Niebezpieczna propozycja [18+] ZAKOŃCZONE

Rozdział dwudziesty szósty

Wiem, że niektóre osoby nie dostają powiadomień o nowych rozdziałach, bo wattpad świruje. Dlatego zapraszam Was na mojego twittera: josmall1996 #npwatt lub na instagrama: josmall, gdzie wrzucam informację o tym, że opublikowałam nowy rozdział.

Kolejny 21 kwietnia i będzie w nim gorąco :P 

Dziękuję za 37k wyświetleń i za każdy komentarz i gwiazdkę <3

Jo!

*

Chloe rozejrzała się po zatłoczonej kawiarni studenckiej, aż dostrzegła znajomą blond głowę z włosami sterczącymi w każdą stronę. Szybkim krokiem przecisnęła się między licznymi stolikami i opadła na wolne krzesło.

– Nie zgadniesz, co właśnie zrobiłam – powiedziała pełnym podniecenia głosem.

Siedzący naprzeciwko niej Adam podniósł na nią wzrok, a po chwili opuścił go z powrotem na ekran stojącego przed nim laptopa.

– No zgaduj! – rozkazała Chloe, nachylając się w jego stronę

– Muszę skończyć tekst na zajęcia. Poza tym sama powiedziałaś, że nie zgadnę.

Przewróciła oczami.

– Tak się tylko mówi, głupku – odparła – ale dobra, sama ci powiem. Byłam podpisać umowę. Możesz w to uwierzyć? Wydaję książkę!

Prawie wykrzyczała ostatnie dwa zdania, a kilka siedzących obok nich osób odwróciło się w ich stronę.

Adam popatrzył na nią i pokręcił głową.

– Mogę w to uwierzyć, bo wiesz o tym od dwóch tygodni.

– Tak, ale teraz to jest pewne – odparła Chloe, ściągając z siebie płaszcz. – Mam to na piśmie i nie mogą się rozmyślić, bo zapłacą mi karę.

Była tak podekscytowana, że ledwo mogła usiedzieć na miejscu. Wierciła się, tupała nogą i bębniła palcami po blacie stolika, czym doprowadzała Adama do szału.

– Możesz przestać? – spytał chłopak, mrużąc oczy. – Naprawdę muszę skończyć ten tekst.

– Nie, bo nie podzielasz mojego entuzjazmu – odparła Chloe. – Spodziewałam się, że będziesz skakał z radości, a ty jedynie skinąłeś głową.

Adam westchnął i przeczesał dłonią włosy.

– Wiesz, że się cieszę – odpowiedział, po czym dodał, akcentując każde słowo: – Od dwóch tygodni się cieszę.

Nachyliła się w jego stronę.

– Dobra, niech ci będzie, ale muszę się zastanowić, czy na pewno chcę ci zadedykować książkę.

– Wolałbym, abyś podzieliła się ze mną kasą, jak już zostaniesz milionerką.

– Milionerką? – Prychnęła.– Nie mogę ci zdradzić, ile dostanę za jedną książkę, bo to tajne, ale powiedzmy, że musiałabym sprzedać jakieś czterysta tysięcy książek, aby zarobić milion.

Adam popatrzył na nią zaskoczony.

– To rzeczywiście słabo – powiedział. – Spodziewałem się, że autorzy dobrze zarabiają.

– Jasne, są i tacy co zarabiają miliony na jednej książce, ale dotyczy to głównie sławnych autorów z wyrobionym już nazwiskiem lub naprawdę wybitne przypadki. Niestety, o mnie nikt jeszcze nie słyszał, a czy będę wybitnym przypadkiem, to się dopiero przekonamy. – Westchnęła. – Poza tym sporo też daje bycie wydanym przez znane, szanowane na rynku wydawnictwo, lecz niestety to też nie mój przypadek. Moje jest dość młode, sama wcześniej go nie znałam.