Ivy Harper nie miała łatwo w życiu, chociaż wiele osób tak myślało, że jest dziewczyną z dobrego domu, a okazało się kłamstwem.
W przeciągu lat straciła wszystko co miała, została sama, ale spotkała na swojej drodze zespół FBI Analiz Behawioralnych...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"Dobrych przyjaciół trudno znaleźć, a jeszcze trudniej zapomnieć..." – John Green.
Siedziała w karetce, lekarz zbadał ją, ale nic poważnego jej nie było. Miała lekkie wstrząśnienie mózgu. Podziękowała doktorowi, wyszła ze środka, podeszła do reszty.
- Nie wiem jak wy, ale ja muszę się napić - zaproponował Derek.
- Dobry pomysł - odezwała się JJ.
- Dzwonię do Garcii - zagadnął Morgan i odszedł kawałek dalej, żeby mieć prywatność w rozmowie ze swoją przyjaciółką.
- Jak się czujesz? - spytał Reid.
- Jak na to, że miałam przystawiony pistolet do głowy jest okej - spojrzała na niego i w jego oczach ujrzała troskę, martwił się o nią.
- Naprawdę Spence jest w porządku, mam lekkie wstrząśnienie mózgu, ponieważ dostałam w tył głowy, ale jest okej - jej głos był spokojny.
- Gdyby się coś działo, mów, odrazu -
- Jasne, rycerzu. Będziesz pierwszy, który się dowie - uśmiechneła się.
- Okej, trzymam za słowo - oddał jej gest.
- Kto chętny na podboje Nowego Jorku?! - krzyknął Derek stając koło nich, a każdy zaczął wiwatować.
- No to lecimy! -
***
Siedzieli w jednym z popularnych klubów Nowego Jorku, pili, śmiali się. Czuli się komfortowo w swoim towarzystwie.
- Emily, Ivy, JJ, widziecie to karaoke na scenie? - spytała szeptem Garcia.
