ភាគទី ៣០

1K 91 23
                                    

រំលង~
បន្ទាប់ដើរចូលញាំអីហើយអស់រួចរាល់ជុងគុកបាននាំជីមីនមកហាងខោអាវមួយកន្លែងព្រោះបំណងដែលមកនេះគឺសម្ដៅមករកហាងខោអាវនិងឯង ។

« នាំគេទៅ » ចូលមកដល់នាយបន្លឺប្រាប់បុគ្គលិកដើម្បីនាំជីមីនដើរ.រើសខោអាវចំណែកនាយអង្គុយគងទាក់ខ្លានៅមុខបន្ទប់ផ្លាស់ខោអាវរង់ចាំជីមីនចូលទៅផ្លាស់ប្ដូរ

នាយនិងអង្គុយចាំដាក់ពិន្ទុ

« ចាំបាច់នាំខ្ញុំមកទីនេះ ? នាំខ្ញុំទៅផ្ទះមិនល្អជាង ? » ជីមីននៅឈរប្រកែកមិនទៅតាមការនាំរបស់បុគ្គលិក ។ កាលពីព្រឹកមិញនេះណាគេក៏បានព្យាយាមរត់ចេញខណៈជុងគុកកំពុងរវល់និយាយជាមួយអ្នកស្គាល់គ្នាផងដែរ ប៉ុន្តែចង្រៃរត់ៗក៏រអិលឲ្យគេលីមកវិញទាល់តែបាន

« ហេតុអីឯងនិយាយច្រើនម្ល៉េះ ? » នាយសម្លុតដាក់ជីមីនមិនខ្មាស់គេមិនខ្មាស់ឯង ព្រោះថាពេលនេះកំពុងនៅខឹងរឿងជីមីនរត់មិនទាន់បាត់ទេ ហើយអីឡូវមកឈរប្រកែកស្អី ?

ស្អប់ខ្លាំងណាស់នរណាចូលចិត្តរឹងទទឹង

ជីមីនមិនមាត់កអ្វីបានត្រឹមតែឈរសម្លក់មុខនាយរួចសឹមដើរទៅតាមបុគ្គលិកទាំងចិត្តមិនចង់ បើអាចណាគេនិងធាក់កណ្ដាលអាមុខមិនចេះរីកនិង មនុស្សស្អីអញ្ចឹងមិនដែរជួបមិនដែរប្រទះទេ ។

>>>>>>>>>

ចំណាយពេលកន្លះម៉ោងក្នុងការដើរ.រកមើលម៉ូតសម្លៀកបំពាក់ ដៃបុគ្គលិកសឹងតែបាក់ជាពីរបំណែកដោយសារតែយួរខោអាវរបស់កាយតូច ។

កាលណាបើរើសអស់ចិត្តហើយ គេដើរទៅរកជុងគុកនៅឯមុខបន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់វិញ កែវភ្នែកឆ្នាស់ឆ្នើមសម្លឹងមើលមុខបុរសដែលកំពុងអង្គុយមើលមកគេដូចគ្នា

« រើសអស់ពីហាងឬយ៉ាងមិចនិង ? »

« មិនមែនលុយខ្ញុំផង !! »

« ហ្ហើយ..ចូលទៅផ្លាស់ឲ្យលឿនទៅ យើងមានការប្រញាប់មិនទំនេរមកអង្គុយចាំឯងច្រើនម៉ោងទេ » អស់ពាក្យដែលត្រូវវាចា ឃើញខោអាវនៅកន្រ្តកងងឹតមុខនិយាយលែងចេញទើបដេញឲ្យគេឆាប់ចូលទៅផ្លាស់ យ៉ាងហោចណាស់ក៏ត្រូវលេងល្បិចទិញតែ 10 កំផ្លេអីគឺបានហើយ

Mystery Love Where stories live. Discover now