I hate you.. right? || Bankzitters

Hoofdstuk 57 <3

We zitten inmiddels aan de eettafel met zijn alle te ontbijten. 'Dus, wat zijn de plannen voor vandaag?' vraagt Koen. 'We kunnen naar de gamehal? Het is niet echt mooi weer, dus naar buiten lijkt me niet handig.' zeg ik. 'Leuk! Misschien kunnen we daar dan ook filmen. Dan hebben we ook nog een video.' zegt Raoul. 'Ja goeie! Ik ga zo wel even bellen.' zeg ik.

Niet veel later zitten we in de auto onderweg naar de gamehal. De jongens hebben toch maar even een taxi geregeld. Het was heel onhandig en onveilig om weer te rijden met iemand op schoot achterin. Ik heb geregeld dat we daar mogen filmen, dus dat komt goed uit.

Als we daar zijn aangekomen stellen we ons voor en maken we ons klaar om te filmen. Matthy opent de video en legt uit wat de bedoeling is.

Na een aantal spellen hebben Raoul en Matthy gewonnen. 'Lekker gedaan hoor!' zeg ik als ik ze een high-five geef. We besluiten om zelf nog wat spellen te doen en dan gaan we weer. We zijn aardig lang bezig geweest in de gamehal en we besluiten dan ook om onderweg te stoppen bij een restaurant.

Als we daar aankomen krijgen we een tafel aangewezen van de ober. 'Zo, ik zit.' zegt Milo wanneer hij neerploft op de stoel. Ik moet lachen. 'Het zou ook eens niet.' zeg ik.

Als we alles op hebben en betaald hebben gaan we terug naar mijn appartement, want de jongens gaan morgen weer terug naar Nederland. Ze moeten hun spullen nog inpakken en het is al aardig laat aan het worden.

Met een zucht zet Matthy zijn koffer neer. 'Ik ga je missen schat.' zegt hij terwijl hij mij in een knuffel trekt. 'Ik weet het, ik jou ook. Maar het zijn nog maar 4 weken, iets minder zelfs.' antwoord ik. 'Maar toch wel 4 hele weken.' zegt Matthy. 'Matt, dit kan jij.' zeg ik terwijl ik me uit de knuffel trek en hem aan kijk. 'We houden contact, dat sowieso.' zeg ik en ik geef hem een kus.

'Nou mannen, laatste avond alweer.' zeg ik terwijl ik op de bank plof naast Milo en Koen. We besluiten nog een spelletje te doen, natuurlijk met alcohol.

Een aantal shotjes verder besluiten we toch maar te stoppen. De jongens moeten morgen toch enigszins nuchter het vliegveld zien te overleven. 'Maak het jezelf comfortabel en ga op tijd slapen.' zeg ik als ik op het punt sta om naar boven te gaan. 'Ja baas.' antwoordt Koen lachend.

'Ik wil morgen niet weg.' zegt Matthy als we in bed liggen. 'Matt, het is even niet anders.' antwoord ik. 'Ik weet het, maar ik vind het gewoon moeilijk.' 'Ja dat weet ik, ik vind het ook lastig. Maar die 4 weken zijn zo voorbij. De jongens slepen je er wel doorheen.' zeg ik terwijl ik hem een kus geef.

Als ik terug trek kijkt Matthy me even aan. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht. 'Wat?' vraag ik blozend. 'Niks.' zegt Matthy. Ik begraaf mijn hoofd in zijn nek. 'Wel.' 'Je bent gewoon mooi.' zegt Matthy als hij mijn gezicht optilt.

De volgende morgen word ik wakker van de wekker. Het vliegtuig vertrekt redelijk vroeg en de jongens moeten ruim van te voren aanwezig zijn. 'Matt, wakker worden.' zeg ik terwijl ik hem een kus geef. 'Mhmm, ik wil niet wakker worden.' zegt hij slaperig terug. 'Helaas zal je toch moeten.'

'Hebben jullie alles ingepakt?' vraag ik zodra we met z'n alle aan de eettafel zitten te ontbijten. 'Ja  volgens mij wel en anders horen we het vanzelf wel.' zegt Raoul. 'Ja, het komt dan vast wel weer terecht.' zegt Milo. 'Dat is waar.' zeg ik lachend. We ruimen samen even alles op en dan is het toch echt tijd voor ze om te gaan. We bestellen 1 taxi en ik rijd ook mee naar het vliegveld.

'Stuur even een berichtje zodra jullie geland zijn.' zeg ik tegen de jongens als ik ze om de beurt een knuffel geef. 'Doen we!' zegt Robbie. 'Top!' Als laatste kom ik aan bij Matthy. Ik geef hem een lange knuffel, we willen beide niet loslaten. Toch trek ik me terug, ik wil niet dat ze te laat komen door mij. 'Je kan dit Matt.' fluister ik in zijn oor. Na een laatste kus van Matthy lopen de jongens weg en ik zwaai net zo lang totdat ik ze niet meer zie.

Een diepe zucht verlaat mijn mond voordat ik me omdraai en terug naar mijn auto loop. 4 weken moet te doen zijn, we hebben de helft er al op zitten. Helaas was het een vervelende periode, maar we zijn er bovenop gekomen en ik verwacht dat het nu alleen maar beter zal gaan.

Eenmaal thuis aangekomen besluit ik meteen alles op te ruimen, de was aan te zetten, te stofzuigen en dweilen. Niet dat ik vies ben van de jongens, maar het moest toch nog gebeuren.

Als ik de sierkussens van de bank haal valt mijn oog op iets wat glinstert. Ik pak het op en zie dat het de Rolex van Koen is. Hoe kan hij deze nou vergeten? En hoe komt hij achter dit kussen terecht? Ik stuur een foto van het horloge in de groepsapp. 'Hoe ga je nu flexen Koen?' stuur ik erbij. Ik berg het horloge veilig op, zodat hij niet beschadigd raakt en ga verder met opruimen.

Nieuw hoofdstukje! Beetje saai sorry, maar er gaat niet zoveel spannends meer gebeuren kan ik jullie al vertellen. Hopelijk vinden jullie het wel een leuk hoofdstuk, stem dan even! :)  Willen jullie nog iets in het boek? Dan kan ik daar rekening mee houden namelijk.