegt Robbie als hij als eerste naar binnen loopt en aan tafel gaat zitten. De rest van de jongens bedanken mij ook en nemen ook plaats. Matthy komt naar mij toe en geeft me een kus. 'Dat had je toch niet hoeven doen.' fluistert hij. 'Jawel, ga nou maar lekker zitten.' fluister ik en dan geef ik hem een kus.
Nadat we de lunch op hebben kwam Robbie mij helpen met de tafel afruimen. De jongens wilde het eigenlijk zelf doen, maar ik was eigenwijs en ik zei dat ik het zelf wel kon. Terwijl Robbie en ik bezig zijn hebben we een gesprek over van alles. Van werk tot vrienden en ga zo maar door.
'Rob, wanneer gaan we wat doen samen? Dat is te lang geleden.' vraag ik dan aan hem. Het is ook wel zo, altijd als ik hier ben dan ben ik samen met Matthy of zijn we bezig met opnames. Ik ben Robbie misschien een klein beetje vergeten en nu pas dringt dat door. Een schuldgevoel kruipt omhoog.
'Hee, wat is er?' vraagt Robbie zodra hij merkt dat ik afwezig ben en in mijn eigen gedachten ben verzonken. Ik neem hem mee naar buiten, want de andere jongens zitten binnen op de bank en zij hoeven niet alles te horen.
We gaan zitten op de lounge set. Een diepe zucht verlaat mijn mond en dan begin ik met vertellen. 'Rob, sorry. Als ik hier ben dan ben ik meestal samen met Matthy of we moeten allemaal beneden zijn. Of we zijn bezig met opnames en dan zijn we ook met z'n alle bij elkaar. En wij hebben al zolang niks meer gedaan samen en ik voel me gewoon schuldig daardoor.' zeg ik.
'Maar dat is toch helemaal niet erg. Ik vind het allang gezellig dat je er bent en je hebt nu een relatie met Matthy, dus dan is het logisch dat je vaker met hem samen bent.' zegt hij. 'Ja oke, maar daar gaat het niet om. Wij zijn al langer vrienden dan dat ik met hem samen ben en ik wil hem niet boven jou zetten.' zeg ik.
Rob zijn ogen dwalen af naar iets achter mij en ik draai me om. Daar staat Matthy, in de deuropening. Ik weet niet hoelang hij er staat, maar waarschijnlijk niet heel lang anders had Rob hem wel eerder gezien. Hij draait zich zonder iets te zeggen om en loopt naar binnen. Ik draai me weer terug naar Rob en hij trekt me in een knuffel.
Ik begin te huilen. 'Ik bedoelde het niet zo, maar ik wil jou niet vergeten omdat ik nu met hem samen ben. En dat doe ik nu onbewust wel. En ik vind dat gewoon niet leuk voor jou.' zeg ik door mijn tranen heen. 'Yara, dat gevoel heb ik totaal niet. Ik ben allang blij dat je hier zovaak bent en dan hebben we het toch ook gezellig? Of dat nou hier of ergens op een terras is, dat maakt mij echt niet uit.' zegt hij.
Ik ga weer rechtop zitten en kijk hem met een glimlach aan. 'Dankje Rob.' zeg ik en dan staan we op en lopen we naar binnen. 'Wacht.' zegt Rob en hij veegt mijn mascara van mijn wangen weg. 'Je leek net een panda.' zegt hij waardoor we allebei moeten lachen. Als we de woonkamer inlopen zie ik dat Matthy er niet zit. 'Ga naar hem toe Yara.' zegt Rob.
Ik loop naar Matthy zijn slaapkamer. Ik blijf even voor zijn deur staan en ik haal diep adem. Dan klop ik op zijn deur. 'Ja?' vraagt Matthy redelijk geïrriteerd. Ik doe de deur open en loop zijn kamer een stukje in. 'Uhm.' begin ik. Ik weet eigenlijk niet wat ik wil zeggen, want Matthy en ik hebben nog nooit zo'n discussie gehad.
'Als je niks te zeggen hebt dan kan je beter weggaan.' zegt hij dan. Ik schrik van zijn opmerking. Waar is de lieve, zorgzame Matthy? Maar als hij het kan, dan kan ik het ook. 'Prima, dan niet.' zeg ik en ik loop zijn kamer uit.
'En?' vraagt Robbie wanneer ik terug kom lopen. 'We hebben niet gepraat, want hij deed boos.' zeg ik. 'Oh.' zegt Rob. 'Raoul, mag ik jouw studio even lenen? Dan kan ik de laatste dingen voor de shows regelen.' vraag ik. 'Ja tuurlijk. Ga je gang.' zegt hij.
Ik pak mijn laptop en loop dan naar Raoul zijn studio. In de gang kom ik Matthy tegen, hij komt net uit zijn kamer lopen. Ik zeg niks en loop langs hem op de studio van Raoul in. Ik doe achter mij de deur dicht en dan ga ik zitten.
Ik beantwoord alle e-mails die ik heb gekregen en schrijf alles op in mijn notitieboek. De jongens hebben een nieuwe sponsor van Air-Up en nog wat andere merken die vragen om een samenwerking. Ik besluit om eerst te overleggen met de jongens wat zij willen, in plaats van dat ik gelijk terug mail. Zij moeten er natuurlijk wel achter staan.
Als laatste regel ik nog wat kleine dingen voor de show van aankomend weekend en dan ben ik alweer klaar.
Oh ohh, ruzie?! Hopelijk vinden jullie het leuk! <3 Vergeet het sterretje niet ;)
JE LEEST
I hate you.. right? || Bankzitters
FanfictionYara is nu al een tijdje beste vrienden met de Bankzitters. Ze kan het met alle jongens goed vinden, behalve met Matthy. Altijd doet hij chagrijnig en ontloopt hij Yara. Zit hier meer dan alleen haat achter? - Dit verhaal bevat scheldwoorden, geweld...