I hate you.. right? || Bankzitters

Hoofdstuk 50 <3

*3 dagen later*
POV Matthy:
We zijn aangekomen bij het vliegveld en Robbie en ik staan te wachten op de rest. Wij zijn namelijk al door alles heen, terwijl de anderen nog in de rij staan. Gelukkig duurt het niet zo heel lang en komen ze er al aanlopen.

'Alles gelukt?' vraag ik aan ze. 'Ja zeker, alles is geregeld.' 'Top!' 'Nou kom, we gaan even kijken of ze hier wat lekkers te eten hebben.' zegt Milo terwijl hij al rondkijkt, waarschijnlijk op zoek naar eten. We schieten in de lach, maar we lopen dan toch met Milo mee. Eigenlijk ben ik wel blij dat Milo met dit idee kwam, want ik begin ook al wel trek te krijgen. Ik heb vanmorgen bijna niks gegeten, want ik kreeg gewoon geen hap door mijn keel.

Het is misschien niet te merken aan mij, maar diep van binnen ben ik zo zenuwachtig om Yara straks te zien. De jongens hebben het volgens mij ook niet echt door, want anders waren ze er al over begonnen. Maar ik vind het ook wel fijn, ik wil het niet alleen maar daarover hebben.

Na een klein uurtje kunnen we boarden en gaan we in de rij naar het vliegtuig staan. 'Zin in Matt?' vraagt Koen. 'Ja zeker, ben alleen wel vet zenuwachtig.' zeg ik eerlijk. 'Snap ik, maar het komt goed. Daar geloof ik in.' 'Ik hoop het.' zeg ik.

*Aangekomen in New York*
Na een lange vlucht zijn we dan eindelijk in New York en we staan nu te wachten op onze koffers. Alleen Koen zijn koffer moeten we nog hebben en dan hebben we alles. 'Ja eindelijk! Daar komt mijne aan.' zegt Koen enthousiast zodra we zijn koffer zien. Ik moet lachen om zijn blijheid en zodra Koen zijn koffer heeft lopen we naar onze taxi.

Als we zijn aangekomen bij ons hotel bedanken we de chauffeur en lopen we naar binnen om in te checken. Robbie en ik slapen samen op 1 kamer, dus dat is wel gezellig. Als alles is geregeld krijgen we onze sleutels en lopen we naar de lift.

We zijn nu al een tijdje in onze kamer en de spanning begint alleen maar meer te worden. In haar laatste berichtje, die ik nu al zo'n 200 keer gelezen heb, heeft ze duidelijk gemaakt dat ze het eerst allemaal moet laten bezinken voordat ze mij überhaupt onder ogen wilt komen. En nu sta ik dadelijk ineens voor haar neus, terwijl ze zelf niks meer gestuurd heeft. Ik heb haar alle tijd en ruimte gegeven, maar was het wel genoeg?

'Matt?' hoor ik ineens vaag naast me. Snel schud ik mijn gedachten weg en richt ik mij op de stem. Ik draai me om en zie Koen naast me staan, ik kijk snel rond en zie dat de rest ook in onze kamer staat. Sinds wanneer staan zij hier? 'Ga je mee?' vraagt Koen. 'Ja, ik kom.' zeg ik terwijl ik op sta. Ik loop nog even snel naar de badkamer om mezelf te fatsoeneren voordat ik de deur uitloop.

Eenmaal aangekomen bij Yara haar appartement word ik alleen maar zenuwachtiger en kan ik mezelf gewoon niet onder controle houden. 'Matt, doe eens rustig. Je zit jezelf alleen maar op te fokken zo.' zegt Raoul terwijl hij zijn hand op mijn trillende been legt. 'Ik weet het, maar ik kan er niks aandoen.' Ik adem even diep in en uit en dan stappen we uit de taxi.

POV Yara:
*Ding dong*
Ik hoor de deurbel gaan en met een zucht sta ik op. Wie staat er nou weer voor de deur? Ik loop naar de voordeur en zodra ik de deur open doe weet ik niet wat ik zie. Wat doen de jongens nou weer hier?! 'Verrassing!' roepen ze blij.

'Wat doen jullie hier?!' vraag ik lachend terwijl ik ze een knuffel geef, maar die lach verdwijnt alweer snel als ik Matthy zie staan. Hij stond eerst een beetje verscholen achter Milo, waardoor ik hem nog niet eens zag staan. Ik twijfel, maar geef hem dan toch een knuffel. 'Hey.' zeg ik zacht en ik wil eigenlijk niet meer los laten. Het voelt zo vertrouwd en veilig in zijn armen.

Als ik merk dat we elkaar al best lang vast hebben laat ik snel los. 'Dus, willen jullie een rondleiding?' vraag ik zodra er een lange stilte valt. 'Ja natuurlijk, wij willen wel even zien waar jij uithangt hier.' zegt Robbie. Lachend laat ik ze binnen en laat ik mijn appartement zien. De jongens zijn erg enthousiast wat mij erg blij maakt.

Ook al wil ik het eigenlijk niet toegeven, ik ben blij dat Matthy mee gekomen is. Ik vraag me alleen wel af of hij het zelf ook wilde of dat hij door de jongens gedwongen is mee te komen. Zodra ik alles heb laten zien ploffen de jongens op de bank. 'Willen jullie wat drinken?' vraag ik aan ze. Als ze allemaal antwoord hebben gegeven pak ik de glazen en schenk ik het drinken in.

'Heb je misschien hulp nodig?' hoor ik een stem achter mij vragen. Ik hoef me niet eens om te draaien om te weten wie daar staat. 'Ja graag, dankje.' zeg ik terwijl ik wat glazen pak en die mee naar de woonkamer neem. Als ik ze op tafel heb gezet loop ik terug om mijn eigen glas nog even te pakken. Als ik het hoekje om loop bots ik tegen Matthy aan, gelukkig had hij geen glazen vast want anders waren die nu kapot.

Beiden zeggen we niks en kijken we elkaar aan. 'Yaar.' breekt Matthy de stilte. 'Het spijt me echt.' gaat hij verder. Ik sla mijn ogen neer. 'Ik weet het Matt, maar zullen we er straks over praten?' vraag ik. 'Ja! Ja, natuurlijk.' zegt Matthy iets te blij waardoor ik moet lachen. Ik loop langs hem heen en ik voel zijn ogen in mijn rug branden.

Als ik mijn glas heb en terug loop staat Matthy nog steeds op dezelfde plek. 'Anders maak je meteen even een foto.' zeg ik sarcastisch als hij mij nog steeds aan kijkt. 'Oke.' zegt hij en hij pakt zijn telefoon uit zijn broekzak. 'Wacht nee het was een grapje.' zeg ik snel. Hij richt zijn telefoon op mij en snel tover ik een lach op mijn gezicht. 'Weet ik.' zegt hij als hij zijn telefoon weer weg stopt. 'Maar nu heb ik toch een mooie foto van jou.'

Ik rol mijn ogen en wil verder lopen. Matthy pakt mijn pols en trekt me terug. 'Dat zal niet de laatste keer zijn dat je je ogen zo rolt.' fluistert hij in mijn oor en dan loopt hij terug naar de bank.

Nieuw hoofdstukje! Sorry dat het steeds zo lang duurt :( Ik heb nog steeds geen motivatie, maar wil wel graag dit boek afmaken. Dus af en toe zal er een nieuw hoofdstuk verschijnen :)