*Een week later*
Ik zit thuis achter mijn bureau. Het was afgelopen dagen erg gezellig bij de jongens en daardoor heb ik bijna geen tijd gehad voor de productieve dingen. Ik ben nu al mijn werk van afgelopen dagen aan het inhalen. Mailtjes beantwoorden, Instagram-DM's beantwoorden en nog veel meer.Ik ben lekker bezig als ik ineens een mail binnen krijg op mijn eigen e-mail. Ik ben erg nieuwsgierig en open de mail gelijk.
'Beste Yara,
Wij volgen jou nu al een tijdje op verschillende platformen en wij vinden dat jij erg geschikt bent voor ons bureau. Wij willen graag, als jij het er ook mee eens bent, je uitnodigen voor een gesprek. We hebben namelijk de mogelijkheid voor een klus in Amerika en wij vinden, nogmaals, dat jij hier erg geschikt voor bent!
Wij horen graag van je.'Wacht, wat?! Ik word uitgenodigd door een modellenbureau? Dit moet ik even laten bezinken, dus ik besluit om even een rondje te gaan hardlopen. Ik klap mijn laptop dicht, dit maak ik straks wel af. Ik pak mijn kleren en kleed me om. Ik pak mijn airpods, doe mijn schoenen aan en dan loop ik de deur uit.
Na een uur kom ik weer thuis aan. Eerst even lekker douchen en een joggingpak aan. Dan plof ik op de bank en open ik de mail weer. Het is niet zo dat de letters ineens veranderen, maar toch lees ik de mail nog een keer goed door.
Ik moet dit natuurlijk eerst met de jongens overleggen, want ik doe tenslotte wel veel dingen waardoor hun leuke, goede video's kunnen maken. Maar wil ik het wel? Ik bedoel, Amerika is echt heel gaaf! Maar ik weet ook niet hoelang ik dan van huis ben.
Ik hoor Eva thuiskomen en als ze de woonkamer in loopt roep ik haar gelijk naar de bank. 'Ik ben net 3 seconden thuis, heeft het haast?' vraagt ze als ze komt zitten. 'Ja! Het heeft haast.' zeg ik redelijk gefrustreerd. 'Sorry! Ik mag het niet op jou uiten.' verontschuldig ik mij. Dan begin ik alles uit te leggen en mijn twijfels over de klus.
'Jeetje, wat gaaf!' is het eerste wat Eva zegt nadat ik het verhaal heb uitgelegd. 'Ik zou eerst naar dat gesprek gaan en alle informatie vragen die jij wil weten. Als je dat weet kan je voor jezelf beslissen of je het gaat doen of niet en uiteindelijk met de jongens overleggen hoe en wat.' zegt ze dan.
Wat moet ik ook zonder Eva? 'Je hebt gelijk, dankjewel!' zeg ik en ik geef haar een knuffel. Ik spring daarna gelijk op van de bank en open mijn laptop weer. Ik besluit om een mail terug te sturen voor een gesprek.
'Geachte heer/mevrouw,
Wat gaaf dat ik deze kans krijg, heel erg bedankt! Ik zou graag eerst het gesprek willen afwachten voordat ik definitief besluit of ik naar Amerika ga. Ik heb aankomende vrijdag om 16:00 tijd. Komt dit voor u ook uit?
Ik hoor graag van u.'Een glimlach vormt rond mijn lippen. Een modellenklus in Amerika en ik mag dat misschien doen! Wie had dat gedacht?
Voor nu besluit ik om nog niks tegen de jongens te zeggen en eerst het gesprek af te wachten. De jongens beginnen altijd rond 16:00 met de vrijdagmiddag borrel, dus dan kan ik als excuus gebruiken dat ik deze keer niet mee doe. Ik moet natuurlijk wel iets eerder weg, maar dat komt vast goed.
Ik ga verder met het werk waar ik mee bezig was en na een tijdje hoor ik Eva roepen dat het eten klaar is. Ik klap mijn laptop dicht en streep in het schriftje dat naast mij ligt alle dingen af die ik nu af heb. De rest komt morgen wel, ik loop in ieder geval weer op schema.
Nadat we het eten op hebben besluiten Eva en ik om samen een film te kijken. We hebben besloten om After te kijken, we zijn namelijk allebei verslaafd aan deze film. Daarna kijken we gelijk After We Collided. Als die ook is afgelopen besluiten we om naar bed te gaan.
Ik lig in bed, maar ik kan gewoon niet slapen. Er spoken zoveel gedachten rond door mijn hoofd, natuurlijk over die klus. Ik wil het wel graag eigenlijk, maar ik weet niet hoelang ik dan weg ben en ik weet niet of ik Matthy en de andere jongens zo lang kan missen. En Eva natuurlijk.
Ik zucht en draai me, voor de zoveelste keer, om. Ik moet gewoon het gesprek afwachten en dan zie ik wel. Na een aantal minuten val ik dan uiteindelijk toch in slaap.
Ik word wakker van mijn wekker. Het is maandagochtend en dat betekent weer een nieuwe dag op het kantoor. Ik check even mijn socials en dan sta ik op. Als ik helemaal klaar ben stap ik in de auto en rijd ik richting Utrecht.
'Goedemorgen mannen!' zeg ik zodra ik het kantoor binnenloop. 'Goedemorgen!' krijg ik terug. Ik hang mijn jas op en zet mijn tas neer bij de tafel. Dan loop ik naar de keuken om een glas water te pakken.
Als ik het glas vul met water voel ik ineens 2 armen rond mijn heupen. 'Goedemorgen schat.' hoor ik Matthy zeggen. Ik draai me om en geef hem een kus. 'Goedemorgen.' zeg ik terug met een glimlach.
Het is alweer rond het einde van de middag en de jongens zijn net klaar met opnemen. 'Dit wordt echt een leuke video.' zegt Robbie enthousiast en ze gaan aan tafel zitten om wat te drinken. Ik zit aan Matthy zijn bureau en ik ben weer verzonken in mijn gedachten.
'Yaar?' hoor ik ineens een stem achter mij vragen. Ik schrik op en draai me om. Matthy staat achter mij. Hij pakt mijn hand en neemt me zonder iets te zeggen mee naar boven en hij gaat op de bank zitten. Ik volg hem en ga naast hem zitten.
Hij legt zijn hand op mijn been. 'Hee, wat is er aan de hand? De jongens en ik riepen je al redelijk vaak, maar je zat zo erg in je gedachten dat je het niet hoorde denk ik. We vinden je de hele dag al wat afwezig overkomen. Je weet dat je alles tegen me kan zeggen he.' zegt Matthy lief.
'Er is niks, sorry.' zeg ik. Ugh, ik haat het om te liegen en al helemaal tegen mijn eigen vriend.
Oei spannend!! Niet vergeten te stemmen ;)
JE LEEST
I hate you.. right? || Bankzitters
FanfictionYara is nu al een tijdje beste vrienden met de Bankzitters. Ze kan het met alle jongens goed vinden, behalve met Matthy. Altijd doet hij chagrijnig en ontloopt hij Yara. Zit hier meer dan alleen haat achter? - Dit verhaal bevat scheldwoorden, geweld...