Love is a game

Epilogue

'I love you.'

Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at napaupo ako sa higaan. Napakunot ang noo ko. It's the same dream again.

“Mommy!” Agad ako niyakap ng batang babae dahilan para mapairap ako.

Pinisil ko ang kanyang pisnge at bumukas na ang pinto. Lareina giggled when she saw her daughter hugging me.

“Iyon ang mommy mo. How many times do i have to tell you I'm not her?” Mas lalo kong pinisil ang pisnge niya at binigyan niya lang ako ng matamis na ngiti.

Agad siya lumapit kay Lareina at niyakap ito.

“Nakahanda na ang pagkain. I'm sure nagugutom ka na.”

Bumaba na kami at nakahanda na nga ang paborito kong mga pagkain. Nagtaka nga ako kung bakit lahat ng nandito ay paborito ko. Nakataas ang isa kong kilay habang nakatingin sa dalawa. They gave me a warm smile. Oh i know now, they're trying to cheer me up... Sa pagkawala ni Zayan.

I know hindi lang sa akin kundi kay Zake. Mahirap din na nawalan siya ng kapatid. I smiled.

“Thank you.”

“Blaire, i think you need to find a husband.” Napakunot ang noo ko habang hindi pa rin nawawala ang ngiti ko.

“And why do i need that?” Lareina rolled her eyes.

“Gosh! You're already 30! Beh malapit ka ng lalagpas sa kalendar.” Napailing nalang ako.

“I still can't forget him, Lareina.” Natahimik sila dahil sa sinabi ko. No other man can love me like that.

Hinaplos naman ni Zake ang likod ni Lareina at umiling ito. Lareina heavily sighed and hold my hand.

“I'm sorry... I'm just worried. You can't hold the past forever. You need to accept the reality and move on,” mahinahon niyang sabi.

I smiled at them dahilan para mas lalo silang mag alala.

“This is my punishment. Sa lahat ng mga kasalanan na ginawa ko.”

“Everyone deserves a second chance, Blaire. Don't let the darkness swallow you,” alalang sabi ni Zake. Alam niya naman na hindi madaling magbago ang desisyon ko. “If kuya is here malulungkot talaga siyang makita ka.”

Natigilan ako sa sinabi niya at siniko naman siya ni Lareina at sinamaan ng tingin.

•••

“Bye mom! Bye dad!” Kumaway pa 'yong anak nila bago tuluyan pumasok sa school.

Para na akong lola nito. Namimiss ko na din ang makalad. Dahan-dahan akong napalingon sa mga paa ko. Pero wala na akong pag asa pa.

“Mag jollibee tayo,” nakangiting sabi ni Lareina. “Libre ni Zake.”

Nagulat naman si Zake at nilakihan niya ng mata si Lareina. Tinaasan lang naman siya ng kilay ng babae dahilan para mapatawa ako. Ang cute nila tignan.

Nang makapunta na kami sa jollibee ayy umurder na si Lareina. Zake looked at me.

“There are two person that came here just to see you, Blaire.” Napakunot ang noo ko dahil wala akong ka ide-ideya kung sino 'yon.

Napatingin ako sa dalawa. Anna at Jazel?

“W-what?”