I hate you.. right? || Bankzitters

Hoofdstuk 19 <3

Ik word wakker van het licht wat door de gordijnen schijnt. Ik kijk op mijn klok, 11:00. Jeetje, is het al zo laat?! Aan de andere kant vind ik het ook niet heel gek dat ik laat wakker word vandaag. Gisterochtend was het vroeg en ik heb de afgelopen dagen niet heel veel slaap gehad.

Ik besluit om de ochtend goed te beginnen. Ik maak eerst wat ontbijt en dan maak ik me klaar om naar de sportschool te gaan. Ik trek een sportlegging en sportbh aan, daarover heen een t-shirt. Ik doe mijn haren vast in een hoge staart. Dan pak ik mijn tas in. Ik neem altijd een extra setje kleding mee, een handdoek en mijn bidon. Die vul ik daar met water. Ik trek mijn jas aan en dan loop ik naar de lift. Maar dan bedenk ik me, ik ga toch met de trap. Ik ga tenslotte wel naar de sportschool.

Onderweg kom ik een jongen tegen, ik herken hem ergens van maar kan even niet plaatsen waarvan. 'Hee!' zegt hij. 'Haii.' antwoord ik. 'Nu wel iets aardiger dan vorige keer?' vraagt hij lachend. Ohja, nu weet ik het weer. Laatst viel ik bijna van de trap toen Koen beneden stond te wachten. Toen bood hij hulp aan, maar ik antwoordde heel bot toen. 'Sorry nog, voor laatst. Ik had haast.' zeg ik en ik kijk weg. 'Maakt niks uit! Laten we opnieuw beginnen, ik ben Luca.' zegt hij en hij steekt zijn hand uit. 'Yara.' zeg ik terwijl ik zijn hand schudt.

'Je ziet er sportief uit, ging je ergens naartoe?' vraagt hij dan. 'Ja, ik was eigenlijk onderweg naar de sportschool.' zeg ik en we vervolgen onze weg naar buiten. 'Meen je niet! Ik ook.' zegt hij. 'Oh echt? Naar welke ga je dan?' vraag ik. 'Basic-fit.' antwoordt hij. 'Wat een toeval! Ik ga daar ook heen.' zeg ik. 'Kan ik je een lift aanbieden?' vraagt hij dan. 'Uh, ja waarom ook niet.' zeg ik dan.

We zijn aangekomen bij de sportschool, we lopen beide even naar de kleedkamers. Ik doe mijn spullen in een kluisje en vul mijn bidon met water. Dan loop ik weer terug. Ik zie dat Luca er al staat. We besluiten samen wat oefeningen te doen. Af en toe lacht hij mij uit als ik een bepaald gewicht niet aan kan. Maarja, hij is natuurlijk veel sterker dus daarom lukt het mij niet.

Als we klaar zijn loop ik weer de kleedkamers in. Het is alweer een tijdje geleden dat ik zo goed heb gesport. Ik drink nog even wat en dan pak ik mijn spullen weer. Ik loop naar buiten en zie dat Luca, alweer, eerder was en dus staat te wachten. We stappen weer in zijn auto en praten over ons dagelijkse leven. Het is niet heel ver rijden, dus we zijn al snel weer bij ons appartementencomplex aangekomen.

'Dankjewel!' zeg ik als ik uitstap. Hij stapt ook uit en geeft dan zijn telefoon aan mij. Ik zie contacten open staan en snap de hint. Ik zet mijn nummer er in en dan geef ik hem nog een knuffel. 'Tot snel.' zegt hij dan. 'Doegg!' zeg ik en ik loop naar boven. Dit keer neem ik wel de lift, mijn benen zijn kapot.

Zodra ik weer binnen ben stap ik gelijk onder de douche. Ondanks dat het bijna 14:00 is, wil ik mezelf helemaal leuk klaarmaken vandaag. Ik pak een leuke outfit en doe deze aan. Daarna doe ik mijn make-up. Ik doe meer dan ik normaal op doe, gewoon omdat ik er zin in heb. Als laatste krul ik mijn haren en doe ik sieraden om.

Ik besluit om naar de parkeergarage te gaan om wat leuke foto's te maken. Ik neem mijn statief mee en loop dan naar beneden. Als ik een leuk plekje heb gevonden zet ik mijn statief goed neer en maak ik wat leuke foto's.

POV Matthy:
3 dagen geleden is deze ellende begonnen. Ik wou dat ik de tijd kon terugdraaien, maar helaas. Dat kan niet. Al 3 dagen gaat het bizar slecht met mij. Ik eet en drink slecht, mijn kamer is een troep, ik heb nergens zin in, ik slaap amper en zo kan ik nog wel even doorgaan. De jongens proberen er het beste van te maken en dat vind ik heel lief van ze, maar ik kan het gewoon niet.

Dit meisje deed wat met mij, iets wat niemand eerder kon. Ze maakt een bepaald gevoel in mij los en daardoor verlang ik alleen maar naar haar. Elke dag, iedere seconde van elke fucking dag denk ik aan haar. Ik moet haar loslaten, maar ik kan het niet. Ik wil Yara en alleen Yara.

*klop klop*
Er word op mijn deur geklopt. 'Kom maar.' zeg ik. Robbie komt binnenlopen. 'Hee maatje, hoe voel je je?' vraagt hij en hij komt naast mij zitten. 'Nog steeds kut.' zeg ik met een zucht. 'Uhm.' begint Robbie zijn zin. 'Yara vroeg of wij haar spullen hier wilde meenemen naar haar huis, dus daarvoor kwam ik eigenlijk even.' zegt Rob. 'En natuurlijk even kijken hoe het met je gaat.' zegt hij snel achter zijn zin. Een kleine glimlach vormt op mijn gezicht.

Rob staat op en pakt een tas van de gang. Haar tas. Hij zet hem naast mij op bed en loopt dan naar mijn klerenkast. Hij zoekt een beetje tussen mijn kleren. Ik sta op en loop naar hem toe. 'Maatje, mag ik het doen?' vraag ik. 'Ja natuurlijk! Zolang je zorgt dat alles in de tas komt vind ik het goed.' zegt hij. 'Top, dankjewel.' zeg ik en dan loopt hij de kamer uit.

Ik loop naar het gedeelte van de kast waar de meeste kleren van Yara liggen. 1 voor 1 pak ik ze uit de kast en leg ik ze in de tas. Ik pak het volgende t-shirt uit de kast. Ik ruik er even aan en haar geur dringt mijn neus binnen. Allerlei momenten met haar dwalen door mijn hoofd. Een traan rolt over mijn wang. En nog een, en nog een. Ik heb het echt verpest en ik haat mezelf daarvoor.

Ik ga verder met Yara's kleren opruimen en doe ze in de tas. Als ik alles heb loop ik naar de badkamer. Ik maak de tweede la van mijn kast open en daar liggen al haar spullen. Ik had speciaal voor haar deze la opgeruimd zodat ze deze kon gebruiken, want anders lagen al haar spullen overal en nergens en dat vond ze zelf ook niet fijn. Ik pak al haar spullen en doe het in de tas.

Vind t weer niet zo'n leuk hoofdstuk, maar moet even een beetje opvullen :) Hopelijk vinden jullie het wel leuk!<3