52.Bölüm"sır tutabilirmisin?"

3.4K 115 5
                                    

Evet arkadaşlar multimedia'da pınar yani Kerem'in kardeşi var.

"Kerem bunu'da alalımmı?"

"Bakim bir.Aa evet güzelmiş alalım"

Birkaç şirin renkli elbise ve kıyafet aldık.

"Tamam parasını ödedim hadi gidelim"

"Tamam"

Mağazadan çıkıp arabaya bindik.
"Telefonunda Pınar'ın resmi varmı?"

Başını evet anlamında sallayıp telefonunu çıkardı.Ve galeri'yi açıp telefonunu bana uzattı.

Oyşş tipe bak.Çok tatlı.

"Güzel ve şirin bir kardeşin var"

Gülümseyip

"Öyledir benim meleğim"

Dedi.

Fotoğraflara bakmaya devam ettim.Kerem'le beraber bir fotoğrafı vardı.Birde tek fotoğrafı vardı.Kaldırıma oturmuş sarı saçlarını sol olmuza atmış masum bir şekilde bakıyordu.

"Evet Azra geldik.Şimdi gerçeğini göreceksin."

Arabadan inip Kerem'in yanına gittim.

Villa'ydı.Büyük beyaz bir villa.
Villayı süzerken Kerem sesslendi.

"Hadi gidelim"

"Tamam"

Evin önüne gittik.Kerem kapıyı çaldı.40 yaşlarında bir bayan açtı.

"Hoşgeldiniz Kerem bey"

"Hoşbulduk.Zeynep abla bu Azra."

Elimi uzatıp Zeynep abla'nın elini sıktım.

"Memnun oldum"

"Bende Azra hanım"

"Azra deyin sonuçta benden büyüksünüz"

Gülümseyip

"Tamam Azra geçin içeri"

İçeri geçtik.Evin içi dışından daha güzeldi.

"Meleğim nerede ?"

"Yukarıda sizi bekliyor"

Hızla merdivenlerden koşup yukarı çıktı.Gerçekten seviyordu kardeşini.

Bende arkasından çıktım.Hangi odaydı.
Kolidorda yürürken bir kapının açık olduğunu gördüm.

Konuştuklarını dinledim.

"Meleğim pınar'ım"

"Abiiimm geldii yaşasın"

"Napıyorsun Prensesim?"

"İyiyim abi sen nasılsın hani abla nerde?"

Kapıyı açıp içeri girdim.

Kerem
Eliyle beni göstererek
"İşte Azra"

Dedi gülümseyip yanına gittim.

"Meraba ben Azra"deyip elimi uzattım.

Gülümseyip minik elleriyle elimi sıktı.

"Meraba Azra abla"

"Abla de sadece"

"Tamam abla.Senin hiç kardeşin varmı?"

"Yok canım ben tek kardeşim"

"Hımm çok güzelsin senin sevgilin varmı?"

Çok meraklı değilmi??

Kerem ciddi bir sesle
"Pınarrrr"dedi.

Pınar'a dönüp

"Sevgilim yok canım" dedim.

"Hımm abimin arkadaşımısın?"

"Evet abinin arkadaşıyım.Eğer istersen seninde ablan olabilirim."

Ellerini mutlu bir şekilde şaklattı.
Kerem'e baktığımda mutlu bir şekilde Pınar'ı izliyordu.

"Ablaa bahçeye inelimmi?"

"Olur"

Kerem'e döndüğümüzde

"Olmaz"dedi .

"Hadi abi lütvennn"

Kerem'e yavru köpek bakışı atınca

"Peki"dedi.

Pınar'ın elinden tutup aşağı inip arka kapıdan bahçeye çıktık.

Havuz yoktu fakat çiceklerle doluydu.Hamak ve salıncak vardı.

Pınar hamak'a gidip oturdu.Bizde yavaş yavaş yürürken sessizliği bozan ben oldum.

"Kerem burda neden bu kadar çok çiçek var?"

Yüzüne bakarak sormuştum.

Ne o ağlıyormu.Hayır sadece iki damla yaş aktı gözünden.

"Annem çiçekleri çok severdi bunların hepsinide o dikti."

Annesini özlüyordu.

"Ben özür dilerim bilmiyordum."

Omuz silkip"önemli değil"dedi.

Pınar'la biraz oynadık.Küçük olduğu için herşeyi anlattım ona.İyi bir dinleyiciydi.

"Pınar ben gidiyorum."

"Tamam abla yine gel"

"Tamam canım"

Yanıma gelip eğilmemi söyledi.Kulağıma yaklaşıp fısıldadı.

"Ama Mete abi ile gel.Sevgili olarak"

Kıkırdayıp geri çekildi.Bak sen şu küçük prensese.

Pınar odasına çıkınca Kerem yanıma geldi.

"Seni bırakim istersen akşam oldu.Hava karardı."

"Yok saol bir şey olmaz ben giderim.Durak nerde?"

"Durak uzakta.Ben bırakırım seni akşam aksam iti var kopuğu var sapığı var."

"Tamam"

Evden çıkıp arabaya bindik.

"Azra ben çok teşekkür ederim"

"Rica ederim bir şey yapmadımki.Çok güzel ve akıllı bir kardeşe sahipsin.Zaten arada bir gelirim"

"Seni sevdi."

"Bende onu sevdim"

Eve gelince arbadan indim.Başımı kapının aralığından sokup

"Teşekkür ederim İyi akşamlar"dedim.

"Rica ederim Sanada İyi akşamlar"

Arabanın kapısını kapatıp.Merdivenlerden çıktım.Binaya girdim.ışıkları açmak için bastığımda yanmadı.

Ampul patlamıs yada bitmiş olmalı.

Karanlıkta sessizce elimi duvara sürterek çıkarken arkamdan bir ses duydum.olduğum yerde donup kaldım kimdi bu??

Omzu omzuma deyince çığlık attım.

"Şş prenses benim"

Aras'dı.

"Bu ışıklar neden yanmıyor?"

"Ampul patlamış"

Karanlıktan yüzünü seçemiyordum.

"Aras sensin dimi?"

"Sence prenses?
Dışarı çıkalım.Sana bir şey söyleyecegim."

"Tamam"

Dışarı çıkıp merdivenlere oturdum.Sokak lambalarının sayesinde herşey net gözüküyordu.

Sana bir şey söylesem sır tutabilirmisin?"

Sadece Benimsin !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin