63.Bölüm"Öldü mü?"

2.5K 101 4
                                    

7 gün geçmişti ama Mete hâla uyanmamıştı.

Bizimkiler kendi aralarında guruplaşarak gün belirlemişlerdi.Bugün benimle beraber Anıl ve İrem kalıcaktı.

Bu güzel çifte gelince harika bir sevgili oldular.Ve İrem ile çok iyi anlaştık.Aramızda sadece Mete eksikti.Ve çok geç olmadan o da aramıza katılacaktı.

Burcu hanım Murat beyi ne kadar istemesede sonuçta oğlunun babası ve ona kan veren hayata tutunmasını sağlayan kişiydi.Mete bana tam olarak babasını anlatmamıştı.
Bildiğim tek şey babasının deniz yolculuğuna çıkması ve 6-7 ayda bir eve gelmesiydi.Dediği kelime ise kulağımda yankılanmıştı.'Senin anlayacağın bana babalık yapmıyor'

Bence babasına olan nefreti onu az görmesinden veya onunla az vakit geçirmesinden kaynaklanmıyordu.Babasıyla arasında bir şey vardı.Yoksa Gizem bile niye nefret etsinki?

Akşam üzeri hava almak için dışarı çıktım.Bir banka oturup her şeyi düşünmeye koyuldum.
Kantinden aldığım sıcak kahvemden bir yudum aldım.İyi hissetirsede Mete'ye bir yararı yoktu.Aslında şuan ona kimsenin yararı yoktu.Elimizde olan tek şey beklemek.Ve ben bunu bir kaç gündür yapıyordum.Şikayetçimiyim?Aslaa.

Doktorun dediğine göre Mete günden güne iyileşiyordu.Her şey biranda gerçekleşmişti.Anıl'ların yanından ayrıldığımda pistteki o kalabalık Gizem'in ağlaması ve Mete'nin kanlı yüzü.Olay bile nasıl gerçekleşti bilmiyordum.

Kahvemdeki son yudumuda içip bardağı yanımda duran çöp tenekesine attım.

Hastaneye girip Mete'nin olduğu odaya doğru yol aldım.Anıl ile İrem nerdeydi acaba?

Kapının yanındaki sandalyeye kendimi bıraktım.İçeriden sesler geliyordu.Kafamı kaldırıp kapıya baktım.Kapı aralıktı ve sadece doktor ile hemşire gözüküyordu.

Konuşmalarını duymamla hıçkırıklarla ağlamam bir oldu.

"Ailesine haber vermemiz lazım.Öldüğünü.Biz elimizden geleni yaptık"

İlk den donup kalmıştım.Elim ayağım buz kesilmişti.Doktorun dediklerini sindirmeye çalıştım fakat ne yapsam boştu.Hıçkırıklarla ağlamamamı değiştirmiyordu.Ben.Ben onsuz yaşayamazdım.O beni bırakmaz ki.Prenssiz prenses olmaz ki.

Bir türlü aklım almıyordu.İyi diyorlardı durumu.Dayanıyo diyorlardı.Birden nasıl böyle bir şey olabilirdiki?

Arkadaşlar kısa bir bölüm oldu özür dilerim.Fakat bu olayı kısa yazmam gerekti.Telefondan yazdığım için yazım hataları olabilir.

Finale 1 adım daha yaklaştık.

Mete ile ilgili ne düşünüyorsunuz?

Yorumlarınızı bekliyorum.
Sizi seviyorum.
Bana destek olan herkese teşekkür ederim...

Goodgirle...

Sadece Benimsin !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin