Weather the Storm (LOTUS SERIES 1)

CHAPTER 38

I'm out of it when I woke up in the middle of the night. Lalong lumala ang sama ng pakiramdam ko. Kinuha ko ang phone ko para tingnan ang oras. It's 11:00 PM. Hawak ko ang tiyan nang bumaba sa kama at tumungo sa study table ko. Kinuha ko ang salamin. Hindi ko napigilan ang humagulgol nang makita ko ang itsura ko sa salamin. 

Maga ang mukha ko at may tuyo pang dugo sa gilid ng mga labi. Nanginginig ang mga binti ko nang dahan-dahan kong tunguhin ang drawer sa closet kung nasaan ang first aid kit at muling bumalik sa study table. Hinugot ko ang upuan at inayos ang salamin. Kumuha ako ng bulak. Buti na lang may bottled water sa lamesa kaya hindi ko na kailangan pang lumabas ng kuwarto. 

I started to clean my wound with water. Nang matapos, nag prepare naman ko to disinfect. My phone rings while I'm in the middle of disinfecting my wounds. It's Evander in the caller. 

I answer it not on my own accord. It's my body. 

"Daciana," 

Hindi ako sumagot. Patuloy ako sa pag di-disinfect ng bruises sa mukha ko habang tumutulo ang mga luha. 

"Is it true that you've been seeing Brian even before you broke up with me?" 

Nahinto ako sa ginagawa. 

"Sino'ng may sabi niyan?" 

"Him. Gusto kong malaman sa 'yo." 

"Bakit? Para saan pa?" 

"I want to know, Daciana. I don't believe him." 

Muli akong bumalik sa ginagawa, nagpipigil ng iyak. "Hindi mo ako tatawagan kung hindi ka naniniwala sa kaniya." 

"Gusto kong malaman sa 'yo, Daciana. I don't believe him. I don't believe it. You didn't see him while you were with me, right? He's lying." 

Humugot ako ng malalim na hininga. "May magbabago ba? Wala na tayo." 

"Yes or no, Daciana-" 

"Yes." Sagot ko. 

I did see Brian when we were still together, but not the kind of meeting that he has in his mind right now. I know what he meant and I didn't mean what I just said. Galit ako. Sa lahat. Kaya isipin niya kung ano'ng gusto niyang isipin, wala akong paki. 

"You're lying." 

"I saw him once or twice, I'm not lying." 

It's true. When he starts to blackmail me and I try to get away from it. Ilang minuto siyang tahimik habang patuloy ako sa paglilinis ng mga natamo ko. Ang daming small scratches sa mukha ko. Binalibag niya ba ako kahit wala na akong malay? 

"Are you saying you flirted behind my back?" Nadiin ko bigla ang bulak sa sugat ko ngunit hindi man lang ako napangiwi sa sakit no'n. "You've been cheating on me all this time, Daciana?" 

Hindi lalo ako nakapagsalita. I want him to think that I did see Brian behind his back because I'm angry, but now that I think he buys it, I feel so disappointed. 

"What? Did I date a two-faced bitch? Have you always been like those people?" Sambit niya pa na lalo kong hindi inaasahan. 

Tuloy-tuloy ang patak ng luha ko. Imbis na sumagot, bumalik ako sa ginagawa. Binuhusan ko ng alcohol ang bulak at madiin iyong nilapat sa mukha ko na mas pinasagana pa ang aking mga luha. 

"Were you a liar, Daciana? Have you been deceiving me all this time? Was it fun playing with me? Masaya ba na makita mo akong halos mabaliw kahahabol sa 'yo when all this time, you've been cheating on me?" 

The bruise in the corner of my eyes seems to be going to stay there for some weeks. Halatang-halata na ilang hours pa lang after.

"Ano? Sumagot ka? Lumandi ka ng iba habang tayo pa?"