Sadece Benimsin !

58.Bölüm"Kötü his"

Okumadan geçmeyin.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Arkadaşlar öncelikle erken final yapmamaya ve bir kaç bölüm daha uzatmaya karar verdim.Özelden mesaj atanlar oldu.Hikayemin beğenilmesi beni açıkcası mutlu etti.Şu zamana kadar beni destekleyen herkese teşekkür ederim.Çıktık bir yola o yoldan sapmadan devam edeceğim.Bu bölüm biraz kısa oldu.Size final yapmayacağımı duyurmak için kısa kesdim.Hikaye hakkında düşüncelerinizi bekliyorum.Ve yeni hikâyemi yayınladım bugün. okuyup vote verip yorum yapıp arkadaşlarınıza önerirseniz sevinirim.

"Hadi sevgilim bas gaza "

Yarış başlamıştı.Ve Mete 10 kişiden 4.olarak gidiyordu.Öykü'nün verdiği öpücük Emir'e iyi gelmiş olacakki şuan 1.gidiyordu.
Anıl yarışa girmemişti.Gözümle tarayınca bulamadım.Yanımdaki Gizem'e döndüm.

"Gizem ben bi Anıl'a bakmaya gidiyorum.Zaten daha ilk tur gelirim hemen"

"Tamam"Gözünü yarıştan ayırmadan pür dikkat izliyordu.Barışmış olmaları hepimizi sevindirmişti.En azından birbirlerine laf sokma çabası göstermeyeceklerdi.Aslında bugün bizim için iyi bir gündü.Aras ile Sude Emir ile Öykü Burak ile Gizem Ben ve Mete Ezgi ve yeni sevgilisi.Hepimiz mutluyduk.Kim mutlu olmazki?

Sevdiğimiz insan yanımızda güven veren kokusu altında durmak kim istemezki?

Hani herkes hayal eder ya benim sevgilim uzun boylu yakışıklı romantik olması lazım diye.Benim bu gibi bir hayalim yoktu.Hep sevdiğim insanlarla mutlu yaşamayı hayal ederdim.Ve Pekde kolay olmadı.Mete sayesinde sevmeyi sevilmeyi öğrendim.O olmasa belkide yanlızlığıma gömülmüş sevmeyi gülmeyi mutlu olmayı unutmuş biri olacaktım.Onu her şey den çok seviyordum.Yiğit'i sadece sevmiştim.Yani ben öyle sanıyordum.Ama Mete'ye deliler gibi aşığım.Kim aşık olmaz ki?Deniz mavisi gözlerine bakınca insan kayboluyor.Mavi denizinde boğulmak istiyor.Ona bir şey olsa yaşayamazdım.Nedense içimi kötü bir his kapladı.Umarım kötü bir şey olmaz. Biran olsun düşüncelerimden kurtup Anıl'ı aramaya başladım.

Bakınarak ilerlerken bir kızla konuştuğunu gördüm.Yaklaştıkça kızı tanıdığımı anladım.Kimdi bu?

"Nerdeydin İrem niye kaçtın gittin?Neden açıklama bile yapmak sûratinde bulunmadın.Hiçmi sevmedin beni?Neden yaptın bana bize bunu?Üstelik hâla seni severken.Sen gidince kimseyi gözüm görmedi.Çünkü şu kalbimde sadece sen vardın.Başkasına yer yok.Sadece senin orası.Ama sen senin olmasına senin için atmasına izin vermedin istemedin.Peki neden?
Neden şimdi karşıma çıktın canımı daha çok yakmak için mi yaralarımı daha çok açmak için mi? "

İrem??Şu bizim Anıl'ın hoşlandığı ama aşkını itiraf edince giden kız değilmi?Bağırarak konuşuyordu.Anıl'ı ilk kez böyle görüyordum.Yani bir kıza karşı.Bayağı uzun bir cümle kurmuştu.Aslında İrem iyi kızdı.İrem'in vereceği cevabı duymak için biraz daha yaklaştım.

"Ben Anıl yapamadım.Bilmiyorum.Nedenini bile bilmiyorum.Seni sevdim ama ben salak gibi aşktan kaçtım.Sonra dayanamayıp İstanbul'a geldim.Seni hep uzaktan izledim.Sen benim varlığımı bilmiyordun ama ben hep senin yanındaydım.Gülüşünü üzülüşünü bağırışını mutlu oluşunu izledim ben hep.Gece uyurken senin hayalinle uyudum.Uyandığımda senle uyandım.Biran olsun aklımdan çıkmadın.Kalbimi sorma zaten ordan asla çıkamassın.Seni seviyordum.Ama yapamadım.Seni sevmemeye çalıştım.Kaçmaya çalıştım.Senin o yüzünü gülüşünü kokunu duruşunu unutmaya çalıştım Olmadı.Kalbime laf anlatamadım.Aşktan kaçamadım.Hâla seni sevi...-"

İrem'in cümlesini Anıl dudaklarıyla susturmuştu.

"Senden sonra kimseyi sevmedim ben İrem.Hep bir yanım eksik kaldı.Kimseyi görmedim.Kimseyi duymadım.Kimseyi sevmedim.Kimseye gerçekten içten gülmedim.Gelde o eksik kalan tarafımı kapat.Seni seviyorum."

Elini İrem'e doğru uzattı.İrem ilk önce tepki vermedi sonra ise gülümseyip elini tuttu.

Beni görmemeleri için yarışa doğru gittiğimde.Pistte herkes birinin başına toplanmıştı.Koşarak yanlarına gittiğimde Gizem ağlıyordu.Gözümden bir damla yaş düştü.Gizem kimin için ağlıyordu?Kalabalığın arasına girmemle kalbimin hızla atması bir oldu.