Hoofdstuk 53 <3

2K 33 10
                                    

Ik pak mijn spullen en loop naar de badkamer. Ik kleed me uit, poets mijn tanden en doe nog wat crème op mijn gezicht. Als ik helemaal klaar ben loop ik de badkamer weer uit en zet ik mijn spullen weg.

Yara is alvast in bed gaan liggen, dus ik ga naast haar liggen. Ik voel me best wel ongemakkelijk, omdat we normaal altijd tegen elkaar aankruipen en nog even knuffelen. Maar dat zit er nu niet in. Toch kan ik het niet laten om Yara niet aan te raken. Ik draai me op mijn zij zodat ik haar aankijk en voorzichtig schuif ik een pluk haar achter haar oor.

Ik zie dat ze glimlacht, voor mij is dat een goed teken. Mijn hand laat ik rusten op haar wang en met mijn duim wrijf ik langzaam heen en weer. De hele tijd houden we oogcontact, ik zie haar ogen soms wat afdwalen naar beneden en dan kijkt ze me weer aan. Ik weet niet of ze dit expres doet, maar ik moet me echt inhouden nu.

POV Yara:
Ik merk dat Matthy er moeite mee heeft om niks te doen en stiekem heb ik dat zelf ook wel, maar ik probeer het zo onopvallend mogelijk te houden. Ik maak het hem nog even extra moeilijk door af en toe naar zijn lippen te kijken en daarna weer in zijn ogen.

'Yara, je maakt het me het nou niet veel makkelijker.' zucht Matthy. 'Wat is er dan?' vraag ik. 'Niet zo onschuldig doen nu, je weet zelf ook wel wat er is.' antwoordt Matthy en hij draait zich nog wat verder om en steunt op zijn armen waardoor hij nu boven mij hangt. 'Mhm, ik heb geen idee waar je het over hebt.' zeg ik terwijl ik weer naar zijn lippen kijk.

'Jezus Yara.' Een giechel verlaat mijn mond, ik geniet ervan om te zien hoe hij zich zo sterk moet houden. Om hem het nog even wat extra moeilijker te maken streel ik langzaam heen en weer over zijn buik. 'Fuck Yaar. Ik heb 2 maanden niks gedaan, je drijft me echt tot het uiterste nu.' zegt Matthy. 'Doe er wat aan dan.'

🌶️🌶️🌶️-
Dat hoef ik hem geen 2 keer te zeggen, zijn lippen hebben al snel die van mij gevonden en ik ga er maar al te graag in mee. Al snel tikt zijn tong tegen mijn onderlip aan en ik laat het dan ook meteen toe. Zijn handen vinden de weg naar de onderkant van mijn shirt en Matthy trekt deze uit en gooit hem op de grond.

Wat deze jongen toch allemaal met mij doet is niet normaal, ik verlang zo erg naar hem op dit moment dat het me allemaal niks meer kan schelen wat er is gebeurd. Al snel volgt de rest van de kledingstukken, voor zover we die aanhadden en verliezen we ons zelf in elkaar.
🌶️🌶️🌶️- einde

*Volgende ochtend* 
Ik word wakker van het licht wat door de gordijnen schijnt. Naast mij ligt Matthy nog te slapen. Ik denk terug aan gisteravond, eerst met de jongens weer uit geweest na een lange tijd en daarna weer samen met Matt. Ik besluit dat ik het hem ga vergeven. Ik sta er nog steeds achter dat het niet goed is wat er gebeurd is, maar we kunnen er ook niet in blijven hangen de hele tijd. Daarnaast voelt het nog steeds zo goed als ik bij hem ben, dat ik niet anders zou willen en ook niet eens zou kunnen.

Ik ben zo diep in mijn gedachten verzonken dat ik niet eens doorhad dat Matthy al wakker is geworden. 'Heb je lekker geslapen?' vraag ik. 'Ja, heerlijk.' zegt hij en hij trekt mij wat dichter tegen hem aan. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en kijkt me met een glimlach aan. We blijven nog even knuffelend samen liggen, dit heb ik echt gemist en ik weet zeker Matthy ook.

Na een tijdje hoor ik ineens allerlei geluiden vanuit de keuken. Als ik beter luister hoor ik een mixer, de keukenkastjes die open en dichtgaan en volgens mij pannen. 'Ik denk dat we maar uit bed moeten gaan voordat dadelijk mijn appartement in de fik staat.' zeg ik lachend. 'Nou zeg, zeg je nou dat wij niet kunnen bakken?' vraagt Matthy. 'Ja, eigenlijk wel.' zeg ik en snel stap ik uit bed. Ik wil eigenlijk naar de badkamer, maar daarvoor moet ik langs Matt. Ik gok erop en ren snel langs hem heen.

Helaas niet snel genoeg, want ik voel 2 sterke armen rond mijn middel die me terugtrekken. 'Waar denk jij naartoe te gaan?' 'Naar de badkamer, zonder jou.' 'Zonder mij? Dat lijkt me niet zo'n goed plan.' 'Niet? Het leek mij een uitstekend plan!' zeg ik en ik probeer ondertussen los te komen uit Matthy zijn greep. Maar in plaats van dat hij mij loslaat, trekt hij mij nog dichterbij.

'Dat is niet zo lief van je.' zegt Matthy terwijl hij mij omdraait waardoor ik hem wel moet aankijken. 'Nee dat is waar, sorry.' zeg ik sarcastisch. Matthy zucht. 'Dit heb ik niet zo gemist, jouw sarcastische trekjes.' 'Wen er maar weer aan.' zeg ik en ik geef hem een kus op zijn lippen voordat ik me omdraai en naar de badkamer loop.

Als ik heb gedoucht en helemaal klaar ben loop ik terug naar mijn slaapkamer waar ik Matthy op mijn bed aantref. Hij heeft nog niet door dat ik hier sta, want hij zit op zijn telefoon. Ik loop verder en dan kijkt hij op. Zijn ogen glijden over mijn lichaam voordat hij opstaat. 'Je ziet er weer mooi uit, zoals altijd.' zegt hij en hij geeft mij een kus voordat hij naar de badkamer loopt. Blozend blijf ik hier achter. Ik kan al niet goed tegen complimenten, maar die van Matthy doen iets met me wat niemand anders kan.

Als ik de keuken binnenloop tref ik aan waar ik al bang voor was. De keuken is een grote rommel en overal ligt meel en deeg. Robbie en Koen kijken me onschuldig aan als ze mij zien. 'We wilden pannenkoeken maken, maar Raoul sliep nog en we wilden niet wachten.' zegt Robbie voordat ik iets kan zeggen. 'Maar ze zijn wel gelukt!' zegt Koen enthousiast terwijl hij mij het bord met pannenkoeken laat zien. Ik moet lachen, ik kan hier ook niet boos op worden. En waarom zou ik? De bedoeling is superlief en als we dadelijk met zijn alle opruimen is het zo weer klaar.

'Nou, laten we aan tafel gaan dan!' zeg ik net zo enthousiast als Koen mij de pannenkoeken liet zien. 'Ik haal Matthy even boven.' zeg ik als de rest gaat zitten. 'Yo, is goed.'

Nieuw hoofdstukje en wat langer dan normaal. Sorry dat het zolang heeft geduurd, maar school vraagt momenteel erg veel en ik moet veel afhebben in een korte periode. Daarnaast ben ik 2 weekjes op vakantie geweest en had ik geen zin om te schrijven daar. Ik ga mijn best doen om vaker te uploaden! Helaas komt het boek wel bijna aan z'n einde :(

I hate you.. right? || BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu