ភាគទី ២៨

1.1K 81 16
                                    

« អ្ហាសស...សុឺតតត » នាយប្រឹងបន្ថែមល្បឿនចង្កេះឲ្យកាន់តែញាប់មុននិងបញ្ចេញអ្វីៗចូលទៅក្នុងខ្លួនជីមីនជាលើកទី 2 ។ នាយទម្លាក់ខ្លួនពីលើជីមីនដែលកំពុងដេកដង្ហក់ៗ ខ្លួនកន្រ្តាក់បញ្ចេញកាកសំណល់មកលើក្បាលពោះដូចគ្នា

« ចុះចេញទៅ ធ្ងន់ឲ្យដូចដំរី » ភាពនឿយហត់ហោះចេញអស់ពីខ្លួន ជីមីនក៏ប្រាប់ឲ្យជុងគុកចុះចេញពីគេ

មកទ្រេតពីលើធ្វើមើលតែតូចណាស់អញ្ចឹង

« ចង់ដេកពីលើនេះ »

« ហើយចប់កិច្ចការ.របស់លោកហើយមែនទេ ? បើចប់ជួយដកវាចេញផង » ព្រោះតែឃើញជុងគុកនៅទុកត្រាំក្នុងខ្លួនមិនទាន់ដកចេញគេនេះរៀងមានអារម្មណ៍អួលៗទើសៗយ៉ាងមិចមិនដឹង សំខាន់គឺនាយនៅមិនស្ងៀមទៀត

« ដកចេញធ្វើអីបើគង់តែធ្វើទៀតដដែល » ស្ដាប់ទៅគិតថាគេនិយាយមែន ? តាមពិតនោះនាយគ្រាន់តែចង់បន្លាចជីមីនទេ ខ្លួនបានកម្រើកដកវាចេញទម្រេតទៅគេងក្បែរកាយល្អិត ដៃសប្បូរទៅដោយសរសៃលូកទាញចង្កេះជីមីនខណៈគេរកងើបចេញពីលើគ្រែ

« ចង់ទៅណា ? »

« ទៅផ្ទះវិញ »

« នរណាអនុញ្ញាត ? »

« យ៉ាងមិចមិនឲ្យខ្ញុំទៅផ្ទះវិញទេមែនទេ ? »

« ត្រូវហើយព្រោះយើងមានរឿងត្រូវសួរឯង » សម្ដីរបស់កាយតូចហាក់ដូចជាចង់ចេញពីជុងគុកខ្លាំងណាស់អញ្ចឹង តែមាត់ខុសពីកាយវិការគ្រាន់តែជុងគុកចាប់ទាញចង្កេះមកគេក៏ផ្ដេកខ្លួនទៅគេងឲ្យជុងគុកអោបពីក្រោយទៅវិញ ទើបរង់ចាំផ្ទៀងត្រជៀកស្ដាប់សំណួរ

« ហេតុអីមិនទៅធ្វើការបែរជាទៅដើរលេងជាមួយពួកម៉ាកសើចសប្បាយខខឹកពេញផ្លូវ ? »

« ដើរលេងពេលណា ? » ជីមីនកើតមានចម្ងល់ភ្លាមៗជាមួយសំណួរនេះ ។ គេដើរលេង ? ហើយដើរតាំងពីពេលណា ស្មើរណា ថ្ងៃណា ? ហើយមានមិត្តភក្តិទៀត ? មុខគេនិងមានមិត្តភក្តិ ? បើមិនដែររាប់អានអ្នកណាក្រៅពីអ្នករួមការងារផង

« ថ្ងៃបន្ទាប់ពីឯងលួចរត់ចេញពីផ្ទះយើង »

« លោកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តកាន់តែខ្លាំងហើយ »

Mystery Love Where stories live. Discover now