Sadece Benimsin !

13.Bölüm ''Lunapark.''

Mesaj

Kimden:Bora

-Azra konuşabilirmiyiz?

Nee?? Bora mı of ya Ya Mete görürse.

Mesaj

Kimden :Azra

-Tamam nerdesin?

Kimden :Bora

-Aşagıdayım.

Ohaaa birde aşagı gelmiş.

Ceketimi alıp bahce tarafına indim.

Gözümle etrafı süzünce onu görmedim bir el gözlerimi kapattı.

"Bora"

Gözlerimi açıp yanıma geldi.

"Sen bir daha buluşmayalım dedin ama ben dayanamadım."

"Ya Mete seni görürse"

Omuz silkip "Azra o senin hiç bir şeyin değil onun dediğini yapmak zorunda değilsin"

"Evet ama"

"Onu seviyormusun?"

"Bilmiyorum"

"Ben seni seviyorum"

Utangaç bir şekilde kafamı eğdim.

Eliyle kafamı kaldırıp gözlerimi gözleriyle buluşturdu.

Sevmek insanı utandırmamalı.Utanacak bir şey yok.

Omuz silkip" annem merak eder deyip hızlıca eve gittim."

Mesaj

Kimden:Mete

-Bora'yla aranızda bir şey mi var.

Bizi görmüş olmalı.Bu çocuğun herşeydende haberi var.

Mesaj

Kimden:Azra

-Hayır yok öyle bir şey sadece konuştuk o kadar.

5-6 dakika sonra mesaj geldi.

Mesaj

Kimden:Mete

-Onun sana yaptıklarını yakınlığını gördüm ondan uzak dur.

Mesaj

Kimden:Azra

-O iyi birisi ve ben onla konuşacagım.

Mesaj gelmeyince telefonumu kapattım.

-Azraaaa

Annem gelmiş

Aşagı inip

-Efendim anne?

-Bak kimler geldi.

Aşağı indiğimde

-Öykü ??

Diye sevinçle bağırıp koşarak ona sarıldım.

Öykü benim en yakın arkadaşım.Okullar kapanınca tatile gitmişlerdi.

İçeri girip odama çıkarttım.

-Seni çok özlemişim Azra yaaa

-Aynen

Beni gözüyle süzdü "yine aynısın bıraktığım gibi."

-Bir gelişme varmı

Hemen 5 dakika içerisinde Mete'yi Yiğit'i ve Bora'yı anlattım.

-Hadi seni almaya geldim.

-Nereye?

-Burak bizi arabada bekliyor.

-Ne Buraktamı geldi diye bir sevinç çığlığı daha attım.

-Annem gece dışarı çıkmama izin vermezki saate baktığımda 10:00'du.

Ben izin aldım bile tamam deyip siyah mini bir elbise giydim. aşağı indim.Annemin yanağından öpüp" geç kalmam "diye fısıldadım.Dışarı çıktığımızda Burak arabadan inip yanıma geldi.Sarılıp elimden tutup döndürdü.

-Wayy bee

-Nasıl olmuşum

-Sıradışı

Mete dışarı çıktı.Sessiz bir şekilde Öykü'ye

-Bak Mete o dedim

Mete yanımıza geldi.

-Mete kardeşim(Burak)

-Oo kardeşim

Ne bunlar tanışıyormu???

-Siz nerden tanışıyorsunuz?

-Mete benim ilk okul arkadaşım.

-Sende bizle gelsene Mete

-Nereye?

-Biraz gezip geliceğiz

Başını tamam anlamında salladı.

-Bu Öykü diye Öykü'yü tanıştırdı.

Burak ve Öykü arbaya binerken Mete Burak'a abi siz gidin Azra'yla ben benim arabayla arkadan geliriz.

"Tamam"deyip bindi arabaya Burak.

Bende sessiz bir şekilde Mete'nin arabasına bindim.

Onların arkasından giderken Mete

"Sen ne konuştun Bora'yla"

-O konuştu ben dinledim aynı şeyler.

Elini yumruk yapıp direksiyona vurdu.

-Ben sana Bora'yla konuşma o iyi biri değil demedimmi.

Lunaparka geldiğimizde

-Sen benim hiçbir şeyim değilsin Mete deyip arabadan indim Öykü'lerin yanına gittim.

Sessiz ve sinirli bir şekilde yanımıza geldi.Burak;

-Eee ne duruyoruz abi hadi gelin deyip bizi çekiştirdi.

İlk önce çarpışan arabalara bindik.

Herşeyin öcünü Mete'nin arabasına vurarak çıkardım.

Zor oldu beyfendiyi ikna etmek ama sonuçta bindi.

Dönme dolabının yanına gelince.

Burak:

-Ben Öyküyle

-Azra sen Mete'yle bin

Mete'ye baktığımda hiç bir şey demedi.

Yanyana oturduk.

-Yiğit gelmedi değilmi?

Başımı olmusuz anlamda salladım.Yukarı doğru çıkınca biraz korkup gözlerimi kapattım.

-Korktunmu?

-Evet

beline sarıldım

-Napıyorsun

-Korkuyorum aşagı bakamam

Kendimi onun kollarında onun kokusunun altında güvende hissetiyordum.

İndiğimizde biraz başım döndü.Yere düşerken Mete belimden tuttu.

-Gitsek iyi olucak Burak.

-Tamam gidelim

Hep beraber çıkışa doğru gidip arabaya bindik.Burak :

Ben Öykü'yü bırakırım evine Sizde Azra'yla gidin.