Soğuk Sihirbaz ile Bir Anlaşma

X.

Hisran'ın fon müziği gibi mırıldanmasını dinlerken yemek yerken, bütün tabaklar dibe vurdu.

Yemekten sonra kahve içmelisiniz. Jaeha, tavşan bebeğe temkinli bir sesle sordu ve oyuncak bebek hemen iki fincan sıcak kahve getirdi.

"Bu işe yarayacak mı?"

diye sordu Hisran kahveyi masaya bırakırken.

"Ne?"

"Kahve veya çay tatlı ile gitmeli."

Bu görüşe göre, kabul etmekten başka seçeneği yoktu.

"Ben sadece bir misafirim, bu yüzden şunu bunu soramayacak kadar utandım, değil mi?"

"Hey, aramızdaki yük nedir?"

Jaeha cevap vermeye çalışırken, "Sadece bir gecedir birlikteyiz, değil mi?" sonra durdu.

'Çünkü tatlı önüme gelmeden küsmeme gerek yok.'

Tavşan bebek, çeşitli tatlarda çilekler, renkli makaronlar ve dakuaz ile süslenmiş taze bir kremalı pasta getirdi. Lüks tatlılar ziyafeti göze hoş geliyordu.

"Gördün mü, yemekle ilgili değerlerimizin çok iyi uyması iyi."

"Annen ve yardımcı ustaların alışılmadık zevkleri olmalı."

Jaeha, diğerinin annesinden Kore'deki adeti olarak bahsetti, ancak Hisran'a bu sözler ona oldukça farklı geldi.

Bu sınıflı toplumda, Hisran'ın annesi gibi Markiz'e 'anne' diyebilecek sınırlı sayıda insan vardı. Hem Marki Ephesion hem de Hisran ile güçlü bir dostluğu olan asil bir Lord veya müstakbel gelin olabilir.

Biraz garip hissetti. Karşısındaki kadını giderek daha fazla merak ediyor gibiydi.

Hisran ağzını açtı ve beyaz, ince parmaklarıyla tek lokmada kolayca yutulacak şekilde yapılmış bir makaron aldı.

"Yemek sırasında çok konuştum, o yüzden şimdi senden bahsedelim. Sadece kişisel bilgilerimi çalma."

"Bu adama bak. Senden ne zaman konuşmanı istedim?"

"Zaten duydun."

"Hmm..."

Jaeha sade kahveye baktı ve düşüncelerine daldı.

Hisran'ın sakin ve küçük zevklerle dolu hikayesinin aksine, hayat hikayesi iç karartıcı ve hüzünlü.

"Senin gibi yumuşak bir hikaye değil. Bunu duyduktan sonra kendini kötü hissedebilirsin."

"Eğer kasvetli bir hikayeyse, şimdi doğru zaman değil mi? Önünüzde tatlı tatlılar olacak."

Önemsiz tepkisine, kalbi hafifçe sallandı. Uygun bir mecaz olmayabilir ama yolculukta bir yabancıya ağıt yakmaya benzemez mi?

Hayat hikayeleri, az da olsa tanışıklığı olan insanlara anlatmak çoğu zaman zordu ama hiç tanıdığı olmayanlara, açıkça anlatılabilecek bir şeydi.

"Senin kadar şanslı olduğumu düşünmüyorum."

Hikâyesine alçak sesle başladı.

İyi anlaşamayan bir aileden, açgözlü akrabalara, insanları çaresiz bırakan iş bulmanın zorluğuna, akademi öğretmeni olarak çocuklara ders verirken çektiği zorluklara kadar. Ancak, kendisiyle flört eden ve hatta bazen cinsel tacizde bulunan erkeklerden ve akademi başkanının cinsel saldırı girişimi olayından ona bahsetmedi.

"...Bırakmak istedim çünkü hayat çok zor ve zordu. Ben de kendimi nehre attım ve uyandığımda seni karşımda gördüm. Buraya nasıl geldim? Sen bir sihirbazsın. Herhangi bir tahminin var mı?"