×Red Hour× 2 (TaeGyu)

24 "Veda"

_____________________

Bugün Beomgyu'nun Kore'de geçireceği son gündü. Yeonjun bunu bilmeden sabahın köründe kalkıp hastaneye gitmişti tabi. Ve gece 3-4 gibi anca gelecekti. Beomgyu bu yüzden bileti gece 1'e ayarlamıştı. Ama gitmeden önce yapması gereken birkaç şey vardı. Önce karakola gidip izin alacak (yurtdışına gitmek için) ardından da Jay'in yanına gidip son kez bir şeyler konuşacaktı. Tüm bunları hallettikten sonra da Jake ve Heeseung ile buluşacaktı. Son olarak bir Kore havası aldıktan sonra ise defolup gidecekti. İşte tüm planı buydu.

"Bugün hava sinir bozucu bir şekilde çok güzel." Beomgyu balkona çıkıp gökyüzünü seyretmeye başlamıştı.

................................

Bay Kang'dan izni koparınca direkmen Jay'in yanına gitmişti. Zaten Kangdae'nin pek umurunda olduğu söylenemezdi.

"Merhaba Pa- yani Jay."

Jay nedeni bilinmez bir şekilde Beomgyu'ya gülümsemişti.

"Bana karşı o şeyi söylemeyen tek kişi sensin Beomgyu. Jake bile beni sinir etmek için söylüyor... Senden ne kadar nefret etsem de bana karşı hâlâ iyisin." Bu Jay'in bile tuhafına gidiyordu.

"İnan bana Jake olayları bilse asla söylemez. Bizzat yıllarca onunla yaşayan biri olarak bence bunu benden iyi biliyorsun."

Jay başını evet anlamında sallamıştı.

"Ve aramız ne kadar kötü olursa olsun sana kötü davranamam Jay. Ben doğam gereği böyleyim."

Beomgyu'nun sözlüğünde kin denen şeye rastlamak çok zordu. İllaki kinlenip nefret ettiği kişiler vardı ama bir eli geçmezdi o kişiler.

"Aslında buraya sana bir müjde ile geldim. Bugün gece gidiyorum. Hem sen kafanı dinle hem de ben."

"Sen ciddi misin?" Jay şok olmuş bir şekilde ona bakıyordu.

"Hmm"

"Ne kadar kalacaksın?"

"Neden bu kadar umurunda?" Beomgyu tatlı bir şekilde gülmüştü ona.

Jay kendini dikleştirip başka tarafa dönmüştü.

"Şaka bir yana en az 2 ay kalmayı düşünüyorum. Tabi en az."

Jay ona bakmadan cevap verdi.

"Sizinkiler biliyor mu?"

"Bizimkilerden kastın Yeonjun hyung, Taehyun falansa onlar bilmiyor. Çünkü söylersem Yeonjun hyung gitmemem için elinden geleni yapar. Onu az çok tanıyorsun."

Jay başını ona çevirip gülümseyen suratına bakmıştı.

"Neden bana güveniyorsun?"

Beomgyu tam bir şeyler anlatıyorken onun tuhaf sorusu ile susmuş ve gözlerini kısarak bakmıştı.

"Sana güvendiğimi nereden çıkardın?" diye sordu.

"Bu anlattıklarını güvenmediğin birine neden anlatasın ki?"

Beomgyu bir an düşündü, Jay kırk yılın başında da olsa haklıydı.

Hafifçe öksürdü. Söyleyecek bir şey bulamıyordu.

En sonda ayağa kalktı.

"Benim gitmem lazım." Aynen bunu dediği gibi koşar adımlarla oradan ayrıldı.