×Red Hour× 2 (TaeGyu)

35 "Niki ve Jay"

____________________

"Niki kendine gel artık! Çocuk iki gündür burada, ne hâlâ bu öfke? İki gündür hangimize zararı dokundu. Sen hariç herkes onunla iyi anlaşıyor bunun farkındasın değil mi?"

Sunoo, Niki'yi önüne gelen ilk odaya çekmiş ve onunla konuşmaya başlamıştı.

Niki sinirli bir şekilde bir oraya bir oraya gidiyordu.

"Çıldıracağım Sunoo, cidden çıldıracağım!"

"Niki ba-"

Sunoo, Niki'ye yaklaşınca Niki onu sertçe itmişti. Dinlemek istemiyordu.

"O şahıs bizim mutsuzluk kaynağımız. Olum ben onun yüzünden intihara kalkıştım. Beomgyu hyung olmasa atardım o gün kendimi. Heeseung hyungun acısını onun yüzünden çektik. Beomgyu hyung onun yüzünden perişan oldu, hastanelere düştü. BU ÇOCUK UĞURSUZ!"

Niki içlerindeki en küçük ve reşit olmayan tek kişiydi. Öfkesini hâlâ doğru düzgün kontrol edemiyordu maalesef.

"Niki seni anlıyorum. Ama sadece şans ver ya. Çok mu zor? Ya herkesi geç Beomgyu hyung onu kabul etmiş. Sen neye itiraz ediyorsun?"

Niki resmen kendi etrafında dönüyordu. Amacı sinirlenipte bir yere veya birine zarar vermemekti.

"Ama ben onu istemiyorum. Bunu anlamak neden bu kadar zor?"

Sunoo en sonunda onun iki kolundan birden sertçe tuttu ve durdurdu.

"Bana bak Niki, bu evde tek başına yaşamıyorsun. Ve eğer bir topluluk söz konusu ile çoğunluğun dediği olur. Bunları biliyor olman lazım."

O anda Niki'nin göz yaşları aniden boşalmaya başladı. O da neden ağladığını bilmiyordu.

Sunoo onun bileğini bırakıp sımsıkı sarılmıştı.

"Her şey iyi olacak. İnan bana."

.................................

"Hyung kaç kere söyleyeceğim. Ben yeminle o kızı öpmedim, o kıza dokunmadım veya yanaşmadım."

"Ama sevgili oldunuz." dedi Yeonjun umursamaz bir tavırla.

"YA ONA BİR ŞEY DEMİYORUM Kİ BEN ZATEN! Aslında o da tam isteyerek değildi..."

Yeonjun iç çekti ve gözlerini Taehyun'un gözlerine sabitledi.

"Taehyun... Ben sana inanırım inanmasına. Ama önemli olan ben değilim. Beomgyu'ya kendini inandırmalısın."

Taehyun başını eğdi. Biliyordu bunu ama Beomgyu onu dinlemiyordu bile.

"Taehyun eğer onu gerçekten geri kazanmak istiyorsan katlanmak zorundasın bazı şeylere."

Yeonjun haklıydı.

____________________

"Neden beni buraya getirdin Taehyun?"

Taehyun zorla da olsa Beomgyu'yu kafeye getirmeyi başarmıştı.

"Sadece otur şurada 5 dakika. Birinin gelmesini bekliyorum." Beomgyu kalkmaya çalışsa da Taehyun izin vermiyordu. En sonda herkesin onlara baktığını görünce rezil olmamak için oturmuştu.

"Kimi bekliyoruz? Ve neden bende bekliyorum?" dedi sinirli bir tavırla.

"Azıcık sabırlı ol ya."