I'm Shyyyy

Diriliş Jungkook

Not
İki şahsiyet de 18 yaşını doldurmuştur.
Not bitti.

🤱

Jimin bütün gün minik bir civciv gibi peşimde dolanıp ne sürprizim olduğunu sorsa da ona asla bir şey çaktırmadım.

"Güzelim söylemeyeceğim işte. Sorma daha fazla."

"Ama ben çok merak ettim."

"E sürpriz ya bu aşkım."

"Ama.. of."

Gülüp elinden tutup odaya doğru çekiştirdim.

"Sana sadece şunu söyleyebilirim. Tek günlük, sadece bir günlüğüne okula gitmeyeceğiz. Senin için sorun olur mu?"

Gözleri ışıldayıp kocaman olurken hızla kafasını salladı. " Olmaz, olmaz. Bir yere mi gideceğiz yani? Ay nereye gideceğiz ki?"

Onun sevinmesi, benim şu hayatta görebileceğim en güzel şeydi. Gözlerinin içinin böyle ışıl ışıl olması, ağzı kulaklarına gelecek kadar gülümsemesi beni, onu her seferinde böyle mutlu etmem için bir sebep oluyordu.

Çocukluğunda güzel zamanları geçmediği için ve ailesini de küçük yaşta kaybettiği için şu yaşına kadar ona çok sürpriz yapıldığını veya hediyeler alındığını düşünmüyordum ve bu beni en çok üzen şeydi.

Onun yaralarını sarmak, eksiklerini doldurmak istiyordum. Güzel bir çocukluk geçiremediyse beraber çocuk olalım, beraber eğlenelim istiyordum. Hep içinde kalan bir şey varsa onu beraber tamamlayalım, hiç keşkesi kalmasın istiyordum. Onun için her şeyi yapardım ben.

"Söylemem nereye gideceğimizi. Sen sadece giyeceklerini ayarla olur mu? Çok bir şey almana gerek yok zaten."

Sırıtarak konuştuğumda o heyecandan beni görmemiş direkt küçük bavulu çıkarıp hazırlamaya koyulmuştu.

O kıyafetlerini güzelce katlayıp koyarken bana döndü. "Sen aldın mı kendine kıyafet?"

"Almadım."

Yalandan bir aferim der gibi baktı. Sonra dolaptan benim için bir şeyler çıkarınca onu izlemek için yatağa kuruldum. İkimiz de dolabı ortak kullanıyorduk. İkimizin kıyafetleri de aynı yerdeydi yani. Çünkü benimkileri o da giyiyordu zaten, tabi ben onunkileri giyemiyordum ama...

"Bunlar yeter mi?"

Bavula benim için koyduğu şeylere bakıp kafa salladım. "Seninkiler de yeter."

Şöyle bir son kez bakıp bavulu kapatacağı sıra elimi uzatıp durdurdum.

"Ben kapatırım."

Şaşkınca bana baktı.

"Eksik bir şey mi var? Dış fırçalarını da koydum. Başka bir şey de unutmadım."

Dudaklarımı dişledim. Nasıl söyleyecektim ki şimdi?

"Yavrum sen bir içeri geçsene."

Gözlerini kısıp anlamaya çalışır gibi baktı.

"Noluyor Jungkook?"

"Güzelim bir kaç şey eksik işte."

"E koysana o zaman, beni niye odadan kovuyorsun ki?"

Yüzü düşünce bir küfür savurdum. Hemen ayaklanıp önünde durunca yanaklarını avuçladım.

"Yüzün düşmesin sakın, sana göstermek istemiyorum şimdi bu şeyi."

Dudakları iyice büzüldü.