×Red Hour× 2 (TaeGyu)

8 "Sevgi"

____________________

"Peki en baştan anlat bakalım."

Heeseung ile Beomgyu sonunda karşılıklı oturmuş konuşuyorlardı. Beomgyu onunla böyle sohbet etmeyi çok özlemişti.

"Ah pekala. Otopsi raporu tamamiyle yalan. Yani artık kimden yardım aldı bilmiyorum ama sahte olduğunu biliyorum. Yani en azından bıçaklanmadığımdan eminim. Ama zehirlenmiş olabilirim gerçekten."

"İyi de nasıl? Biz senin mez- Ah bunu söylemek istemiyorum."

"Jay asla işini şansa bırakmaz. Evet o gün yerde gördüğünüz kişi bendim. Tabi bana bunları Jay anlattı orası ayrı mesele. Ama gömülen kişi başka biriydi. Onu da yine biri sayesinde ayarlamış. Ki ben gözümü açtığımda o bodrumdaydım."

"Peki zehir? O gün evde sadece 5 kişi değil miydiniz?"

"Öyle olduğumuzu sanıyordum. Ama Jay önceden anahtarın kopyasını çıkarmış ve benim haberim olmadığı bir sırada eve girmiş."

"O gerçekten psikopat... Peki ya o günkü zarf hakkında bir şey biliyor musun? Sonuçta Jay hapiste. Onun yazmasına imkan olmadığı hâlde üstündeki el yazı ona aitti."

"İlk başta da söyledim. İşini şansa bırakmak istemediğinsen zarfları çok önceden hazırlamıştı. Ve o zarfı oraya bırakan ise onun yardımcısı. Maalesef yardımcısını bilmiyorum."

Beomgyu ağzı açık dinliyordu olanları. Bu kadar psikopat olduğunu hiçbir zaman düşünmemişti. Beomgyu, Heeseung'un anlattıklarını düşünürken Heeseung konuşmuştu.

"Jay çok ağladığını söylemişti. Mental olarak iyi olmadığını. Bunun için üzgünüm..."

"Sen neden özür diliyorsun aptal? Onun suçu her şey. Sen mi istedin bu olanları?"

"Olsun..."

"Peki Jay'in benimle alıp veremediğinin ne olduğunu biliyor musun?"

Başını olumsuz anlamda salladı. Jay ona her boku anlatırdı, gerekli olanlar hariç...

"Anlıyorum."

Değişik bir havaya bürünmüştü ortam birden. Karamsar bir ortam... Heeseung bu ortamı bozmak adına başka bir konu açmıştı.

"Peki biraz da senin hakkında konuşalım. Mesela Taehyun?"

"Bari sen yapma... Taehyun ile yakın olmamız neden herkesi ilgilendiriyor? Hayır yani bence gayet normal."

"Konu senin gibi biri Beom..." demişti sadece kendisinin duyacağı bir ses tonuyla.

Tam o sırada Yeonjun aramıştı. Kim bilir yine ne diyecekti?

"Ne var hyung?" diyerek açtı telefonu Beomgyu.

"Evde misin?"

"Evet, neden?"

"Kargom gelmişte, onu al diyecektim."

"Sen ve kargo mu? Tahmin edeyim biri gönderdi. Senin hiç internetten alışveriş yaptığını gördüğümü hatırlamıyorum çünkü."

"Beni gömmeyi bırak ve gidip kapıyı aç." deyip telefonu yüzüne kapatmıştı.

Beomgyu kargocudan paketi alıp içeri geçti.

"Normalde onu sinir etmek için bunu açmam lazım. Ama dua etsin ki saygılıyım." Heeseung onun bu dediğine kahkaha atmıştı.

__________________