×Red Hour× 2 (TaeGyu)

16 "Naneli Çikolata"

.................................

  Kai'de gidince baş başa kalmışlardı sonunda. Taehyun ilk ve son şansını denemeye kararlıydı. Ya üzülecek ya da mutlu olacaktı. Olumsuz bir olasılık olsa bile bunu denemek zorundaydı.

Ama o zamandan beri ikisi de birbiri ile konuşmamıştı.Çünkü kendilerinde o yüzü bulamıyorlardı.

Taehyun yutkundu ve yüzünü Beomgyu'ya çevirdi. Beomgyu m'da hazır ona bakıyorken göz göze gelmişlerdi. Beomgyu gözlerini kaçırmak istese de Taehyun buna izin vermeyerek yüzünü kendine çevirmesini sağlamıştı.

"Bu konuşmayı şimdi yapmazsam bir daha hiç yapamam. Cevap vermiyeceksen bile sadece dinle lütfen." demişti Beomgyu'ya. Beomgyu başını sallamıştı.

"Aşk var veya yok. Önemli olan bu kısım değil sadece ikimizin arasındaki ilişkinin bir arkadaşlık ilişkisi olmadığını bence ikimizde çok iyi biliyoruz." Beomgyu ne kadar bir hareket yapmasa da Taehyun onun gözlerine bakarak demek istediklerini anlıyordu.

"Üstüne üstlük iki kere öpüşmemizde bunun cabası. İnan bana bunları söylemek benim için de kolay değil. Ama ikimizden biri adım atmazsa bu ilişki boşa harcanacak."

"Fazla uzattım... Kısacası aslında ben sana aşığım... Biliyorum hayatın boyunca buna inanmamış biri olarak sen-"

Taehyun'un lafını kesen şey dudaklarının üstündeki Beomgyu'nun işaret parmağı olmuştu.

"Bundan sonrasını ben devam ettirsem iyi olacak. Her şeyi sana yükleyemsm değil mi?" Taehyun gülümsemiş ve konuşmasına izin vermişti.

"Hayatım boyunca inanmadığım şeyin aşk olmadığını daha yeni yeni anlıyorum açıkçası. Ailem yüzünden hiçbir zaman gerçek sevgiye inanmamıştım. Ta ki Yeonjun hyungdan görene kadar. Evet arkadaşlarımda vardı beni seviyorlardı ama aynı şey değil inan ki. Bu yüzden hayatım boyunca aslında lanetli gördüğüm şey aşk değil de sevgiydi. Ama anladım ki gerçek sevgi sadece ailede bulunmuyormuş."

Taehyun parlayan gözleriyle bakıyordu ona.

"Sana o süslü lafları söyleyemem Taehyun. Daha o kadar geliştiğimk sanmıyorum."diyerek gülmüştü.

"Peki sevgilim olur musun? Yani en azından teklifimi kabul edebilirsin değil mi?" Gözleri iyice parlamıştı. İlk kez kendini bu kadar umutlu ve mutlu hissediyordu.

"Hmm." Beomgyu onaylayan bir şekilde mırıldandığında sanki dünyalar Taehyun'un olmuştu...

(SONUNDA BİRLEŞTİLER! AH SONUNDA!)

____________________

Ertesi sabah Yeonjun yanına geldiğinde olanları ona anlatmıştı. Çünkü birbirlerine söz vermişlerdi. Eğer birine aşık olurlarsa veya sevgilileri olursa bunu birbirlerine söyleyeceklerdi.

Beomgyu, Yeonjun'dan aşırı bir tepki beklemesine rağmen gayet sakin ve normal bir tepki vermişti.

"Sen ciddi misin?"

"Böyle konularda şaka yapmayacağımı benden daha iyi biliyor olman lazım hyung..."

"Vay be... Tek bir kardeşimiz vardı o da elden gidiyor ha. Hey gidi hayat hey!"

Beomgyu onun bu konuşmasına kahkaha atmıştı.

"Bazen senin çok yaşlı olduğunu hissediyorum..."

Onlar konuşurlarken içeriye Taehyun gelmişti.

"Buraya gel seni şerefsiz!" Taehyun daha ne olduğunu anlamadan kendini Yeonjun'un yanında bulmuştu.