33.Bölüm "Kırmızı elbise"

4.9K 142 0
                                    

Mete'den
Hopballa!Bir Aras'ımız eksikti şimdi tam oldu. şu Azra 'nın lise 1'deki hoşlandığı çocuk.Yiğit,Bora şimdide Aras!!

Azra'dan
Aras masadan kalkıp yanıma geldi.
"Baktım sana bu Azra'mı değilmi diye sonradan farkettim.
Seni farkedene kadar sevgilin bana ölümcül bakışlar atıyordu."

Allahım niye herkes bizi sevgili sanıyordu?Yoksa dışardan bakınca öylemi gözüküyorduk.Düşüncelerimden hızlıca kurtulup.

"Biz sevgili değil"

"Ne?"

Ne ne si Allah'ım sana geliyorum.Arkadaş olamazmıyız.

Ne arkadaşı Azra sen hiç öpüşen ve beraber uyuyan hiç arkadaş gördünmü.Aslında doğru biz arkadaşta değildik sevgili de .İç sesimle tartışmamı bırakıp Aras'a döndüm.

"Şey izninizle ben eve gitmek istiyorum."

Mete bana anlamsızca bakarken

"Azra daha sık görüşeceğimizden emin ol"

Başımı sallayıp resturanttan çıktım.
Mete arabanın yanına gelince ben ters yönde gidiyodum

"Azra nereye?"

"Eve ama senle değil"

Neden böyle demiştim?bilmiyorum ama ayaklarım benden habersiz beni koşturuyorlardı.Kahretsin ben ne yapıyorum.

Ağlama başlayınca durdum.Ormanlık gibi bir yerde buldum kendimi.Kendimi çimenliklere bıraktım ve hâla ağlıyordum.

Yiğit'ten sonra aşk acısı çekmek istemiyordum.En iyisi unutmak.Mete'yi unutmam lazımdı.En iyisi yurt dışındaki kuzenlerimin yanına gitmek.

Arkamda bir nefes sesi duyunca hızlıca döndüm Mete!

"Kızım nerdesin sen heryerde seni arıyorum"

Ağladığımı sonradan farkedince

"Neden?" Diye bildi sadece.

Hiç bir şey demeden hızlıca ormanlık alandan çıktım.Şansıma taksi duraklarının olduğu yerdeydim.
Bir taksiye binip arkama bakmadan gittim.Taksiciye yolu tarif edip arkama yaslandım.

"Abla peçete verimi?"

"Yok abi saol"

Taksici bile durumuma acımıştı.

"Abla sormak üstüme düşmez ama eniştemi üzdü seni yani sevgilin?"

"Yok abi o benim sevgilim değil"

Eve gelince parayı verip taksiden indim.Mete'nin arabasını görünce geldiğini anladım.

Eve girip hızla odama çıktım.Mete kendi evindeydi galiba.
Zil sesi duyunca aşağı indim.Kapıyı açmamla bir sinirli ve öfkeli Mete ile karşılaştım.

Hızla içeri girdi.

"Azra sen ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Mete biz neyiz hı?arkadaş desen onlar öpüşmezler sevgili desen hiç değil bana bunları niye yapıyorsun Mete"

Sessiz kalınca devam ettim.

"Bizi her gören sevgili sanıyor onlara açıklama yapmak zaten zor anlamıyorlar yada anlamak istemiyorlar."

Yukarı odama çıkıp.Bavulumu dolabın üstünden indirdim.O da ilk bana sonra bavula baktı.

"Ha kaçıyorsun yani tamam güzel.Sana yeni hayatında başarılar"

Aşağı hızlıca inip kapıyı sertçe çekip çıktı.
Bende kıyafetleri bavuluma koydum.

Of of ben ne yapıcaktım şimdi?Biraz rahatlamak için banyoya girip duş aldım.Mete gelmemişti.

Aşağı inip oturdum
Düşündüm düşündüm...
Evet ben bu çocuğu seviyordum.Hatta Mete'ye aşık olmuştum.

Ama onun dediği gibi kaçıyordum.Odama çıkıp bavulumu dolabıma yerleştirdim.Gitmeyecektim.

Zil çalınca koşarak açtım.Tabikide Mete gelmemişti.Öykü!

Sarılıp içeri girdi.
"Hadi hazırlan bebeyim gidiyoruz"

"Nereye?"

"Of Azra çok soru sorma"

Beni odama çıkartıp siyah dar pacamı ve benim istediğim ve Mete'nin aldığı tshirt'ü çıkartıp giymemi söyledi.

Bende uslu bir çocuk gibi dediklerini yaptım.

Kolumdan çekiştirerek aşağı indirdi.
Arabasına binip alışveriş merkezine geldik.Tabiki sessiz bir şekilde değil bugün kü olanların hepsini anlattım.

Bir mağazaya girdik nedense hep kırmızı elbise bakıyordu.Bir elbise getirdi yanıma kısa kırmızı bir elbiseydi.

"Git giy"

"Benmi?"

"Yok ben Azra tabiki sen kızım"

Kabine girip elbiseyi giydim.Kabinden çıkınca öykü'nün iltifatlarına yakalandım.

"Azra alıyoruz"

"Tamam ama neden?"

Kolumdan çekiştirip kasaya götürdü.

"Ben öderim"

"Öff saçmalama Azra"
Beni azarlayınca suç işlemiş cocuk gibi dudağımı büzüp sustum.

Arabaya binip onun evine gittik.İyi ama neden?Neler oluyordu?

Elbiseyi elime tutuşturup giyinmemi söyledi.
Giyip yanına gittim.Saçımı bol örgüyle ördü.gümüş bileklik ve mavi bir yüzük taktırdı.Ve altına siyah ayakkabı hafifte makyaj yaptı.

"Öykü neler oluyor neden ben böyle giyindim"

"Bugün Burak 'ın doğum günü"

"Nee?? Ama hediye almadık"

"Ben aldım senin içinde hadi gidelim"

Başımla onaylayıp aşağı indim.Arabaya bindik.

"Mete 'de var partide."

"Tamam"

Geldiğimizde arbadan indim.Kimse yoktu.

"Eminmisin burda kimse yok"

"Bahçe tarafındalardır"

O arkadan yavaş yavaş kıkırdaya kıkırdaya geliyordu.Ben adımlarımı hızlandırıp bahçeye doğru gittim.

Oww gerçekten kalabalık.Gözümle Mete 'yi aradım.
Hıh işte orda.tek başına duvara yaslanmış duruyordu.yanına gittim.

"Mete be-ben özür dil-"

Sözümü kesen dudaklarıydı.Geri çekilip güldü.

"Gerek yok asıl hata bende sana öyle bağırmamalıydım.Bu arada çok güzel olmussun"

Omuz silkip "sende çok yakışıklı olmussun"

Biraz dans edip güldük eğlendik.Pastayı kestik yedik.Hediyelerimizi verdik.Ben daha doğrusu öykü güzel bir tshirt almıştı.

Mete elimden tutup dans edilen yere götürdü.Ve herkesi susturup bize bakmasını sağladı.

Herkesin gözleri üzerimizdeyken mavi gözlü birini gördüm Aras!

Arkadaşlar acaba Mete ne diyecek?
Meraklı sorularınız 34.Bölümde olucak.

Sadece Benimsin !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin