×Red Hour× 2 (TaeGyu)

34 "Yargılanma"

____________________

"Bay Daniel ile konuştum. Burada tanıdığı bir savcı varmış. Jay'in tekrar yargılanması gerektiğini ve ona göre çıkıp çıkamayacağını göreceğimizi söyledi."

Beomgyu, kardeşini çıkarma konusunda çok kararlıydı. Elinden gelen neyse yapacaktı. Çünkü Jay'in hakettiği yerin orası olmadığını biliyordu.

"Peki çıkma ihtimali var mıymış? Ona göre heyecanlanayım." demişti Jake. O Beomgyu'dan daha heyecanlıydı.

"Kendisi halledeceğini söyledi. Öyle ummaktan başka şansımız yok, biliyorsun bunu."

Jake başını salladı. Ama kafasına takılan bir şey vardı.

"Diyelim ki o lanet yerden çıktı. Nerede kalacak bu çocuk? Bizimkileri az çok biliyorsun. Kabul etmezler onu. Gerçeği anlatsam bile..."

"Ben yavaş yavaş Yeonjun hyungun kulağına getirmeye başladım. Ama sanmıyorum bizim evde kalmasını isteyeceğini..."

Eğer Jay, Beomgyu'ya onca şey yapmış olmasaydı Yeonjun onu gözü kapalı eve alırdı. Ama işte bir kere olanlar olmuştu.

"Yeonjun'a eğer gerçekleri anlatırsan onun psikolojisini düşünmek dahi istemiyorum..." Sonuçta bunca zamandır Beomgyu'yu öz kardeşi gibi görüp onu bizzat kendi büyütmüştü. Ve bir anda kardeşinin Jay gibi biri çıkması onu haliyle üzerdi.

____________________

(Bundan sonra olaylar hızlı ilerleyecek. O yüzden şaşırmayın.)

Bugün Jay'in mahkemede yargılanacağı gündü. Ve tuhaf bir şekilde Beomgyu ile Jake ondan daha çok heyecanlıydı.

"Sonunda buradan çıktığında seni kahve içmeye götüreceğim." dedi Beomgyu. İçi içine sığmadığı çok belliydi.

"Bende sana mısır aromalı dondurma ısmarlayayım bari." diye atıldı Jake.

Jay'de ise bir gram heyecan yoktu. Ne kadar çıkmak istese de bir yandan burada kalmayı hak ettiğini düşünüyordu.

"Hakim karşısına çıkmana son 5 dakika kaldı." demişti Beomgyu saatine bakarak.

...................................

"SONUNDA!" Jay'in serbest bırakılması kararı verildiğinde ikisi birden bağırarak Jay'e sarılmıştı.

"Çocuklar sakin olun."

"Sakin falan olamam şu an!" dedi Jake.

Jay artık o demir parmaklıkların arasında olmak zorunda değildi. Bunun için mutluydu ama yine de içinin rahat olduğu söylenemezdi. Hâlâ Beomgyu'ya yaptığı şeylerin acısını içten içe çekiyordu. Ama Beomgyu'ya baktığında çoktan her şeyi unutmuş gibiydi. Aslında onun kendisini bu kadar çabuk affetmesini beklemiyordu bile. Ama işte affetmişti.

..................................

"Ne yapıyoruz Beomgyu? Sizin ev mi bizim ev mi?" Kafeye gelmiş ve bir şeyler içmişlerdi beraber. Şimdi ise kalkma vakitleriydi. Ve büyük bir sıkıntı ile karşı karşıyaydılar.

"Bilmiyorum... Bence sizinkiler Yeonjun hyungdan daha az tepki gösterir. Yani bence..."

Jay bir Beomgyu'ya bir Jake'e bakıyordu.

"Aslında otelde kalabili-"

"Hayır! Bizim eve geliyorsun. Sonuçta orası tek bizim değil ya. O evde emeği olan biri de sensin."