Being a Muse of your class was never easy especially if most of your classmates are boys.
Class Zero is a class where students who have Grade of 80 below were placed and the moment she stepped into her new classroom, opportunities are now within the...
Pagkatapos kong maligo, lumabas na ako sa banyo at binuksan ang laptop ko. I was about to cross my legs when my foot hit something.
Napatingin ako sa ilalim ng study table ko at swivel chair ko. What is this? Did I have a parcel or what?
"Kuya? KUYA!"
Not less than a second, bumukas ang pinto at niluwan nun si Kuya. "What what? What happen?" he asked.
He's still wearing his uniform. Halatang kakauwi lang niya galing sa school.
Tinuro ko ang carton ng Pancit Canton sa ilalim ng study table ko kaya yumuko siya para tingnan yun. "Kanino 'to galing?" I asked. Tumawa ng mahina si Kuya at lumuhod sa sahig para abutin yung box at binuksan yun.
"Akala ko naman kung ano ang nangyari." Umupo siya sa sahig kaya umupo ako sa tabi niya at tiningnan ang laman ng box.
"Ito yung mga binigay ng Class Zero. You lied to me. Sabi mo ibibigay mo yung mga regalo nila? Psh." Ngumiti ako at hinimas ang batok ko.
Well... "Sila naman nauna, kung hindi nila ako inaway edi sana hindi ko binalik sa kanila ang mga bigay nila," Nakanguso kong sagot ko kay Kuya.
Nilabas niya ang box ng laptop ni Carlo at yung cellphone tapos yung ibang bigay ng Class Zero.
Sinuot ko sa kamay ko ang bracelet at nilagay sa study table ko yung mga gusto kong kunin. Yung iba kinuha ni Kuya kasi kanya nalang daw yun. Feeling.
Umupo ako sa swivel chair ko at itinabi ang laptop ko. I take a deep breath before I grab Carlo's advance birthday gift for me and open the box.
Bumungad sa akin ang kulay puting papel na may nakasulat na For Ren-Ren. I smiled softly and took the paper.
It was folded so I unfolded it para mabasa yung nakasulat doon.
Hi, Ren! Im sure binabasa mo 'to ngayon kasi nabuksan mo yung box. Hehehehe. Gusto ko lang humingi ng tawad. Ren, hindi ko sinasadya ang nangyari kanina. Hindi ko din alam na di-dibdibin mo yung ginawa ko. Nalungkot ako nung nakita ko yung gadgets na bigay ko sa'yo sa mesa ko. Hanggang ngayon nga umiiyak parin ako. Umiiyak ako kasi nasasaktan ako para sa'yo. Sila Theo kasi, ang salbahe nila. Gusto nila na umalis ka sa JM tapos tinatakot nila kami. Ren, natatakot ako sa kanila pero tuwing nakikita kita, gusto ko lumaban para sa'yo. Ren, sana pag nabasa mo 'to, mapatawad mo ko. Hindi ko sinasadya na masaktan ka. Meet me at the Field bukas, sasabihin ko sa'yo lahat. Bahala na kung magagalit sila Bossing sa akin. Mahal na mahal kita, Ren.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
-Love,love, Carlo boy
Napangiti ako sa letter ni Carlo at tiniklop iyon. Kinuha ko ang laptop ni Carlo and I got surprised when a sticker with my name plastered there.
"Carlo..." Natawa ako ng mahina at nilabas pati yung cellphone na bigay niya. Namintig ang tenga ko after my phone creates a bell sound.
Kinuha ko yun para tingnan kung sino ang nag message sa akin.
"Ate Reina, i pass the photo na. Please accept my friend request too ToT"
It's Celestine lang pala. I replied at her message at binuksan ang laptop ni Carlo. Lumabas ako sa kwarto para hanapin si Kuya and I saw him downstairs talking with someone.
Bumaba ako at hinawakan ang braso niya. I can't shout at him tho. He has visitors.
"May I borrow your wifi? Hehehehe" Kuya throws me a dagger and tilts his head towards his room.
"Nice. Thanks!"
Tumango si Kuya at hinarap na naman yung kausap niya. Tinakbo ko ang kwarto ni Kuya at hinanap ang pocket wifi niya after that, bumalik ako sa kwarto ko at kinonnect ang wifi ni Kuya sa laptop ni Carlo.
Binuksan ko ang Facebook ko doon at inaccept ang friend request ni Celestine. Mayroon akong mga comments na natatanggap that they are waiting for me to update so I replied to their message that I'll be uploading a bunch of selfies tomorrow with Class Zero and my notification blows up.
Nabaliw na.
Binuksan ko ang messenger app ko at clinick ang message ni Celestine. "Mathrica-Theophany Face Combination"I whispered after I saw the photo. Right! Tama!
Bumalik ako sa Facebook ko at inistalk ang Facebook ni Theo at ni Mathrica. Sinave ko sa laptop ang picture nila at lumabas ng kwarto para hanapin si Kuya. He isn't at the living room so I stepped out the house.
I saw him outside talking seriously with the same person.
Tumabi ako sa kanya at hinawakan ang braso niya. "What?" He asked, looking down at me.
"Diba nay photoshop ang laptop mo? May I borrow?" Tinaasan ako ni Kuya ng isang kilay.
"Why would I?"
"Sige naaa! May gagawin lang ako, mabilis lang," I whined. He heaved a sigh and nodded his head.
Ngumiti ako ng malapad at ngumiti sa kasama ni Kuya bago ako tumakbo papasok ng bahay at dumiretso sa kwarto niya. Kinuha ko ang laptop ni Kuya at bumalik sa kwarto ko para ipasa sa laptop niya yung picture ni Theo at Mathrica.
I'm not skilled at Photoshop but I need to figure this out. If Theo and Mathrica's face is really me. I'm kinda confused.
I didn't see the similarities when I met the two. Ngl that Mathrica's way prettier than I am, still, we don't have the same facial features. This is making me anxious. What's the scientific reason behind this sorcery
Drinag ko ang picture ni Theo una bago kay Mathrica. Sinigurado ko na patong talaga ng maayos ang mukha ni Mathrica bago ko dinecreasan ang Fade filter.
I bit my lower lip and increase the brightness of Kuya's laptop for a better view. Kinagat ko ang ibabang labi ko while i'm dragging Mathrica's photo to the center.
"Reina Joy,"
How?
"REINA JOY!" Tumingala ako kay Kuya. He is frowning his brows, looking at me.
My lips parted on their own while I'm staring at him. "What are you doing?" tanong ni Kuya at pumasok sa loob ng kwarto. Sinundan ko siya ng tingin hanggang napako ang tingin niya sa laptop niya.
"Why are you putting filters on your photo? You don't need that. You are already gorgeous-"
"Kuya... Theo, and Mathrica's face combination—is me?"
